Economische groeii en respect voor fundamentele rechten van arbeiders gaan niet altijd samen. De beruchte maquila's, multinationale bedrijveni gevestigd in de vrijhandelszones van Centraal-Amerika, blinken niet bepaald uit wat arbeidsomstandigheden betreft. Af en toe behalen arbeiders ondanks intimidaties en dreigementen met sluiting toch een kleine overwinning. Neem nu de Vaqueros Navarra-jeansfabriek in Tehuacan in de Mexicaanse deelstaat Puebla. Dit bedrijf van de Navarra Group levert aan bekende Amerikaanse jeansmerken zoals Gap, Levi Strauss, American Eagle Outfitters, The Limited, Warnaco, Abercrombie & Fitch en Tommy Hilfiger. Sinds enkele jaren weigert de directie onafhankelijke vakbondeni te erkennen. Alleen vakbondeni die sterk gelieerd zijn met de PRI, de partij die in de staat Puebla de politieke touwtjes stevig in handen heeft, zijn gemachtigd om namens de arbeiders te onderhandelen over lonen en arbeidsomstandigheden. De grote meerderheid van arbeiders zijn jonge indigena-vrouwen die tegen minimumlonen werken. Wie het met de gang van zaken niet eens is, krijgt ontslag of wordt bedreigd. 45 vakbondsmensen werden eerder dit jaar al ontslagen.
Op 10 juli spraken arbeiders zich uit voor de vorming van een eigen 19 September-vakbond die zou aansluiten bij het Frente Auténtico del Trabajo (FAT). De directie dreigde zelfs met sluiting van de hele fabriek. Op vrijdag 23 november werden dan toch verkiezingen voor vakbondsafgevaardigden gehouden. 263 arbeiders stemden voor de onafhankelijke bond, 190 voor de ‘officiële' bonden.
De uitslag is merkwaardig als je de manier van stemmen kent: tegen de afspraken in wou de directie immers geen geheime stemming organiseren. De arbeiders moesten zich in het openbaar, in de fabriek en in aanwezigheid van afgevaardigden van directie, officiële bonden en overheid, uitspreken voor de vakbond van hun keuze. Sommigen hadden vooraf bedreigingen ontvangen. Het in Canada gevestigde Maquila Solidarity Network blijft de zaak opvolgen en vindt dat de directie de uitslag moet respecteren. De 19 September-vakbond eist alvast dat de 45 ontslagen werknemersi weer in dienst komen.
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
How to truly leave no-one behind: het is geen geringe ambitie van dit rapport van Christelijke Mutualiteit, ACV en Wereldsolidariteit over de Duurzame Ontwikkelingsdoelen. Ze vinden dat België ambitieuzer duurzame ontwikkeling moet nastreven en verdedigen hun prioriteiten.
Internationale mensenrechten liggen in de vuurlinie, onder andere doordat snel groeiende economische onzekerheid tal van mensen treft. En de mensenrechtengemeenschap biedt maar weinig weerwerk. Het basisinkomen kan een uitweg bieden.
De Aziatische economie is er deze eeuw sterk op vooruitgegaan. Maar de groei van 7 procent is voor een fiks gedeelte ten koste gegaan van het milieu, van de gezondheid van vele mensen en van verspilling van natuurlijke rijkdommen.
Opkomen voor een democratischer, rechtvaardiger en duurzamer Europa, dat is wat heel wat Europese burgerorganisaties kenmerkt. Die visie tekenden ze uit in een scenario dat al de steun kreeg van meer dan 250 organisaties. Maar het ook in realiteit omzetten is andere koek.
De voorlopig onvindbare derde weg van de Europese Commissie tussen wilde globalisering en uitzichtloos protectionisme, doet fel denken aan de zogenaamde ‘derde’ weg van Blair, Clinton en Schröder in de jaren negentig. Alleen, dat was helemaal geen derde weg, het was net het verlaten ervan.
Fenomeen waarbij politici en ambtenarij de oogmerken en de belangen van de privésector te zwaar laten doorwegen in de besluitvorming; zakelijke belangen krijgen dan vaak voorrang op het algemeen belang.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
In een wereld vol noden is vanzelfsprekend veel welvaart nodig. Eigenlijk fungeert de economie vooral als een grote draaischijf tussen onze economische mogelijkheden aan de ene kant en onze behoeften en ambities aan de andere kant. Om die behoeften en ambities te stillen is de economie en de economische productie hard nodig.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
