Het Birmese en Thaise leger: Twee handen op één buik?
dinsdag, 31 januari 2023 - 16:32
Afbeelding
Terwijl een VN-resolutie van “diepe bezorgdheid’ geen steun krijgt van Chinai, Rusland en India, onderstreept een ontmoeting tussen de topleiders van de Myanmarese en Thaise strijdkrachten hun nauwe samenwerking. Zo komen vrede en democratie niet dichterbij in Myanmar
Op 20 januari 2023 vond in de staat Rakhine, in het westen van Myanmar, een ontmoeting plaats tussen de topleiders van de Myanmarese en Thaise strijdkrachten, met name de chef van de Royal Thai Armed Forces, generaal Chalermphon Srisawasdi, en juntaleider Min Aung Hlaing. Volgens The New Light of Myanmar, de propagandakrant van de junta, was het doel "verder wederzijds vertrouwen, wederzijds begrip en vriendschappelijke banden tussen de twee strijdkrachten te versterken".
Terwijl deze bijeenkomst op hoog niveau plaatsvond, lanceerde de Myanmarese luchtmacht luchtaanvallen op een dorp in de regio Sagaing, waarbij ten minste zeven dorpelingen om het leven kwamen en meer dan dertig gewond raakten. Bij verschillende gelijkaardige gelegenheden zijn verdwaalde granaten op Thais grondgebied terechtgekomen toen het Myanmarese leger luchtaanvallen uitvoerde in de naburige deelstaten Karen en Karenni.
Dit was niet de enige recente high-level ontmoeting tussen Thaise en Burmese militairen. Voordien reeds, op 22 december, organiseerde Thailand in Bangkok een bijeenkomst om de crisis in Myanmar te bespreken. Deze vergadering werd bijgewoond door de ministers van Buitenlandse Zaken van de Myanmarese junta, Laos en Cambodja, evenals de vice-minister van Buitenlandse Zaken van Vietnam. Het is veelbetekenend dat Maleisië, de Filippijnen, Indonesië en Singapore niet aanwezig waren. Een officiële ASEAN-top kon het daarom niet genoemd worden. Er bestaat immers onenigheid onder de 10-koppige groep over het al dan niet samenwerken met de junta.
VN-resolutie van “diepe bezorgdheid’ krijgt geen steun van Chinai, Rusland en India
De bijeenkomst kwam een dag nadat de VN-Veiligheidsraad zijn eerste resolutie over Myanmar in 74 jaar had aangenomen. China, Rusland en India onthielden zich van stemming. De overige 12 leden stemden voor.
De resolutie drukt "diepe bezorgdheid" uit over de aanhoudende noodtoestand die door het leger is opgelegd toen het de machti greep en de "ernstige impact" ervan op de bevolkingi van Myanmar. De VN-Veiligheidsraad dringt aan op "concrete en onmiddellijke acties" om een door de Associatie van Zuidoost-Aziatische Staten (ASEAN) overeengekomen vredesplan uit te voeren en doet een oproep om "de democratische instellingen en processen te handhaven en een constructieve ontmoeting tussen Thaise en Birmese dialoog en verzoening na te streven in overeenstemming met de wil en de belangen van de bevolkingi".
De junta van Myanmar beantwoordde geen oproepen voor commentaar.
Over de nauwe samenwerking van het Thaise leger met de junta in Myanmar doen reeds langer geruchten de ronde. Historisch waren de relaties niet altijd goed te noemen. Vaak verwijst men dan naar een verscheidenheid aan factoren, waaronder grensgeschillen en etnische conflicten. Van beide landen is ook bekend dat ze separatistische groeperingen binnen elkaars grenzen steunen, wat tot militaire spanningen heeft geleid. Maar de afgelopen jaren, zeker sinds de Thaise militaire coup van 2014, zijn de betrekkingen tussen de twee landen in het algemeen maar zeker op het vlak van militaire samenwerking gevoelig verbeterd. Een Thaise expertengroep concludeerde reeds meer dan een jaar geleden dat het huidige Thaise buitenlandse beleid gedaald is tot het "laagste punt" sinds mensenheugenis.
