Wel 46 verschillende gerechten, allemaal met streekingrediënten, dat is de copieuze maaltijd waarop de Senegalese landbouwsters en veehoudsters hun gasten vorige vrijdag hebben vergast in Daka
Bijna overal in de Europese Unie voeren regeringen een heel restrictief beleid tegenover migranten en mensen zonder papieren, vaak onder druk van extreemrechtse of populistische partijen.
Volgens een rapport van de Internationale Federatie van Textielarbeiders (ITGLWF) is het einde van het Multivezelakkoord vooral in Afrika hard aangekomen.
Meer en beter werk, welvaartsbescherming, gelijke kansen en sociale dialoog, dat is wat de Europese Commissie bedoelt met fatsoenlijk werk en wat ze wil bevorderen in de hele wereld, zowel binnen a
In de omgeving van de stad Hospet, 350 kilometer ten noordwesten van het computermekka Bangalore, in de Zuid-Indiase deelstaat Karnataka, hebben de vertrouwde groene maïsvelden en akkers met u
Eind juli hield de War Resisters’ International (WRI) in de buurt van het Duitse Paderborn (Westfalen) een internationale conferentie over de uitdagingen van de globalisering voor de wereldwi
Somalië geldt al jaren als een triest voorbeeld van hoe een staat compleet uit elkaar kan vallen tot er totaal geen centraal staatsgezag meer overblijft.
Weinige Afrikaanse landen zijn zo grondig door militaire conflicten ten gronde gericht als Angola. Maar Angola beschikt ook gigantische reserves aan olie en andere strategische grondstoffen.
Op dit ogenblik schrijft de mensheid geschiedenis. Ergens in deze beginjaren van de 21ste eeuw zal voor het eerst meer dan de helft van de wereldbevolking in de stad wonen.
Tijdens de VN-top over Lichte Wapens in New York kwam de oud sovjet-generaal Mikhail Kalashnikov, de ontwerper van het beruchte AK-47-geweer, hoogst persoonlijk een oproep doen tot strengere wapenc
In een rapport van de Britse kritische denktank New Economics Foundation (NEF) wordt de vloer aangeveegd met de veelgehoorde stelling dat alleen een volgehouden economische groei de armoede uit de
Uit een nieuw rapport van de Independent Evaluation Group (IEG), de interne evaluatiedienst van de Wereldbank, blijkt dat het schuldverlichtingsprogramma voor de armste landen met zware schuldenlas
Vorige maand heeft de VN Commissie voor Duurzame Ontwikkeling zijn 14de zitting gehouden. Opdracht is de opvolging te verzekeren van de Aardetop in 1992 in Rio de Janeiro en 2002 in Johannesburg.
Al voor de 95ste maal komt in Genève de Internationale Arbeidsconferentie samen, met zowat 3000 vertegenwoordigers van vakbonden, werkgevers en regeringen uit de meeste van de 178 lede
De OESO, de organisatie van de rijke industrielanden, is vol lof over de inspanningen van de huidige Mozambikaanse regering van president Armando Guebuza om het land een stabiele ontwikkelingsbasis
Woord in de kijker: structureel aanpassingsprogramma
Ontwikkelingslanden die financieel in de problemen komen, moeten zeker nog in de jaren tachtig en negentig aankloppen bij het Internationaal Monetair Fonds. Heel dikwijls krijgen zij dan een structureel aanpassingsprogramma opgelegd als voorwaarde om hulp te krijgen. Het doel daarvan is om het land in staat te stellen zijn schulden terug te betalen. Altijd krijgen die landen een monetaristische politiek te slikken die de munt devalueert, de overheidsuitgaven drastisch naar beneden haalt en alle economische inspanningen op de export richt. Die zware bezuinigingen halen meer dan eens de gezondheidszorg, het onderwijs en de landbouwondersteuning onderuit. In feite verplicht men die landen elk sociaal-economisch beleid op te geven en een sociale politiek te vergeten. De forse muntdevaluatie maakt het leven veel duurder en verhoogt de schuld in reële termen. Wanneer je daarenboven zowat alle arme landen datzelfde beleid opdringt, stort je hen allemaal samen in een neerwaartse concurrentiespiraal. Een vlammende kritiek op dat beleid van het Internationaal Monetair Fonds komt van Joseph Stiglitz, de Nobelprijswinnaar economie van 2001 en voormalig topeconoom bij de Wereldbank. Heel overtuigend beschrijft hij in zijn in 2002 verschenen boek Perverse globalisering hoe het IMF tientallen landen het slechtst denkbare economische beleid opdringt. Altijd opnieuw is het resultaat een veel diepere economische crisis dan zou moeten, veel meer werkloosheid, armoede en verloren welvaartsproductie.