Olie, gas en ‘strijd tegen terrorisme’ bepalen Amerikaans Afrika-beleid
woensdag, 15 maart 2006 - 10:03
De regering-Bush wil bewust verwarring stichten onder de Afrikaanse regeringen als het aankomt op veiligheidsbeleid. Dat zegt Africa Action, een Amerikaanse niet-gouvernementele organisatie, in een nieuw kritisch rapport. In juni zullen 6.000 NAVO-militairen onder Amerikaans gezag twee weken lang manoeuvres houden op Kaapverdië, voor de Atlantische kust van West-Afrikai. Oefenen ze om snel te kunnen ingrijpen bij humanitaire rampen zoals in het Soedanese Darfur? Of om de toegang tot Afrikaanse olie- en gasbronnen veilig te stellen voor de Amerikaanse belangen? Of maakt dit ook deel uit van de wereldwijde strijd tegen de terreur die volgens Washington ook in Afrikai moet worden opgevoerd? Het rapport van Africa Action wijst Soedan aan als het voorbeeld bij uitstek van die tegenstrijdige Amerikaanse prioriteiten. Officieel veroordeelt de VS de genocide in Darfur. Maar aan de andere kant bakt de regering-Bush zoete broodjes met het regime in Khartoem omdat het de grote oliereserves niet wil verliezen en omdat het land strategisch gelegen is tegenover het Arabische schiereiland. Daarom zou de VS ook niet geneigd zijn troepen te leveren aan een VN-vredesmacht voor Darfur. Africa Action merkt op dat dit in schril contrast staat met de groeiende Amerikaanse militaire aanwezigheid in Afrikai. IPS Africa Action www.africaaction.org/resources
Democratische rechtsstaten die niet langer oorlog voeren en met een vrije markteconomie die in grote mate sociaal gecorrigeerd is, en meer en meer ook ecologisch.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.