Een gemeenschappelijk kenmerk tussen beide landen blijkt de wijdvertakte corruptiei binnen de Thaise en Birmese legers te zijn. In Thailand zijn er talloze meldingen geweest van corruptiei binnen het leger, waaronder verduistering, omkoping en machtsmisbruik. Dit heeft geleid tot een verlies van vertrouwen van het publiek in het leger.
In Myanmar wordt het leger (of Tadmadaw) al lang beschuldigd van corruptiei en mensenrechtenschendingen. Het leger is uitgegroeid tot een militair-industrieel complex dat grote delen van het land onder controle heeft.. Bovendien is de Tatmadaw ervan beschuldigd zijn machti te gebruiken om zichzelf en zijn leden te verrijken met illegale middelen zoals drugshandel, afpersing en illegale houtkap.
Sinds de staatsgreep produceert Myanmar meer opium
Recent raakte bekend dat Myanmar sinds de staatsgreep van 2021 weer meer opium verbouwt. Daarmee is een zesjarige daling tussen 2014 en 2020 omgebogen, aldus het United Nations Office on Drugs and Crime (UNODC), en staat het na Afghanistan tweede op de lijst van opiumproducerende landen. De distributie en handel wordt grotendeels via Thailand geregeld. De regionale heroïnehandel wordt geschat op maar liefst 10 miljard dollar, terwijl de waarde van de totale opiumeconomie van Myanmar oploopt tot 2 miljard dollar.
Recente ontdekkingen en inbeslagnames door de Thaise politie van bezittingen van de volwassen zoon en dochter van senior generaal Min Aung Hlaing suggereren dat militaire figuren Thailand gebruiken als een financiële veilige haven. Activa van de kinderen werden door de Thaise politie op 27 september 2022 gevonden tijdens een inval in het appartement in Bangkok van een Myanmarese tycoon, Tun Min Latt, die momenteel in hechtenis zit wegens drugshandel en het witwassen van geldi. Een rapport van Reuters (gepubliceerd in de Bangkok Post) citeert een officieel verslag en twee mensen met kennis van de zaak. De ontdekking van de documenten wees op nauwe banden tussen Tun Min Latt en de familie van het hoofd van de junta in Myanmar.
Een woordvoerder van de onderzoeksgroep Justice for Myanmar zei dat de ontdekking ook aantoont “dat hoge militaire familieleden van Myanmar toegang hebben tot Thaise banken en meer in het algemeen tot Thailand als bestemming om hun illegale winsten te verbergen voor de systemische corruptie van het leger. Dit ondanks sancties en andere maatregelen die de toegang van de junta tot het internationale financiële systeem trachten te beperken. Het is niet verwonderlijk dat de familie van Min Aung Hlaing Thailand ziet als een veilige haven voor haar gestolen rijkdom. Min Aung Hlaing heeft een nauwe band met Prayut Chan-o-cha, die premier werd na het leiden van een militaire staatsgreep in 2014. Na de poging tot staatsgreep van het Myanmarese leger onderhielden Prayut en Min Aung Hlaing contact via achterpoortjes en de speciale gezant van Thailand voor Myanmar heeft zich uitgesproken tegen sancties. Thailand financiert de terreurcampagne van de junta door aardgas te importeren”.
Justice for Myanmar en de ASEAN Parliamentarians for Human Rights (APHR) dringen er daarom bij de Thaise regering op aan te stoppen met de nauwnte e relaties met de Myanmarese junta, die allerlei wreedheden tegen de eigen bevolkingi blijft begaan. De APHR verzoeken de Thaise autoriteiten om hulp te bieden aan vluchtelingeni en asielzoekers die op de vlucht zijn voor vervolging en militaire aanvallen vanuit het buurland.
