LivreAcesso.Net: toegang tot informatie die overheid niet biedt
dinsdag, 29 januari 2008 - 14:29
De Braziliaanse federale grondwet voorziet in het recht van alle burgers op toegang tot publieke informatie. Zo hoort het ook in een democratisch land, want geen democratie zonder transparantie en recht op informatie. Maar de Braziliaanse wetgever heeft totnogtoe nagelaten om een kader te scheppen die dat recht ook echt toepasbaar maakt. Het gevolg is dat essentiële overheidsinformatie maar mondjesmaat beschikbaar is en dan nog alleen voor hen die weten hoe en waar te zoeken. Corruptiei en rechtsonzekerheid maken dan ook vooral slachtoffers onder de armste bevolkingsgroepen die nauwelijks hun rechten kennen en zeker geen dure advocaten kunnen betalen. Om aan dit democratisch deficiti wat te verhelpen, is half januari de interactieve portaalsite LivreAcesso.Net gelanceerd. Het initiatief gaat uit van de internationale mensenrechtenwaakhond inzake vrije meningsuiting, Article 19, genoemd naar het fameuze artikel in de Universele Verklaring van de Rechten van de Mensi. De zeer actieve Braziliaanse civiele samenlevingi was al lang vragende partij naar meer transparantie en een afdwingbaar recht op informatie. De Braziliaanse afdeling van Article 19 werkt hiertoe nauw samen met de vakbondskoepel Central Única dos Trabalhadores (CUT) en de studentenvakbond UNE (União Nacional dos Estudantes). Het juridische vacuüm leidt nog al te vaak tot willekeur en onverantwoordelijkheid van overheidsambtenaren. Zonder informatie is het voor de burger ook onmogelijk om te participeren aan het beleid of enige vorm van controle uit te oefenen. Alleen over milieuzaken bestaat er op federaal niveau een minimaal wettelijk kader dat het recht op informatie van de burgers garandeert. De nieuwe portaalsite biedt informatie over de meest uiteenlopende onderwerpen die te maken hebben met vrije meningsuiting, recht op informatie, transparantie, anticorruptie en controle en maakt gebruik van video's en podcasts om de drempel zo laag mogelijk te houden. Deelnemende NGO's kunnen hun informatie er makkelijk kwijt dankzij het Wiki-formaat. Wie zich registreert, kan deelnemen aan alle discussiefora.
Groot is de verbazing als de diepe financiële en economische crisis in het zwaar getroffen België niet eens tot een fundamenteel debat leidt over welke banken nodig zijn om ook morg
We zitten in slechte papieren. Laten we snel eens kijken hoe dat komt - waarbij we geen crisis uit de weg gaan - en dan vooral naar de uitwegen zoeken, want die zijn er wel degelijk.
Heeft u ook gehoord hoe politici zich fors uitlaten over de financiële crisis: dit is het failliet van het neoliberalisme, dit casinokapitalisme moet stoppen? Ze zijn nogal laat met hun ontdekking. Vooral kunnen we allemaal met stijgende verbazing vaststellen dat deze politici niet met ernstige alternatieven komen en ze nog minder doorvoeren. Die zijn er nochtans wel.
Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.
Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’
Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.
Meer dan in andere continenten hebben de (meeste) Europese landen werk gemaakt van hun gemeenschappelijke belangen en hun samenwerking soms verregaand uitgebouwd. Over het belang van en de uitdagingen voor hun Europese Unie handelen volgende PALA artikels:
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Onaanvaardbare manier om rijk te worden.Corruptie of omkoping is het fenomeen waarbij politici, ambtenaren, bedrijfsmensen of nog anderen misbruik maken van hun functie, verantwoordelijkheid en vooral macht om zichzelf onrechtmatig te bevoordelen.
de economie is de voorbije decennia door het wegvallen van vele grenzen als het ware in de mondiale champions league gaan spelen. Maar overheid en samenleving spelen vooral nog nationaal, een beetje Europees en veel te weinig op wereldschaal. Zo verliezen ze hun democratische greep die hen binnen de nationale grenzen in staat stelde de nodige sociale en ecologische spelregels op te leggen aan de economie en haar te gebruiken om de welvaartsstaat te realiseren. Dat lukt niet langer wanneer de economische macht huist bij multinationals, enkele grote landen, instellingen zoals IMF en bovenal zoiets ongrijpbaars als de volledig vrije wereldmarkt. Het democratisch deficit kan enkel maar worden overwonnen indien politiek en samenleving zich op wereldvlak organiseren om de economie afdwingbare regels op te leggen. Daarvoor moet ook de overheersende opvatting sneuvelen dat politiek zich ver moet houden van de economie.
Ga naar volledige verklaring
Het loopt niet altijd even vlot, maar overal ter wereld geven steeds meer mensen uiting aan hun emancipatiedrang. Werknemers, boeren, vrouwen, landlozen, consumenten, minderheden, activisten voor milieu, mensenrechten, cultuur... ze verenigen zich in tal van organisaties. Op dat maatschappelijke middenveld tussen individu en overheid - de civiele samenleving dus - wordt het gelukkig alsmaar drukker. Daar is er met andere woorden veel sociale beweging.
