Hoe Google, gewone oplichters en overheden burgers (laten) tillen

Zou er een overheid bestaan die zou toestaan dat een bedrijf zijn kantoor vestigt voor haar gebouwen – zelfs zo dat de overheidsingang nog maar moeilijk te vinden is - om dan zoveel mogelijk burgers te lokken en hen de gezochte gemeentelijke, provinciale, federale of andere documenten te leveren voor een prijs die drie, vijf of vijftien maal meer is dan de publieke dienst een deur verder zelf aanrekent?

Mij is in elk geval niet meteen een voorbeeld bekend. In de digitale wereld is die praktijk echter wel gangbaar. Neem iemand die een visum wil om een land te bezoeken. Canada bijvoorbeeld. Dat kost 7 Canadese dollar, “sléchts 7 dollar” wordt fier geafficheerd, zowat 5 euro; en ook makkelijk aan te vragen via de officiële website van het land.

Maar zorg er dan wel voor op die officiële website terecht te komen. Dat is niet makkelijk voor wie vertrouwt op een zoekmachine. Want de website van Canada zit niet meteen bij de eerste zoekresultaten, en al helemaal niet bij de advertenties die helemaal vooraan staan. Google en andere zoekmachines geven vlot vrij baan en alle voorrang aan tal van websites van bedrijven i die u maar wat graag een visum via hen laten bestellen.

De argeloze burger die op die websites klikt, krijgt doorgaans wat hij of zij zoekt. Alleen betaalt die burger daarvoor een veelvoud van wat een rechtstreekse aanvraag bij de Canadese overheid kost, tot wel achttien maal meer, zo leert een snelle zoektocht.

Het is een vorm van digitale desinformatie en oplichting die blijkbaar in grote mate aanvaard is geraakt. Google aarzelt geen moment om te verdienen aan het misleiden en bedriegen van tal van mensen door hen niet in de eerste plaats het meest correcte resultaat te tonen. In feite is er zelfs maar één correct resultaat, namelijk de officiële website, en zou enkel die getoond mogen worden.

De bedrijven die dezelfde service verlenen als de Canadese overheid maar daarvoor tarieven aanrekenen die minstens veel te duur en eigenlijk pure oplichting zijn, betalen maar wat graag voor hun advertenties aan de makkelijk collaborerende zoekmachines. En wat doet de Canadese overheid? Die laat blijkbaar begaan en staat toe dat parasitaire privébedrijven uit de zakken van buitenlandse bezoekers een veelvoud kloppen van wat ze zelf aanrekent.

Straks is het internet 25 jaar ingeburgerd. Maar de bescherming van burgers laat in de wereld van Google en van online opererende oplichters heel zwaar te wensen over. En overheden blijven er opvallend meer afwezig dan in de reële wereld om burgers te beschermen.
 

Uw doordachte reacties zijn heel welkom op het emailadres infoATpala.be

Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be

Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen.
We verwelkomen u graag als steungever - klik hier

Een goed artikel? Interessant nieuws? Schenk vrienden, familie, kennissen of collega’s een gratis abonnement, dan hoeven ze Pala nooit te missen. Gebruik daarvoor het geschenkabonneeformulier – klik hier