“Door in zee te gaan met de junta, worden het Thaise leger en de regering facilitators van de misdaden tegen de menselijkheid die het dagelijks begaat. Geen enkel geopolitiek belang kan dat rechtvaardigen. De junta heeft ook blijk gegeven van een volkomen gebrek aan respect voor de ASEAN - waar Thailand ook lid van is - door de vijfpuntenconsensus die het drie maanden na de staatsgreep ondertekende, naast zich neer te leggen. Geen enkele ASEAN-lidstaat zou 'vriendschappelijke banden' mogen hebben met een leger dat Myanmar heeft veranderd in een centrum van instabiliteit dat de hele regio bedreigt”, stelde Charles Santiago, covoorzitter van de ASEAN Parliamentarians for Human Rights (APHR).
Zoals de APHR herhaaldelijk heeft verklaard, heeft juntaleider Min Aung Hlaing vanaf het begin geen enkele bereidheid getoond om aan de voorwaarden van de vijfpuntenconsensus te voldoen. Het rapport van het internationale parlementaire onderzoek naar de wereldwijde reactie op de crisis in Myanmar (IPI), drong er bij de ASEAN op aan de Five Point Consensus in zijn huidige vorm op te geven, aangezien deze duidelijk heeft gefaald.
“Zoals we eisten in ons IPI-rapport, zou de ASEAN de Nationale Eenheidsregering (NUG) van Myanmar als de legitieme autoriteit van het land moeten betrekken, en opnieuw moeten onderhandelen over een nieuwe consensus met haar en de op één lijn liggende etnische organisaties. ASEAN besloot al vroeg om geen vertegenwoordigers van de junta uit te nodigen voor bijeenkomsten op hoog niveau, en landen als Maleisië en de huidige voorzitter, Indonesië, hebben blijk gegeven van bereidheid om de NUG erbij te betrekken. Door Ming Aung Hlaing te ontmoeten, ondermijnt Thailand die inspanningen en bevordert het de verdeeldheid binnen de regionale groep”, aldus Santiago.
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
Ontheemden aan beide kanten van de grens
Thailand en Myanmar delen een grens van meer dan 2.400 kilometer, en de aanvallen van de junta hebben honderdduizenden ontheemd. Toch weigert Thailand vluchtelingeni op te nemen die op de vlucht zijn voor aanvallen van het Myanmarese leger aan de andere kant van de grens. Vluchtelingeni die de grens oversteken worden vaak na een paar dagen of zelfs een paar uur teruggedrongen, zoals mensenrechtenorganisaties de afgelopen twee jaar vaak hebben aan de kaak gesteld. . Het vergaat asielzoekers uit het buurland niet veel beter in Thailand. Ze hebber er geen wettelijke bescherming en zijn voortdurend bang voor uitzetting.
Bijvoorbeeld, in juni en juli 2022 werd het dorp Ukayit Hta in de staat Kayin verwoest door luchtaanvallen door het Birmese leger. De aanvallen haalden internationaal nieuws toen een Birmese straaljager het Thaise luchtruim schond. Maar zeven maanden later zijn degenen die Ukayit Hta ontvluchtten vergeten en schuilen ze nog steeds in geïmproviseerde kampen langs de grens van de Thaung Yin-rivier.
The Border Consortium is de belangrijkste leverancier van voedseli, onderdak en andere vormen van ondersteuning aan ongeveer 90.000 vluchtelingeni uit Myanmar die in negen kampen in het westen van Thailand verblijven. Het ondersteunt ook herstel en door de gemeenschap aangestuurde ontwikkelingi in door conflicten getroffen gebieden in het zuidoosten van Burma. Op onderstaande map staan de bevolkingscijfers in de vluchtelingenkampen, bijgewerkt tot december 2022 en geverifieerd door de UNHCR. Thailand blijft 90.617 vluchtelingeni uit Myanmar opvangen in de negen beheerde tijdelijke onderkomens aan de grens tussen Thailand en Myanmar, naast ongeveer 5000 stadsvluchtelingen en asielzoekers uit meer dan 40 landen, en zo'n 480.000 personen staan geregistreerd als stateloos. Voor vele hulporganisaties en ngo's blijft het een moeilijk dilemma om mensen in nood te helpen zonder legitimiteit aan de junta te verlenen.
