The (un)Happy Planet Index: (te ) veel consumeren maakt niet gelukkiger
dinsdag, 28 augustus 2007 - 13:42
De Happy Planet Index vertelt ons hoe efficiënt landen de natuurlijke rijkdommen van de aardei aanwenden om hun inwoners een lang en gelukkig leven te bezorgen. Daarvoor combineert deze index drie gegevens: de ecologische voetafdruki, de levenstevredenheid (het welzijn) en de levensverwachting. Opvallend is dat een hoog verbruik van natuurlijke rijkdommen zich niet vanzelfsprekend vertaalt in hoog welzijn. Of omgekeerd, het blijkt mogelijk om veel levenstevredenheid te realiseren zonder onze planeet geweld aan te doen. Helemaal bovenaan staat bijvoorbeeld de eilandstaat Vanuatu: gelukkige inwoners, beperkte voetafdruk en, toch wat minder goed, een levensverwachting van 69 jaar. Het wijst erop dat zelfs de best gerangschikte landen eigenlijk nog heel wat beter horen te presteren. Het westerse model - dat zich steeds meer opdringt aan de wereld - kan nu dan wel zorgen voor een lang en relatief tevreden leven, maar de ecologische kost is hoog. Zelfs daar zijn grote verschillen. De inwoners van Duitsland en de Verenigde Staten leven zowat even lang en noemen zich ongeveer even gelukkig, maar de Duitsers hebben een ecologische voetafdruki die de helft kleiner is. Duitsland staat nummer 81 op de lijst van 178 landen waarvoor gegevens zijn verzameld, de Verenigde Staten staan pas op nummer 150. België is nummer 78, Nederland nummer 70. India en Brazilië presteren beter en belanden op plaatsen 62 en 63, Chinai haalt plaats 31. Rusland vinden we bijna helemaal onderaan, op 172. De laatste drie zijn Burundi, Swaziland en hekkensluiter Zimbawe. Bovenaan krijgt Vanuatu het dichte gezelschap van Colombia - toch verrassend voor een land dat alleen het nieuws haalt met geweld en ontvoeringen - en Costa Rica.
De mondiale productieketens, de trots van de globalisering, zijn veel minder betrouwbaar dan velen aannemen. Een documentaire toont de moeizame lange reis van consumptiegoederen.
Er is een nieuwe Russische Lazarus die het nepnieuws uittekent voor de Oekraïne oorlog. Maar "de mens is groter dan de oorlog" schreef de Nobelprijswinnares Literatuur Svetlana Aleksijevitsj in haar pijnlijk correcte documentaire roman 'De Oorlog Heeft Geen Vrouwengezicht'.
Naarmate de oorlog vastloopt in Oekraïne, nemen de dreigementen hand over hand toe. In de Europese instellingen nemen wraakgevoelens – en onmacht – een steeds vrijere loop.
De hele wereld moet de gewelddadigheid van Rusland met Poetin als heerser al lang kennen, van Tsjetsjenië tot de Krim, van Anna Politkovskaya tot Alexei Navalny, van Syrië tot het onderbreken van gastoevoer. In het bijzonder Europese politici gaan meermaals zwaar in de fout bij hun aanpak.
Na het missen van de industriële revolutie en veel onheil moderniseert China via een uitgesproken marktaanpak. In 'Onweer over China 3' betoogt de auteur dat Xi Jinping kiest voor staatskapitalisme én totalitaire macht… Het leidt tot een gedesoriënteerd China.
In navolging van het Wereld Sociaal Forum ontstaan al gauw ook continentale en regionale sociale fora. Het eerste Europees Sociaal Forum dateert al van in 2002 en grijpt plaats in het Italiaanse Firenze. Later volgen Parijs in 2003, Londen in 2004 en Athene in 2006. Tienduizenden vertegenwoordigers van sociale bewegingen uit heel Europa debatteren over de strijd voor een democratisch, sociaal en solidair Europa en over de rol van Europa in de wereld. Een Europees Sociaal Forum neemt meestal vier tot vijf dagen in beslag. De tienduizenden aanwezigen voeren het debat met elkaar over de toekomst van de beweging en gaan na of er gemeenschappelijke campagnes mogelijk zijn. Ze treffen elkaar in duizenden workshops, seminaries of in grote meetings. Op die manier ontstaan er steeds sterkere Europese netwerken rond een heleboel uiteenlopende thema’s. De sociale bewegingen blijven zeker en vast ook actief op het nationale en lokale niveau, maar nu zeventig procent van nieuwe nationale wetgeving het gevolg is van Europese richtlijnen en afspraken, moet meer dan ooit ook op Europees niveau een sociale tegenmacht worden opgebouwd. zie ook Belgisch Sociaal Forum, Wereld Sociaal Forum
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Hoeveel heb je nodig van de Aarde om al hetgeen je verbruikt, te produceren? Dat is wat jouw ecologische voetafdruk vertelt. Ook voor een stad, een land of de volledige wereld is het mogelijk de voetafdruk te meten op basis van wat ze consumeren aan energie, voedsel, water enzovoort. In cijfers voor het jaar 2010: iedere mens beschikt over ongeveer 1,7 hectare. Dat is het evenwicht waarbij het gebruik van de natuurlijke hulpbronnen van de Aarde niet sneller verloopt dan ze zich kunnen herstellen. Het wordt ook wel Eerlijke Aarde-aandeel genoemd.
Hoeveel heb je nodig van de Aarde om al hetgeen je verbruikt, te produceren? Dat is wat jouw ecologische voetafdruk vertelt. Ook voor een stad, een land of de volledige wereld is het mogelijk de voetafdruk te meten op basis van wat ze consumeren aan energie, voedsel, water enzovoort. In cijfers voor het jaar 2010: iedere mens beschikt over ongeveer 1,7 hectare. Dat is het evenwicht waarbij het gebruik van de natuurlijke hulpbronnen van de Aarde niet sneller verloopt dan ze zich kunnen herstellen. Het wordt ook wel Eerlijke Aarde-aandeel genoemd.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
