Materialen en duurzaam ondernemen. Wijst Umicore de weg?
woensdag, 24 mei 2006 - 17:55
Het Belgische bedrijf Umicore heeft zijn verslag 2005 aan de aandeelhouders en de samenleving gepubliceerd, verslag van een stevige oefening in duurzaam ondernemeni. En dat is hard nodig. We weten allemaal dat de grondstoffeni, net als de fossiele brandstoffen, eens op zullen geraken. De exploitatie ervan slorpt massa’s energie en verloopt dikwijls heel vervuilend, met veelal zware kosten en weinig baten voor de omgeving. Toen Umicore nog Union Minière was, schreef het een vervuilende en niet zo sociale geschiedenis. Umicore gooit het nu al jaren over een andere boeg. Het bedrijf neemt zijn verantwoordelijkheid voor de historische vervuilingi die het veroorzaakte, is de weg van recyclage en nieuwe materialen opgegaan, zoekt minder energie en water te verbruiken en minder vervuilingi te veroorzaken. Het wil overal waar de groep actief is de mensenrechteni respecteren en heeft een gedragscode voor leveranciers. Hoe men ook denkt over Umicore, voor wie wil investeren of evalueren, de discussie of de dialoog aangaan, biedt dit verslag alvast heel wat informatie. De criticus kan alvast ook kijken naar de doelstellingen voor de komende vijf jaar. Zijn die ambitieus en meetbaar genoeg voor een bedrijf dat een toonbeeld van duurzaam ondernemeni wil zijn?
Op basis van informeel werk ontwikkelt zich een geheel van economische activiteiten dat zich volledig of grotendeels afspeelt buiten de wet, buiten formele regels. Dat is dikwijls zo omdat deze activiteiten buiten het bereik van de wet vallen. Of het gebeurt dat de wet officieel wel van toepassing is maar in de praktijk niet wordt toegepast of niet wordt afgedwongen. Noem het gerust de zwarte of grijze economie. Om een misverstand te vermijden, het is niet zo dat de informele economie geen regels zou kennen, ze heeft haar eigen regels die voor buitenstanders niet altijd makkelijk te doorgronden zijn. Veel meer dan in de formele economie is wie werkt in de informele economie arm, en binnen die informele economie zijn de vrouwen opvallende armer dan de mannen. Toch is er geen volledige tweespalt tussen beide economieën. ‘Werkende armen’, mensen die wel werk hebben maar te weinig verdienen om aan de armoede te ontsnappen, zijn zowel te vinden in de formele als in de informele economie. De twee vloeien in elkaar over en beïnvloeden elkaar. Zo concurreren informele bedrijven oneerlijk wanneer ze geen belastingen of sociale zekerheid betalen.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
zie maatschappelijk verantwoord ondernemen
Verzamelterm voor zowel fossiele brandstoffen (olie, gas), andere delfstoffen (ertsen) als voor wat veld of bos opleveren (katoen, hout, rubber). Probleem is dat de delfstoffen eens op zullen geraken en we ze dus best hergebruiken. Extra vervelend is de verbranding van fossiele brandstoffen die sneller nog dan de uitputting ervan klimaatverandering voor elkaar krijgt. Voor de hernieuwbare grondstoffen is het opletten geblazen de natuurlijke productiecapaciteit van de Aarde niet te overschrijden of uit te putten.
Vervuiling of verontreiniging zadelt het milieu op met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk is voor mens en natuur.Denk maar aan de bijna klassieke water-, lucht- of bodemvervuiling.
Vervuiling of verontreiniging zadelt het milieu op met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk is voor mens en natuur.Denk maar aan de bijna klassieke water-, lucht- of bodemvervuiling.
De mens zoekt voortdurend naar een beter leven. Die moeizame zoektocht is ook te lezen als een verhaal van rechten en vrijheden. Op 10 december 1948 schrijft de mensheid van dat verhaal de mooiste en meest unieke bladzijde. Die dag keurt de Algemene Vergadering van de Verenigde Naties de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens goed. Die Verklaring telt slechts 30 artikelen, maar is een ontzettend rijke en veelzijdige tekst. Het bevat zowel de burgerlijke en politieke vrijheden (art.1-21), de sociale en economische rechten (art. 22-25) als de culturele rechten (art. 22,26,27). Ook het recht op ontwikkeling is er reeds in vervat (art. 28). En zelfs dat rechten ook plichten meebrengen (art. 29). Tientallen verdragen en conventies hebben ze daarna aangevuld.