“Thailand heeft een geschiedenis van het verwelkomen van vluchtelingeni uit Laos, Cambodja of Vietnam sinds de 20e-eeuwse oorlogen in Indochina. De regering moet haar grenzen openstellen voor de vluchtelingeni die op de vlucht zijn voor oorlogi in de etnische staten van Myanmar langs haar grenzen, en juridische bescherming bieden aan degenen die politiek asiel zoeken, inclusief overlopers van het leger van Myanmar. Het moet ook grensoverschrijdende hulp door lokale maatschappelijke organisaties en internationale ngo's vergemakkelijken. Nogmaals, over deze kwesties zijn de belangrijkste gesprekspartners waarmee de Thaise regering in Myanmar zou moeten omgaan, de NUG, op elkaar afgestemde etnische organisaties en het levendige maatschappelijk middenveldi. Niet een crimineel leger dat totaal niet in staat is om de crisis die het heeft veroorzaakt op te lossen”, besloot Santiago namens de APHR.
'Junta verkiezingen' in 2023?
Twee jaar nadat het leger van Myanmar een staatsgreep pleegde tegen de democratisch gekozen regering, is het land dieper dan ooit in een crisis gezonken en heeft het een algehele achteruitgang op het gebied van mensenrechteni doorgemaakt, verklaarde VN-mensenrechtenchef Volker Türk op 27 januari ll. "Volgens bijna elke beschikbare meting, en op elk gebied van mensenrechteni - economisch, sociaal en cultureel, maar ook civiel en politiek - is Myanmar sterk achteruitgegaan", concludeerde hij in een persbericht.
Toch kondigde de Birmese junta enkele maanden na de staatsgreep aan dat er plannen zijn om in augustus 2023 nieuwe algemene verkiezingen te houden. De lange aanloop naar de verkiezingen zou de junta tijd geven om de machti in Myanmar te consolideren. Nu wordt gevreesd dat de verkiezingsoefening, bedoeld om de politieke situatie te stabiliseren, waarschijnlijk het landelijke conflict in het land eerder zal aanwakkeren.
Daarom verklaarde junta-woordvoerder generaal-majoor Zaw Min Tun aan de Voice of America (VOA) dat er nog steeds "onzekerheid bestaat over de vraag of er dit jaar algemene verkiezingen zullen worden gehouden".
De Civil Disobedience Movement , de NUG en andere oppositiegroepen roepen alvast op tot een 'stille boycot' van verkiezingen. En ook Derek Chollet, adviseur van het Amerikaanse ministerie van Buitenlandse Zaken en de vertegenwoordiger van de Biden-regering voor Myanmar, zei in een interview met VOA dat er "geen kans" is dat de voorgestelde verkiezingen in Myanmar vrij en eerlijk zullen zijn. "Je kunt geen vrije en eerlijke verkiezingen houden als je elke significante oppositie gevangen zet, als je wreedheden begaat, en als je een vrije pers sluit."
Logistiek zei hij dat het "onduidelijk" is hoe de junta verkiezingen zou kunnen houden, aangezien "ze momenteel tot 50 procent van het grondgebied niet controleren" - schijnbaar een verwijzing naar verzetsclaims van de aanzienlijk verminderde territoriale controle van het leger. Chollet is mogelijk tot deze conclusie gekomen doordat de VS, naar eigen zeggen, "zeer betrokken" is bij de regering van nationale eenheid (NUG) en "enkele van de etnische groepen".
