Singapore, China, India en al die andere ontwikkelingslanden in de wereldhandel. Unctad geeft goede punten
dinsdag, 20 november 2007 - 15:15
Hoe presteren de landen van onze wereld in de internationale handel en op het vlak van ontwikkelingi? Dat probeert Unctad op een rijtje te krijgen door te kijken naar het menselijk kapitaali van landen, naar infrastructuur, economische stabiliteit, handelsopenheid, toegang tot buitenlandse markten, handelsprestaties en ten slotte ook naar economisch en sociaal welzijn. Voor wie haar wat uit het oog is verloren, Unctad is de handels- en ontwikkelingsorganisatie van de Verenigde Naties. Wat leert nu haar nieuwste Handels- en Ontwikkelingsindex waarin 123 landen zijn opgenomen? Helemaal op kop staan de Verenigde Staten, gevolgd door Duitsland, Denemarken Groot-Brittannië en dan Singapore als eerste ‘ontwikkelingsland' (maar is dat nog een ontwikkelingsland?). In totaal duiken vijf ‘ontwikkelingslanden' op in de eerste dertig. De andere zijn Zuid-Korea op plaats 21, Chinai op 25, Maleisië op 27 en Thailand op 29. Opvallend is dat de grote opkomende economieën zoals Chinai, Zuid-Korea, Brazilië op 54, Mexico en Zuid-Afrikai gelijk op 47, Rusland op 58 en India op 86 het goed doen en gemiddeld een score halen die niet veel lager is dan die van de nieuwe Oost-Europese leden van de Europese Uniei. Onderaan zijn vrijwel uitsluitend Afrikaanse landen te vinden. Enkel dus Zuid-Afrikai op 47 en Mauritius op 50 halen de top-50. Maar, zo merkt Unctad op, sinds 2000 worden de grootste vorderingen gemaakt in Afrikai en het Midden-Oosten zodat ze bezig zijn de kloof met de rijke landen te dichten. Toch boeken vele ontwikkelingslanden te magere resultaten op vlak van armoedevermindering en menselijke ontwikkelingi. Al bij al is het gewaagd van Unctad om dergelijke index te maken en vooral, om er zware conclusies uit te trekken. Want nergens is bv. de ecologische factor te bespeuren terwijl handel toch ook haar milieubalans in het oog moet houden om te vermijden dat het natuurlijk kapitaali als bron van toekomstige rijkdom onderuit gaat. Handelsopenheid is als criterium vatbaar voor kritiek want niet voor alle economische sectoren even vruchtbaar. Er is ook geen onderscheid gemaakt tussen mondiale of regionale openheid. En meer algemeen wordt de voorstelling van ontwikkelingi als een zelfde trap waarlangs alle landen omhoog zouden moeten klauteren al decennia terecht onder vuur genomen - ontwikkelingi is allerminst ééndimensionaal. Unctad beseft wel dat haar index beperkingen bevat, want ze spreekt van een ‘werki in uitvoering'.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Is naast arbeid, grondstoffen en kennis één van de middelen die ons helpt om welvaart te scheppen. Kapitaal kan variëren van grond tot zware industriële infrastructuur tot ruime financiële middelen. Ons grootste kapitaal om economische rijkdom voort te brengen is ongetwijfeld de Aarde. Als we er duurzaam mee omspringen, is het een onuitputtelijke bron van zuiver water, voedsel, hernieuwbare energie en hernieuwbare grondstoffen. Het is wel ironisch om vast te stellen dat ons economische systeem die Aarde zwaar miskent en dus eigenlijk zeer antikapitalistisch tekeergaat.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Meer dan in andere continenten hebben de (meeste) Europese landen werk gemaakt van hun gemeenschappelijke belangen en hun samenwerking soms verregaand uitgebouwd. Over het belang van en de uitdagingen voor hun Europese Unie handelen volgende PALA artikels:
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Ons grootste kapitaal om economische rijkdom voort te brengen is ongetwijfeld de Aarde. Als we er duurzaam mee omspringen, is het een onuitputtelijke bron van zuiver water, voedsel, hernieuwbare energie en hernieuwbare grondstoffen. Het is wel ironisch om vast te stellen dat ons economische systeem die Aarde zwaar miskent en dus eigenlijk zeer antikapitalistisch tekeergaat.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
De begrippen transitie en ontwikkeling lijken nu vaak tot heel aparte werelden te behoren. Maar voor wie begaan is met duurzaamheid, leunen ze net heel dicht tegen elkaar aan. Want zowel bij ontwikkeling als bij transitie gaat het erom hoe een situatie die niet duurzaam is, te ontwikkelen of een overgang te laten maken richting (meer) duurzaamheid. Ze zijn dus ten onrechte uit elkaar geslagen.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.