Home

Gezamenlijke campagne tegen mondiale landbouwvrijhandel van start

Op zaterdag 15 september schreven enkele honderden vrijwilligers van de Vlaamse Noord-Zuidbeweging de woorden ‘STOP EPA' in reuzenletters op het Sint-Pietersplein in het centrum van Gent. Daarmee gaven ze de aftrap van de gemeenschappelijke campagne van 11.11.11, Vredeseilanden en Oxfam-Wereldwinkels. De Afrikaanse kleine boeren worden met uitsterving bedreigd, luidt de campagneslogan. Zij dreigen immers het grootste slachtoffer te worden van de op stapel staande EPA's, de Economische Partnerschapsakkoorden die de Europese Unie nog voor het einde van het jaar wil sluiten met partnerlanden in het Zuiden. De druk om de lokale markten - ook die van voedingsgewassen - volledig open te stellen voor vrijhandel neemt daarmee fors toe. Professor Sneesens, landbouweconoom aan de universiteit van Louvain-la-Neuve, zei in een paneldebat dat de kloof tussen de geïndustrialiseerde landbouw van Europa of de VS en de overlevingslandbouw van de meeste Afrikaanse boeren gewoon veel te groot is om vrijhandel te laten spelen. Zonder een afscherming van de eigen landbouw gaat het recht op voedselsoevereiniteit verloren en zullen miljoenen boeren uit Afrika gedwongen worden om naar de steden te trekken of te emigreren naar het Noorden. Dit gaat totaal in tegen de eerste Millenniumdoelstellling van de VN die precies een halvering van de honger tegen 2015 in het vooruitzicht stelt. Isabelle Vertriest van Oxfam-Wereldwinkels zei dat eerlijke handel op zich niet echt de wereldhandel zal veranderen, maar wel de druk op de politieke besluitvorming in het Noorden kan opvoeren. Volgens Marc Maes van 11.11.11 is er veel meer tijd nodig om de onderhandelingen over EPA's af te ronden. De druk die de EU nu uitoefent op regeringen in Afrika gaat in tegen alle ontwikkelingsinspanningen van de laatste jaren. Mamadou Cissokho van ROPPA, koepel van West-Afrikaanse boerenorganisaties die het verzet tegen de EPA's coördineert, legde de nadruk op economische rechtvaardigheid tussen Noord en Zuid. Door de grote invloed van internationale organisaties als Wereldbank en WTO op de regeringen in het Zuiden neemt de invloed van de lokale bevolking op de besluitvorming nog af. Veertig procent van de Afrikaanse boeren leeft onder de armoedegrens en dat kan alleen veranderen als de overheden hun landbouwsector mogen ondersteunen zoals ook in het Noorden gebeurde. Bovendien hebben boeren meer belang bij regionale integratie dan bij wereldhandel.

Campagne 11.11.11 tegen mondiale landbouwvrijhandel en EPA's

Koe 80 heeft een probleem. Boek en DVD over de problemen en de toekomst van vrijwel de halve mensheid, de boeren

Het Gezicht van de Honger. DVD met twee films over hoe ondervoeding en armoede tot stand komen en over hoe het anders kan

Internationale actiedag tegen EPA's op 27 september met o.a. petitie gericht aan Portugese EU-voorzitterschap

Tentoonstelling ‘Hungry Planet. Tout le monde à table' in het kader van Luxemburg 2007 - Culturele Hoofdstad van Europa

Regio's: 

Lees ook

Sub-Sahara Afrika blijft meest kwetsbare regio volgens Global Hunger Index

Nu al woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden. Binnen twintig jaar zal dat aandeel 60 procent bedragen. Vooral de grote steden in ontwikkelingslanden kennen een snelle aangroei met alle sociale en milieugevolgen van dien. Volgens het nieuwste rapport van het in huisvesting en verstedelijking gespecialiseerde VN-agentschap HABITAT komen er elke maand vijf miljoen stedelingen bij in de grote steden van het Zuiden.

Afrikaanse vrouwen eisen controle over grondbezit en productiemiddelen als middel tegen honger en voedselcrisis

In de marge van de 25ste regionale Afrikaanse conferentie (ARC) van de VN-Voedsel- en Landbouworganisatie FAO, die van 16 tot 20 juni plaatsvond in de Keniaanse hoofdstad Nairobi, kwamen ook vrouwen van de meest diverse Afrikaanse basisgroepen samen om zich te beraden over de actuele voedselcrisis.

Het gezicht van de honger

Mayaram: "Onze oogst van vorig jaar was niet goed. We hadden maar een voorraad voor één maand. Met het geld dat mijn zoons opsturen kunnen we weer verder, één of twee maanden. Als er geen geld is, lenen we soms bij familie of buren. Maar dat lukt niet altijd. Wanneer niemand ons geld wil lenen, verkopen we één van onze dieren. Dat was ook zo toen we ons paard moesten verkopen. We hadden geen geld en de zoon die zou gaan werken, was ziek gevallen."

Commentaar: Maar zonder geld en bijna zonder eten, dat vraagt nog meer creativiteit.

Awa Diop: "Dit is veevoer wat ik ga mengen met de aardnoten, dat eten we."

Interviewer: "Is dat niet slecht voor de gezondheid van de kinderen?"