Afwachten maar hoe dit in Thailand, Myanmar, voor ASEAN en ook geopolitiek gaat aflopen. Want zoals Evan A. Laksmana, een senior research fellow bij het Centre on Asia and Globalization aan de Lee Kuan Yew School of Public Policy van de National University of Singapore reeds in 2021 in Foreign Policy voorspelde: “De toekomst van ASEAN zal worden beslist in Myanmar”.
Jan Servaes
De auteur was UNESCOi-Chair in Communication for Sustainable Social Change aan de University of Massachusetts, Amherst. Hij doceerde ‘internationale communicatie’ en ‘communicatie voor sociale verandering’ in Australië, België, Chinai, Hong Kong, de V.S., Nederland en Thailand, naast verschillende korte projecten aan ca. 120 universiteiten in 55 landen. Jan Servaes is hoofdredacteur van het Springer ”Handbook of Communication for Development and Social Change’' (2020).
Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be
Het al te mateloze verbruik van de natuurlijke hulpbronnen die onze Aardei weet te bieden, zowel van de niet-hernieuwbare fossiele brandstoffen en delfstoffen als van de hernieuwbare bronnen. Voor die laatste komt het erop aan de natuurlijke productiecapaciteit van de Aardei en haar ecosystemen niet te overschrijden of uit te putten. Voorbeelden daar van zijn overbevissingi of overmatig oppompen van water. Voor de delfstoffen geldt de afweging van de beschikbare voorraden, van de recuperatiemogelijkheid en van de eventuele alternatieven. Maar heel vervelend voor de fossiele brandstoffen is dat de verbranding ervan de opwarming van de atmosfeer en klimaatveranderingi veroorzaakt, ruim voor hun uitputtingi dreigt.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Waar het in de wereld in grote mate om draait. Al te vaak gereduceerd tot staatsmacht of zelfs tot militaire staatsmacht waarbij nog niet zo lang geleden enkel maar twee zogenaamde supermachten meetelden, de VS en de voormalige Sovjetunie. Dat kleine groepen een terroristische machtspositie kunnen uitbouwen, beseffen we nu ook. Maar er zijn veel andere vormen van macht in onze globaliserende wereld, vooreerst economische en financiële macht. De opkomst van Oost-Azië heeft vooral met die macht te maken, de sleutelpositie van multinationals eveneens en bovenal de dominantie van financiële groepen. Er is de politieke macht, hard nodig om de economische macht zonodig te corrigeren; ze komt op wereldvlak meer dan één maatje te kort. Cultuur, kennis en technologie bieden in hoge mate het vermogen om het leven en het samenleven te organiseren. Op het snijvlak van cultuur en economie is er de stijgende mediamacht die de agenda van de publieke opinie meer en meer beheerst. Religies en levensovertuigingen laten hun soms sterke invloed gelden in de wereld.In een steeds complexere mondiale samenleving zijn er talloze vormen van macht en machtsuitoefening die voortdurend op elkaar inwerken. Omdat onze wereld snel verandert, betekent dit ook dat bestaande machtsverhoudingen vlugger onder druk kunnen komen.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Onaanvaardbare manier om rijk te worden. Het kunnen politici of ambtenaren zijn die misbruik maken van hun functie en verantwoordelijkheid; of managers van grote bedrijven die de boeken vervalsen en zich verrijken ten koste van aandeelhouders, personeel of samenleving; of financiers die fortuinen vergaren of basis van misleidende informatie of voorkennis.
Onaanvaardbare manier om rijk te worden. Het kunnen politici of ambtenaren zijn die misbruik maken van hun functie en verantwoordelijkheid; of managers van grote bedrijven die de boeken vervalsen en zich verrijken ten koste van aandeelhouders, personeel of samenleving; of financiers die fortuinen vergaren of basis van misleidende informatie of voorkennis.
