Toen de 189 staatshoofden en regeringsleiders in september 2000 de Millenniumverklaring van de VN plechtig ondertekenden, gingen ze er nog vanuit dat de Millenniumdoelstellingen tegen 2015 zouden worden gehaald. Zes jaar later is het plaatje wat Afrikai betreft een stuk minder rooskleurig. Hoe langer hoe meer indicatoren wijzen erop dat Afrikai weliswaar vooruitgang boekt, maar lang niet genoeg om de streefcijfers te halen tegen 2015. Maar vooral de rijke landen blijven in gebreke bij de uitvoering van de achtste doelstelling, vinden actievoerders in Europa. De arme landen moeten zorgen voor een ‘goed bestuur’ zodat de hulp goed kan worden besteed. Het probleem van de schuldenlasti blijft echter een zware hypotheek leggen op de ontwikkelingi van Afrikai, net als de ongelijke handelsverhoudingen en de gesubsidieerde voedselproductie en dumpingpraktijken van de ontwikkelde landen. Daaraan raken vraagt veel meer moed dan méér geldi ter beschikking stellen voor ontwikkelingssamenwerkingi. Jaarlijks geven de rijke landen 68 miljard dollar aan hulp, terwijl ze 300 miljard dollar uitgeven aan het ondersteunen van hun eigen landbouwi. Een koe in de EUi krijgt gemiddeld 2 dollar subsidie per dag, een bedrag dat de meeste Afrikanen niet eens hebben om te overleven.
Na hun zwaar bevochten overwinning in 2020-2021 - ze kostte honderden doden -protesteren de Indiase landbouwers opnieuw. Ze willen in dit verkiezingsjaar vooral hogere vaste prijzen.
Klimaat-, energie- of landbouwcrisis, telkens het langgerekte fiasco van generaties politici. Ernstig doordacht voedsel- en natuurbeleid ontbreekt totaal. Blinde vlekken blijven zich opstapelen. Het verbaast dat een Europese boerenopstand zo lang uitblijft.
Zoutwater dat oprukt in de Mississippi vormt een bedreiging voor het drinkwater van New Orleans. Wat tevoren één keer om de tien jaar gebeurde, doet zich nu twee jaar op rij voor.
Onze wereld verandert zo snel dat we op onbekend en gevaarlijk terrein zijn beland. Vooral klimaatrecords maken overduidelijk dat we ondergaan waarvoor tientallen jaren is gewaarschuwd... almaar erger. Wie kan nu nog wegkijken van de feiten?
In de armste landen beschikken 16 mensen op 1000 over een gsm en kunnen er 4 op internet, in de rijkste landen zijn er dat 705 en 480. Ziedaar de informatiekloof. De industrielanden bezitten meer dan 95 procent van alle patenten in de wereld. De rijke landen tellen ook ruim negen keer meer wetenschappelijke onderzoekers dan de arme. Op dat vlak tellen de armste landen vrijwel helemaal niet mee. Ziedaar de kenniskloof. In de mondiale kennissamenleving is de informatiekloof al even erg als de inkomenskloof, en de beide kloven hebben veel met elkaar te maken.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Nog altijd torsen ontwikkelingslanden en andere landen allemaal samen een enorme buitenlandse schuld. Landen als Indonesië, India, Mexico en Argentinië moeten ruwweg een vijfde van hun handelsinkomen ophoesten voor de afbetaling van die schuld; Peru besteedt daar ruwweg een vierde aan, Ecuador, Hongarije, Bulgarije en Colombia besteden daar ruwweg een derde aan; Uruguay, Boeroendi, Guinee-Bissau, Turkije en Kazakstan zien om en bij veertig procent van hun handelsinkomen daaraan opgaan en Brazilië maar liefst 45 procent.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
zie onder ontwikkeling
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
