Kloof tussen rijk en arm daalt in meeste landen van Latijns-Amerika
maandag, 9 november 2009 - 23:50
Af en toe een beetje goed nieuws kan geen kwaad. In 12 van 17 Latijns-Amerikaanse landen waarvoor gegevens beschikbaar zijn, vermindert de inkomensongelijkheid. Die wordt gemeten met de zogenaamde Gini-coëfficiënt. Die varieert tussen 0 en 100, waarbij het eerste cijfer staat voor volledige gelijkheid, en het tweede voor volledige ongelijkheid. De Scandinavische landen Zweden en Noorwegen scoren 25 net als Japan, dus heel gelijk. Duitsland haalt 28. België volgt wat verder met 33, dat is na Zuid-Korea, maar voor Groot-Brittannië met 36 en India met 37. De VS en Chinai hebben 41 en doen het dus nog slechter.
Sinds de kolonisatie is Latijns-Amerika gekenmerkt door hoge ongelijkheid. En dat is nog altijd zo. Zo haalt Mexico nu een Gini-coëfficiënt van 48, Argentiniëi 50 en Brazilië zelfs 55. Dat blijven ronduit slechte scores... maar ze zijn beter dan zowat tien jaar geleden. Toen hing Mexico nog op 53 en Brazilië op maar liefst 61 waarmee het toen, samen met Swaziland, wereldrecordhouder ongelijkheid was.
Vanwaar die daling?
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
Belangrijker dan de daling is te weten waarom het nu alvast de goede richting uitgaat. Waarom is bijvoorbeeld de ongelijkheid verminderd in Argentiniëi, Brazilië, Mexico en Peru? Een recente studie vindt twee hoofdoorzaken.
Eén. De inkomenskloofi tussen geschoolde en laaggeschoolde werknemersi speelt een kleinere rol. En dat is vooral te danken aan de verbreiding van het basisonderwijs.
En ten tweede hebben regeringen gekozen voor inkomensherverdeling. Ze organiseren overdrachten of transfers van de rijkeren naar de armen, ofwel in geldi, ofwel in natura. Denk bijvoorbeeld aan het Braziliaanse Fome Zero-programma dat de hongeri wil uitroeien door heel lage inkomens toegang tot voedseli te garanderen. Het is er gecombineerd met de Bolsa Familia, een gezinstoelage gekoppeld aan de verplichting voor de kinderen om naar school te gaan. Zo sla je twee vliegen in één klap.
Merk op dat in beide gevallen het gevoerde sociaaleconomische beleid doorslaggevend is. Voor het bestrijden van ongelijkheid is de politiek meer dan nodig. (DB)
De website Global Social Justice houdt mee de ogen open voor belangrijke evoluties - klik hier
Klik voor studie The recent decline of inequality in Latin America: Argentina, Brazil, Mexico and Peru (pdf document)
Klik voor Gini-index in Human Development Report 2009
Over Bolsa Familia en Fome Zero (Braziië), lees meer in Het mondiale uitzendkantoor - klik voor info en bestellen
Over de maatschappelijke en politieke veranderingen in Latijns-Amerika, lees meer in David Dessers & Matthias Lievens, Gebroken Vitrines. De andersglobalisten tien jaar na Seattle, 2009, 161 p., 12 euro - klik hier om te bestellen
Een schandaali is vooreerst een aangelegenheid van algemeen belang waar de overheid, in welke vorm dan ook, uitzonderlijk sterk in gebreke blijft en/of aanvaardt dat fundamentele rechtsregels worden overtreden.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Hoe een rijk land arm wordt, dat is wat Argentinië in het begin van de 21ste eeuw aan de wereld toont. Tot ruim na de Tweede Wereldoorlog was dit land één van de rijkste van de wereld. De Argentijnen hadden het goed, ze leefden zoals wij en zelfs beter. Iedereen had werk in hun welvaartstaat met de sterkste industrie van heel Zuid-Amerika, met goede gezondheidszorg, onderwijs en openbaar vervoer.
Hoe een rijk land arm wordt, dat is wat Argentinië in het begin van de 21ste eeuw aan de wereld toont. Tot ruim na de Tweede Wereldoorlog was dit land één van de rijkste van de wereld. De Argentijnen hadden het goed, ze leefden zoals wij en zelfs beter. Iedereen had werk in hun welvaartstaat met de sterkste industrie van heel Zuid-Amerika, met goede gezondheidszorg, onderwijs en openbaar vervoer.
We denken allemaal de cijfers te kennen, maar ze blijven verbazingwekkend: de 20 % rijksten op deze wereld verdienen zowat 75 keer zoveel als de 20 % armsten. In 1960 was dat 30 maal zoveel. Het rijkste land was in 1820 drie maal rijker dan het armste, in 1913 was dat 11 maal, in 1973 al 35 maal en 72 maal in 1992. Eind vorige eeuw bezitten de drie rijkste mensen ter wereld (samen) meer dan het gezamenlijke jaarinkomen van de 43 armste landen. De huidige wereldeconomie zorgt voor groeiende inkomensongelijkheid. Het is dringend nodig om deze ongelijke verdeling van de welvaart, het sociale deficit van de globalisering, aan te pakken. Minder dan 2 % van het inkomen van de 10% rijksten volstaat om alle mensen ter wereld minstens aan één dollar per dag te helpen.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.
zie landbouw en voedsel waar heel wat Pala artikels zijn verzameld over dit themazie ook landbouw
Een schandaal is vooreerst een aangelegenheid van algemeen belang waar de overheid, in welke vorm dan ook, uitzonderlijk sterk in gebreke blijft en/of aanvaardt dat fundamentele rechtsregels worden overtreden.