Onaanvaardbare manier om rijk te worden. Het kunnen politici of ambtenaren zijn die misbruik maken van hun functie en verantwoordelijkheid; of managers van grote bedrijven die de boeken vervalsen en zich verrijken ten koste van aandeelhouders, personeel of samenleving; of financiers die fortuinen vergaren of basis van misleidende informatie of voorkennis.
Onaanvaardbare manier om rijk te worden. Het kunnen politici of ambtenaren zijn die misbruik maken van hun functie en verantwoordelijkheid; of managers van grote bedrijven die de boeken vervalsen en zich verrijken ten koste van aandeelhouders, personeel of samenleving; of financiers die fortuinen vergaren of basis van misleidende informatie of voorkennis.
Waar het in de wereld in grote mate om draait. Al te vaak gereduceerd tot staatsmacht of zelfs tot militaire staatsmacht waarbij nog niet zo lang geleden enkel maar twee zogenaamde supermachten meetelden, de VS en de voormalige Sovjetunie. Dat kleine groepen een terroristische machtspositie kunnen uitbouwen, beseffen we nu ook. Maar er zijn veel andere vormen van macht in onze globaliserende wereld, vooreerst economische en financiële macht. De opkomst van Oost-Azië heeft vooral met die macht te maken, de sleutelpositie van multinationals eveneens en bovenal de dominantie van financiële groepen. Er is de politieke macht, hard nodig om de economische macht zonodig te corrigeren; ze komt op wereldvlak meer dan één maatje te kort. Cultuur, kennis en technologie bieden in hoge mate het vermogen om het leven en het samenleven te organiseren. Op het snijvlak van cultuur en economie is er de stijgende mediamacht die de agenda van de publieke opinie meer en meer beheerst. Religies en levensovertuigingen laten hun soms sterke invloed gelden in de wereld.In een steeds complexere mondiale samenleving zijn er talloze vormen van macht en machtsuitoefening die voortdurend op elkaar inwerken. Omdat onze wereld snel verandert, betekent dit ook dat bestaande machtsverhoudingen vlugger onder druk kunnen komen.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
zie landbouw en voedsel waar heel wat Pala artikels zijn verzameld over dit themazie ook landbouw
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
Volgende Pala artikels behandelen (ook) het thema vluchtelingen35. Waar is de mens thuis? Over vluchtelingenstromen | 23-02-2006Vluchtelingen en migranten: kijk toch eens naar de diepere oorzaken | 9-09-2015
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Het loopt niet altijd even vlot, maar overal ter wereld geven steeds meer mensen uiting aan hun emancipatiedrang. Werknemers, boeren, vrouwen, landlozen, consumenten, minderheden, activisten voor milieu, mensenrechten, cultuur... ze verenigen zich in tal van organisaties. Op dat maatschappelijke middenveld tussen individu en overheid - de civiele samenleving dus - wordt het gelukkig alsmaar drukker. Daar is er met andere woorden veel sociale beweging.
De mens zoekt voortdurend naar een beter leven. Die moeizame zoektocht is ook te lezen als een verhaal van rechten en vrijheden. Op 10 december 1948 schrijft de mensheid van dat verhaal de mooiste en meest unieke bladzijde. Die dag keurt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens goed. Die Verklaring telt slechts 30 artikelen, maar is een ontzettend rijke en veelzijdige tekst. Het bevat zowel de burgerlijke en politieke vrijheden (art.1-21), de sociale en economische rechten (art. 22-25) als de culturele rechten (art. 22,26,27). Ook het recht op ontwikkeling is er reeds in vervat (art. 28). En zelfs dat rechten ook plichten meebrengen (art. 29). Tientallen verdragen en conventies hebben ze daarna aangevuld.
