Scherpstellen | aandacht zoeken en krijgen
Je zal het zo dikwijls zien. Mensen komen geweldloos op straat, met duizenden, tienduizenden, honderdduizenden. Ze krijgen amper of zelfs niet de aandacht die ze verdienen.
Je zal het zo dikwijls zien. Mensen komen geweldloos op straat, met duizenden, tienduizenden, honderdduizenden. Ze krijgen amper of zelfs niet de aandacht die ze verdienen.
Wat was het enige land dat in de financiële crisis z’n grootste bank aan het buitenland verpatste? En zo de nog grotere en potentieel gevaarlijker systeembank BNP-Paribas-Fortis maakte?
Als België – twintig of dertig jaar te laat – eind 2017 ergens in de verre buurt van een energiepact komt, wordt zelfs nog bediscussieerd of een stijging van de zonne-energieproductie met 150 procent tegen 2030 niet overambitieus en onrealistisch is.
Nu al moeten overheden hun inwoners in laaggelegen gebieden vertellen tegen welke stijging van de zeespiegel hun woongebieden zijn bestand of zullen worden beschermd: twee meter?
Redenen genoeg de voorbije dagen om journalistieke wenkbrauwen te fronsen en vragen op te werpen, over een interview van een dictator, en over hoe landen al dan niet te omschrijven.
Er schuilt veel ironie in de reacties op de America First politiek van Trump. Plots horen we vrijwel alleen uitgesproken positieve stemmen over globalisering en vrijhandel… alsof er niet al minstens 20 jaar stemmen zijn die waarschuwen voor de negatieve kanten ervan.
De Panama Papers zijn uiterst belangrijjk voor het besef dat vele (super)rijken niet hun eerlijke deel leveren aan de samenleving. Proficiat voor het journalistieke werk. Maar wat te denken van de bewering dat dit ‘het grootste onderzoek uit de geschiedenis van de journalistiek’ zou zijn?
Tot 2018 maakt België deel uit van de Sociale en Economische Raad van de Verenigde Naties. We zouden, met een werkwijze die wel meer ngo’s huldigen, kunnen oproepen om een actieve rol te spelen. Toch is het onze inschatting dat Pala dit niet moet doen... tenzij u daar anders over denkt en goede argumenten heeft.
Wereldwijd vormen twitter en andere sociale media voor velen gegeerde wapens om mee naar het publieke strijdperk te trekken. Onder hen ook tal van journalisten. Die sociale mediagebruikers spuien oeverloos veel meningen, soms interessant. En ze spuien ook volop roddels en leugens.
“Wie een goed crisisbestendig financieel systeem wil, zal moeten innoveren met nieuwe financiële diensten en praktijken. Het zullen vooral niet-bankiers zijn die zulke alternatieven uit de grond stampen. Want zij zijn weinig belast met de oude bancaire vormen en gedachten. En ze hebben niet het nadeel van bankiers die manifest géén ondernemers zijn: in het beste geval helpen ze bedrijfsleiders om te ondernemen.