Ongezien - de grootste mondiale democratische bijeenkomst
dinsdag, 10 juni 2008 - 21:32
Zowat de grootste democratische bijeenkomst voltrekt zich elk jaar in Genève op de Internationale Arbeidsconferentie die de werknemersi, de ondernemers en de regeringen van vrijwel alle landen verzamelt. Maar ze is bijna helemaal onttrokken aan het oog van de wereld want journalisten en zeker camera's zijn zelfs met een vergrootglas amper te bespeuren.
‘Wij zijn de regering niet' Toch is er nieuws te rapen, veel nieuws. Waar anders vind je de topman van de officiële Chinese vakbond met z'n ruim 100 miljoen leden? Je kan hem zelfs interviewen en noteren dat het volgens hem een kwestie van tijd is vooraleer Chinai alle fundamentele arbeidsrechten wettelijk erkent. Boeiend om op te merken is ook hoe hij eraan toevoegt: ‘Wij zijn de regering niet.' Kritische zin blijft op zijn plaats maar er is zeker beweging. Zo legt die Chinese eenheidsvakbond wel degelijk contacten met de vakbondswereld in de rest van de wereld.
‘Ik blijf een activist' Zelfs een interview met directeur-generaal Juan Somavia zit erin. Hij laat zich graag betrappen op de uitspraak dat de economische globaliseringi niet zomaar te nemen is. Dat is vandaag nog altijd een zeldzaamheid, zeker bij de internationale instellingen. ‘Ik blijf een activist', beklemtoont hij nog. En enthousiast vertelt hij hoe hij de beweging voor waardig werki hoopt te zien uitgroeien tot een echte sociale beweging die de wereld weet te veranderen.
Afbeelding
De PALA website en nieuwsbrief zijn gratis. Maar iedereen weet dat het zonder middelen niet kan. Liever dan te werken met subsidies, rekenen we op al wie Pala leest. Zo kunnen we ons ongebonden concentreren op de inhoud.
Uw steun - maandelijks, jaarlijks of éénmalig - is welkom op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw - 3001 Leuven met vermelding 'Steun Pala'. Alvast dank.
Of misschien wil u wel vaste steungever worden? Abonnees die zich engageren voor bv. 2 of 5 euro steun per maand geven Pala de rust van stabiele inkomsten die de vaste uitgaven voor website en nieuwsbrief dekken.
Intussen vervult Luc Cortebeeck (ACV) van 's ochtends tot 's avonds, weekends inbegrepen, zijn rol van procureur inzake werknemersrechten in de commissie van de normen. Zesentwintig landen moeten er zich verantwoorden voor het niet naleven van de conventies en aanbevelingen van de IAOi, Colombia voor tientallen moorden op vakbondsleiders, Myanmar voor dwangarbeid, Kroatië voor asbestproblemen, Zambia voor kinderarbeidi, Iran voor discriminatie van vrouwen, Bangladesh voor het ontbreken van de vrijheid van vereniging in de vrijhandelszones. Het is waar dat de commissie geen sancties kan uitspreken. Maar even waar is dat de regeringen hier niet graag spitsroeden lopen. In een interview beklemtoont een hoge ambtenaar van Bangladesh dat ook de ontbrekende ratificering van de conventie over vrijheid van vereniging over hooguit enkele jaren een feit zal zijn.
Als ze in tijden van dolgedraaide globalisering een meer ecologische, sociale en democratische wereld ambiëren, moeten sociale bewegingen veel meer internationaliseren. Alleen in een nationale of lokale context werken, volstaat al lang niet meer.
David Erdal, Schotse ondernemer, auteur en onderzoeker, getuigt over de kracht van de werknemerscoöperatie, voortrekker in betrokkenheid en tevredenheid van werknemers.
Laten we onszelf niets wijsmaken, de professionele NGO wereld is niet in staat om de belangrijkste globale trends die ons toenemend in crises dompelen te keren. Dat schrijft Barbara Unmüssig van de Heinrich Böll Stiftung. Reden genoeg dus voor de Reimagining Activism Conference in Berlijn begin november.
Dictators en potentaten kunnen in New York met gerust gemoed hun handtekening plaatsen onder de duurzame ontwikkelingsdoelen van de Verenigde Naties. Hun funeste rol in de onderontwikkeling van hun landen en in de achterstelling en armoede van talloze mensen komt niet in beeld.
Voor wie zich afvraagt waar vluchtelingen en migranten vandaan zullen blijven komen. Noem één arm land dat de jongste decennia welvarend is geworden door internationale en ontwikkelingssamenwerking? Zo een land is jammer genoeg niet te vinden. De interessante vraag is 'waarom?' want anders zullen mensen moeten blijven vluchten.
Ander woord voor ontwikkelingslanden, arme landen of het Zuiden.
Oorspronkelijk maakte de term het onderscheid met de eerste wereld van de Verenigde Staten en zijn bondgenoten, het ‘westerse blok’, en met de tweede wereld van de Sovjetunie en zijn bondgenoten, het ‘oosterse blok’.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Globalisering of mondialisering is het proces waardoor mensen, producten, informatie, geld, grondstoffen makkelijker en sneller van de ene naar de andere plaats in de wereld kunnen worden gebracht. Daardoor is de wereld kleiner geworden en is er veel meer wederzijdse afhankelijkheid tussen landen.
Om van waardig werk te kunnen spreken, moet het gaan om het uitoefenen van werk waarvoor men vrij kiest en dat een inkomen oplevert dat de behoeften van zichzelf en van het gezin dekt.Menswaardig werk respecteert tevens de arbeidsrechten van mensen. Hiertoe behoren fundamentele werknemersrechten zoals het recht op organisatie, op collectieve arbeidsonderhandelingen én op gelijkheid tussen mannen en vrouwen.
zie Internationale Arbeidsorganisatie
Voor wie het niet breed heeft, helpen alle kleintjes. Kinderen van veetelers en landbouwers kunnen al gauw een helpende hand uitsteken. In de beperkte plant- en oogstperiodes valt daar zelfs wat voor te zeggen, want hoe meer werkende handen in die periodes, hoe minder honger. Niet toevallig is oogstmaand augustus bij ons een vakantiemaand. Of kinderen gaan al heel jong uit werken en zorgen zo voor een deel van het gezinsinkomen. Dat houdt hen weg van school en vergooit hun toekomst. Het is waar, deze kinderarbeid is verboden. Maar dat verbod handhaven is geen mondiale prioriteit. In een economie die overal op zoek gaat naar de goedkoopste en meest onbeschermde werkkracht is kinderarbeid dan een beschamend bijproduct van globalisering.Leren verplicht maken en zorgen voor voldoende scholen en leerkrachten is een prima middel om de kinderen naar school te krijgen en komaf te maken met kinderarbeid. En waarborgen dat de ouders over voldoende inkomen beschikken is het tweede deel van de oplossing.