De mens zoekt voortdurend naar een beter leven. Die moeizame zoektocht is ook te lezen als een verhaal van rechten en vrijheden. Op 10 december 1948 schrijft de mensheid van dat verhaal de mooiste en meest unieke bladzijde. Die dag keurt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens goed. Die Verklaring telt slechts 30 artikelen, maar is een ontzettend rijke en veelzijdige tekst. Het bevat zowel de burgerlijke en politieke vrijheden (art.1-21), de sociale en economische rechten (art. 22-25) als de culturele rechten (art. 22,26,27). Ook het recht op ontwikkeling is er reeds in vervat (art. 28). En zelfs dat rechten ook plichten meebrengen (art. 29). Tientallen verdragen en conventies hebben ze daarna aangevuld.
Waar het in de wereld in grote mate om draait. Al te vaak gereduceerd tot staatsmacht of zelfs tot militaire staatsmacht waarbij nog niet zo lang geleden enkel maar twee zogenaamde supermachten meetelden, de VS en de voormalige Sovjetunie. Dat kleine groepen een terroristische machtspositie kunnen uitbouwen, beseffen we nu ook. Maar er zijn veel andere vormen van macht in onze globaliserende wereld, vooreerst economische en financiële macht. De opkomst van Oost-Azië heeft vooral met die macht te maken, de sleutelpositie van multinationals eveneens en bovenal de dominantie van financiële groepen. Er is de politieke macht, hard nodig om de economische macht zonodig te corrigeren; ze komt op wereldvlak meer dan één maatje te kort. Cultuur, kennis en technologie bieden in hoge mate het vermogen om het leven en het samenleven te organiseren. Op het snijvlak van cultuur en economie is er de stijgende mediamacht die de agenda van de publieke opinie meer en meer beheerst. Religies en levensovertuigingen laten hun soms sterke invloed gelden in de wereld.In een steeds complexere mondiale samenleving zijn er talloze vormen van macht en machtsuitoefening die voortdurend op elkaar inwerken. Omdat onze wereld snel verandert, betekent dit ook dat bestaande machtsverhoudingen vlugger onder druk kunnen komen.
UNESCO is de Engelse afkorting van de VN Organisatie voor Onderwijs, Wetenschap en Cultuur.zie ook Conventie Culturele DiversiteitWebsite Unesco
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
In de meeste zeeën en oceanen wordt al enkele decennia meer vis gevangen dan ze kunnen verdragen. We zijn nochtans al lang gewaarschuwd voor de kwalijke gevolgen van overbevissing. Begin jaren zeventig van vorige eeuw nemen de vangsten van ansjovis in Peru een forse duik van naar schatting wel achttien miljoen ton naar een paar miljoen ton. Omstreeks 1990 is het de beurt aan de kabeljauw voor de kusten van Newfoundland in Oost-Canada om vrijwel te verdwijnen.
Het natuurlijk broeikaseffect zorgt ervoor dat het op Aarde lekker warm is met gemiddeld 15°C. Maar te veel CO2 en andere broeikasgassen in de atmosfeer versterken dat broeikaseffect en vele wetenschappers waarschuwen voor de door de mens veroorzaakte extra opwarming en klimaatverandering. Ze wijzen op de gevaren van o.a. een stijgende zeespiegel, toenemend natuurgeweld en (te) snel opschuivende klimaatzones. Vind meer uitleg en een overzicht van belangrijke Pala artikels over klimaatverandering met links naar bronnen
Het al te mateloze verbruik van de natuurlijke hulpbronnen die onze Aarde weet te bieden, zowel van de niet-hernieuwbare fossiele brandstoffen en delfstoffen als van de hernieuwbare bronnen. Voor die laatste komt het erop aan de natuurlijke productiecapaciteit van de Aarde en haar ecosystemen niet te overschrijden of uit te putten. Voorbeelden daar van zijn overbevissing of overmatig oppompen van water.Voor de delfstoffen geldt de afweging van de beschikbare voorraden, van de recuperatiemogelijkheid en van de eventuele alternatieven. Maar heel vervelend voor de fossiele brandstoffen is dat de verbranding ervan de opwarming van de atmosfeer en klimaatverandering veroorzaakt, ruim voor hun uitputting dreigt.