Naar een meer coherent Europees ontwikkelingsbeleid?
dinsdag, 9 oktober 2007 - 13:09
Wat hebben de toename van energiegewassen, illegale houtkap, de dumping van goedkope tomaten op de Ghanese markt en de Economische Partnerschapsakkoordeni (EPA's) met elkaar te maken? Op het eerste gezicht misschien niet zo veel, maar het zijn allemaal gevolgen van beslissingen die ergens binnen de Europese Uniei werden genomen en waarvan de resultaten de ontwikkelingskansen van landen in het zuiden sterk kunnen beïnvloeden. Na lange en moeizame discussies heeft de Europese Uniei in 2005 eindelijk de Policy Coherence for Development (PCD) aangenomen die het Europese beleid wat meer coherent zou moeten maken inzake ontwikkelingi. Want al te vaak bleek het officiële buitenland- en handelsbeleid van de Unie totaal haaks te staan op wat met de EUi-ontwikkelingssamenwerkingi werd nagestreefd. Met de ene hand gaf de EUi wat met de andere hand werd teruggenomen. De impact van beslissingen op het vlak van handel, landbouwi, visserij, migratiei en nog een aantal andere sectoren zouden voortaan nauwlettend in het oog worden gehouden. Nu komt de Europese Commissie met een eerste rapport waarin deze ‘ontwikkelingscoherentie' wordt getoetst aan de realiteit. Een aantal gespecialiseerde NGO's heeft het EUi Coherence Programme opgestart om het officiële beleid kritisch te volgen. De EUi wil bijvoorbeeld energiegewassen promoten om tegemoet te komen aan de reductie van broeikasgassen die verantwoordelijk zijn voor onder meer de opwarming van de aardei. In landen zoals Brazilië, een marktleider inzake energiegewassen, heeft dit al geleid tot de aantastingi van de voedselzekerheid van de armste bevolkingsgroepen en tot een vermindering van de biodiversiteiti. Het EUi-beleid zal hier dus voldoende rekening moeten mee houden. Hetzelfde geldt voor de Economische Partnerschapsakkoordeni die de EUi nog voor het einde van het jaar wil afsluiten met zes groepen van ACP-landen. Oorspronkelijk waren de EPA's bedoeld als een instrument van ontwikkelingi, maar door de nadruk op de vrijmaking van handel en het wegvallen van beschermende maatregelen voor de lokale voedselproductie, dreigen de EPA's de ontwikkelingsinspanningen ten gunste van de armste bevolkingsgroepen te niet te doen.
Waarom éénzijdig de voorspelling van mogelijk 70 procent besmettingen benadrukken als er in Hubei een snelle uitdovingstrend is naar nu zelfs minder dan tien besmette personen per dag? Of moet die trend opnieuw keren? En riskeren we mondiaal zowat 55 miljoen coronadoden?
Maar waar ook de migratiedruk zich het scherpst laat voelen, in Syrië, Turkije of Griekenland, in Libië, Italië of elders, zeker is dat vele landen en regio’s falen inzake migratie en burgerschap. Dit moet beter.
Rebelse plekken in Vlaanderen, Frankrijk, Spanje, Midden- en Zuid-Amerika, dat presenteert Walter Lotens in zijn jongste boek. Hij zoekt naar alternatieven voor een al te neoliberale wereld, vooral voorbeelden van herwonnen commons of gemeengoed alsook van hoopgevend municipalisme, steden en gemeenten die zoeken hoe zichzelf te besturen.
Nog altijd torsen ontwikkelingslanden en andere landen allemaal samen een enorme buitenlandse schuld. Landen als Indonesië, India, Mexico en Argentinië moeten ruwweg een vijfde van hun handelsinkomen ophoesten voor de afbetaling van die schuld; Peru besteedt daar ruwweg een vierde aan, Ecuador, Hongarije, Bulgarije en Colombia besteden daar ruwweg een derde aan; Uruguay, Boeroendi, Guinee-Bissau, Turkije en Kazakstan zien om en bij veertig procent van hun handelsinkomen daaraan opgaan en Brazilië maar liefst 45 procent.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
de EPA’s (van het Engelse Economic Partnerschip Agreement) zijn regionale handelsakkoorden die de Europese Unie wil sluiten met de 77 zogenaamde ACS-landen uit Afrika, de Caraïben en de Stille Oceaan, waaronder heel veel van de armste landen. Het zijn eigenlijk vrijhandelsakkoorden. De bedoeling ervan was om op 1 januari 2008 de grenzen te openen en de douanetarieven op bijna alle Europese goederen af te schaffen.
Meer dan in andere continenten hebben de (meeste) Europese landen werk gemaakt van hun gemeenschappelijke belangen en hun samenwerking soms verregaand uitgebouwd. Over het belang van en de uitdagingen voor hun Europese Unie handelen volgende PALA artikels:
Meer dan in andere continenten hebben de (meeste) Europese landen werk gemaakt van hun gemeenschappelijke belangen en hun samenwerking soms verregaand uitgebouwd. Over het belang van en de uitdagingen voor hun Europese Unie handelen volgende PALA artikels:
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
zie Europese Uniezie ook Europees model
zie onder ontwikkeling
zie Europese Uniezie ook Europees model
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Over de hele wereld trekken mensen naar de rijke gebieden: Mexicanen en Salvadoranen naar de Verenigde Staten, Argentijnen naar Italië en Spanje, Egyptenaren en Pakistani naar het Midden-Oosten, Zuidoost-Aziaten naar Zuid-Korea en Japan. Wereldwijd is de allergrootste migratie die van platteland naar stad, meestal binnenin landen.
zie Europese Uniezie ook Europees model
zie Europese Uniezie ook Europees model
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Aantasting slaat op het wijzigen van ecosytemen zodat hun kwaliteit en hun biodiversiteit schade ondervindt. En dat is ook schadelijk voor de mens die b.v. aan de opwarming een minder leefbare Aarde zal overhouden.
Dieren en planten waren nooit veilig voor de mens maar hun uitstervingsritme ligt veel hoger dan ooit, een rijkdom die wellicht voor altijd verloren gaat.
zie Europese Uniezie ook Europees model
de EPA’s (van het Engelse Economic Partnerschip Agreement) zijn regionale handelsakkoorden die de Europese Unie wil sluiten met de 77 zogenaamde ACS-landen uit Afrika, de Caraïben en de Stille Oceaan, waaronder heel veel van de armste landen. Het zijn eigenlijk vrijhandelsakkoorden. De bedoeling ervan was om op 1 januari 2008 de grenzen te openen en de douanetarieven op bijna alle Europese goederen af te schaffen.
zie Europese Uniezie ook Europees model
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
