Aan de vooravond van de zesde bijeenkomst van het Bosforum van de Verenigde Naties (UNFF) in New York heeft de nieuw verkozen Liberiaanse president, Ellen Johnson-Sirleaf, aangekondigd dat haar land alle lopende houtkapconcessies met onmiddellijke ingang opzegt. Zij maakt daarmee duidelijk dat Liberia werki wil maken van de aanbevelingen van het Forest Concession Review Committee. Dat orgaan had vorig jaar al aangedrongen op een grondige hervorming van het Liberiaanse concessiesysteem dat verantwoordelijk wordt geacht voor de illegale exploitatie van de bosrijkdommen en het voortduren van de gewapende conflicten in het land en de buurlanden. De internationale NGO Global Witness heeft de beslissing van Sirleaf positief onthaald. Global Witness hoopt dat de nieuw verkozen regering bijkomende maatregelen zal nemen om een duurzame houtexploitatie mogelijk te maken die de bevolkingi laat delen in de opbrengst van de natuurlijke rijkdommen. Totnogtoe was de houtkap veeleer een bron van conflicten en instabiliteit. In december had de VN Veiligheidsraad de sancties op de export van Liberiaans hout nog verlengd.
Het is pauze, roepen vele zogenaamde Europese kopstukken nu hun project van Europese grondwet gestrand is en ze ruzie maken over de huishouding. Ze weten het zelf niet meer. Wat nu? Wanneer de ‘grote’ lichten van Europa de weg kwijt zijn, is het tijd voor de ‘kleine’ lichten om zich te laten horen, voor de gewone Europeanen.
Velen gaan achteloos aan Europa voorbij. Ze geloven de Europese politici niet wanneer ze nog eens warrig beweren de sterkste kenniseconomie ter wereld te willen uitbouwen die daarenboven nog een sociaal en ecologisch model zou zijn. Ook al varen Europese politici een zigzagkoers en overtuigen ze niet echt, toch is die achteloosheid niet zo verstandig.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.
Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
