Materialen en duurzaam ondernemen. Wijst Umicore de weg?
woensdag, 24 mei 2006 - 17:55
Het Belgische bedrijf Umicore heeft zijn verslag 2005 aan de aandeelhouders en de samenleving gepubliceerd, verslag van een stevige oefening in duurzaam ondernemeni. En dat is hard nodig. We weten allemaal dat de grondstoffeni, net als de fossiele brandstoffen, eens op zullen geraken. De exploitatie ervan slorpt massa’s energie en verloopt dikwijls heel vervuilend, met veelal zware kosten en weinig baten voor de omgeving. Toen Umicore nog Union Minière was, schreef het een vervuilende en niet zo sociale geschiedenis. Umicore gooit het nu al jaren over een andere boeg. Het bedrijf neemt zijn verantwoordelijkheid voor de historische vervuilingi die het veroorzaakte, is de weg van recyclage en nieuwe materialen opgegaan, zoekt minder energie en water te verbruiken en minder vervuilingi te veroorzaken. Het wil overal waar de groep actief is de mensenrechteni respecteren en heeft een gedragscode voor leveranciers. Hoe men ook denkt over Umicore, voor wie wil investeren of evalueren, de discussie of de dialoog aangaan, biedt dit verslag alvast heel wat informatie. De criticus kan alvast ook kijken naar de doelstellingen voor de komende vijf jaar. Zijn die ambitieus en meetbaar genoeg voor een bedrijf dat een toonbeeld van duurzaam ondernemeni wil zijn?
Waar het in de wereld in grote mate om draait. Al te vaak gereduceerd tot staatsmacht of zelfs tot militaire staatsmacht waarbij nog niet zo lang geleden enkel maar twee zogenaamde supermachten meetelden, de VS en de voormalige Sovjetunie. Dat kleine groepen een terroristische machtspositie kunnen uitbouwen, beseffen we nu ook. Maar er zijn veel andere vormen van macht in onze globaliserende wereld, vooreerst economische en financiële macht. De opkomst van Oost-Azië heeft vooral met die macht te maken, de sleutelpositie van multinationals eveneens en bovenal de dominantie van financiële groepen. Er is de politieke macht, hard nodig om de economische macht zonodig te corrigeren; ze komt op wereldvlak meer dan één maatje te kort. Cultuur, kennis en technologie bieden in hoge mate het vermogen om het leven en het samenleven te organiseren. Op het snijvlak van cultuur en economie is er de stijgende mediamacht die de agenda van de publieke opinie meer en meer beheerst. Religies en levensovertuigingen laten hun soms sterke invloed gelden in de wereld. In een steeds complexere mondiale samenleving zijn er talloze vormen van macht en machtsuitoefening die voortdurend op elkaar inwerken. Omdat onze wereld snel verandert, betekent dit ook dat bestaande machtsverhoudingen vlugger onder druk kunnen komen.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
zie maatschappelijk verantwoord ondernemen
Verzamelterm voor zowel fossiele brandstoffen (olie, gas), andere delfstoffen (ertsen) als voor wat veld of bos opleveren (katoen, hout, rubber). Probleem is dat de delfstoffen eens op zullen geraken en we ze dus best hergebruiken. Extra vervelend is de verbranding van fossiele brandstoffen die sneller nog dan de uitputting ervan klimaatverandering voor elkaar krijgt. Voor de hernieuwbare grondstoffen is het opletten geblazen de natuurlijke productiecapaciteit van de Aarde niet te overschrijden of uit te putten.
Vervuiling of verontreiniging zadelt het milieu op met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk is voor mens en natuur.Denk maar aan de bijna klassieke water-, lucht- of bodemvervuiling.
Vervuiling of verontreiniging zadelt het milieu op met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk is voor mens en natuur.Denk maar aan de bijna klassieke water-, lucht- of bodemvervuiling.
De mens zoekt voortdurend naar een beter leven. Die moeizame zoektocht is ook te lezen als een verhaal van rechten en vrijheden. Op 10 december 1948 schrijft de mensheid van dat verhaal de mooiste en meest unieke bladzijde. Die dag keurt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens goed. Die Verklaring telt slechts 30 artikelen, maar is een ontzettend rijke en veelzijdige tekst. Het bevat zowel de burgerlijke en politieke vrijheden (art.1-21), de sociale en economische rechten (art. 22-25) als de culturele rechten (art. 22,26,27). Ook het recht op ontwikkeling is er reeds in vervat (art. 28). En zelfs dat rechten ook plichten meebrengen (art. 29). Tientallen verdragen en conventies hebben ze daarna aangevuld.