74. Rare kwasten die mensen. Ze redden bankiersbonussen en laten miljoenen van honger creperen
dinsdag, 14 juli 2009 - 09:27
Ze kunnen Awa, Kamala, Modibo of Riri heten, de kinderen die vandaag omkomen van hongeri, Johan of Naranga, de boeren en boerinnen, die vandaag zelfmoord plegen, allemaal slachtoffers van economische spelregels die wel voor hen gelden, maar niet voor grootbankiers.
Hoeveel ongerijmdheid, hoeveel hypocrisie kunnen we verdragen? Heel veel blijkbaar. Laten we toch eens vergelijken hoe we omgaan met de wereld van het geldi en de grootbankiers, en hoe we de landbouwi behandelen en de mensen die zorgen dat we te eten hebben.
Afbeelding
11 POLITIEKE DWAASHEDEN
Afbeelding
TRANSITIE. Onze welvaart van morgen
Afbeelding
COOPERATIES. Hoe heroveren we de economie?
Er zijn opvallende parallellen. In beide gevallen dicteert het beleid al vele jaren lang dat we voluit de markt moeten laten spelen. Oh, vergis u niet, ik ben voor de markt, altijd als dit economische instrument de beste resultaten oplevert. Maar een fundamentalist van de markt, wil u dat zijn? Zo hard in de markt geloven dat u de aankomende crisissen niet wil zien?
Daar is de tweede, schrijnende parallel tussen banken en boeren, tussen geldi en voedseli. In beide gevallen beseft men niet hoe hard de markt wel kan falen. De bankiers hebben hun vrijheid misbruikt en ons in een financiële en economische crisis gestort die de inkomens van honderden miljoenen mensen onderuit haalt. De landbouwi heeft de vrije wereldmarkt opgedrongen ‘gekregen' die leidt tot de voedselcrisis met nu al 1 miljard mensen die hongeri hebben en wereldwijd boeren die niet eens hun productiekosten terugverdienen. Het is echt geen toeval dat in deze beroepsgroep heel veel zelfmoorden voorkomen.
Maar hoe te reageren op deze crisissen? De verschillen zijn opvallend.
Wanneer de grootbankiers in het huis van de vrije markt met vuur hebben gespeeld en alles in lichterlaaie staat, maken ze heel even, zolang het hen goed uitkomt, een volte-face en overtuigen ze de overheden dat ze hun stommiteiten moeten oplossen. Voor het geval die geen zin zouden hebben, argumenteren ze met uitgestreken gezicht dat ze te groot zijn om failliet te laten gaan. Het resultaat? We hebben ons allemaal samen zwaar in de schulden gestoken, hebben nu de bonussen gered van zowat de best betaalde mensen op aardei, maar ons financieel systeem staat nog allerminst op veilige poten.
En wat met de voedselcrisis? Daar hebben we niet ingegrepen. Moest daar dan niets of niemand worden gered? Neen, alleen één miljard mensen die ondervoed zijn of zelfs van hongeri creperen, en zowat 2,5 miljard mensen in boerenfamilies die economisch overkop dreigen te gaan. Maar dat, dat is niet de moeite van het redden waard. Want als er miljarden bonussen te redden zijn, en als er ook miljarden mensen te redden zijn, dan is het toch duidelijk wat prioriteit verdient? Niet soms? Of u dit nu al dan niet te cynisch vindt, sta vooral even heel nuchter stil bij nog meer en heel frappante verschillen.
Hoe komt het toch dat we in de landbouwi de boeren geen minimumprijzen voor hun voedseli en andere productie kunnen garanderen zodat ze fatsoenlijk kunnen leven? En waarom kunnen we wel prijzen vastleggen voor geldi zodat bijvoorbeeld onze grootbanken goed kunnen verdienen aan spaarboekjes en ons zeker niet teveel intrest betalen?
Hoe komt het toch dat we weigeren om voedselvoorraden aan te leggen zodat we de prijzen kunnen stabiliseren en reserve hebben voor slechte tijden? En dat we de oliesector wel verplichten om reservevoorraden te hebben? En dat we voor falende bankiers ineens massa's miljardenreserves tevoorschijn toveren om hun kapitaali, hun winsten en hun bonussen te spekken?
Hoe komt het toch dat we wereldwijd al enkele decennia weigeren om in de landbouwi te investeren zodat er voldoende te eten zou zijn voor iedereen en landbouwers zouden kunnen leven van hun beroep? En dat we in de financiële crisis de banken wel kunnen bijspringen met honderden miljarden, zelfs een paar duizenden miljarden dollars of euro, zoveel dat het echt niet meer te vatten is?
Het is stuitend en onaanvaardbaar hoe verschillend die aanpak wel is.
Het is ergerlijk om vooral grootbankiers - opnieuw - te horen vertellen dat de markt vooral niet teveel in de weg mag worden gelegd. Versta, zij willen in de eerste plaats dat de rest dat gelooft. Natuurlijk, want als wij dat neoliberale verhaaltje blijven slikken, pikken zij daar - opnieuw - tonnen geldi mee in. Dat zij tussendoor even hun ideologische sluier afleggen als wij met zijn allen en met ons geldi hun rotzooi moeten opruimen, ze rekenen erop dat we dat snel vergeten.
Maar vooral geen enkele uitzondering en niet het minste mededogen voor de boeren, die nochtans al jaren terecht opwerpen dat het een uiterst slecht idee is om onze voedselproductie onbeschermd uit te leveren aan de wereldmarkt: net voor hen blijft het ideologische cordon huizenhoog overeind. Hoeveel hongerdoden en zelfmoorden dit oog mag kosten, die prijs is nooit te hoog.
Beste medeburger, ik weet niet hoe u erover denkt, maar ik ben het er niet mee eens dat we rechten toekennen aan geldi en aan bankiersbonussen die we weigeren toe te kennen aan de landbouwi en aan de mensen die zorgen voor ons eten. Deze tegenspraak en deze schijnheiligheid blijft me echt te ver gaan. Kiezen voor een economiei die werkt voor iedereen en niet voor profiteurs, wie kan beweren dat daar iets mis mee is?
Over de voedselcrisis en de noodzakelijke omslag naar een duurzame landbouwi, lees het Global Society boek Koe 80 heeft een probleem. Boer, consument, agro-industrie en grootdistributie - klik hier voor meer info en bestellen
Of bekijk de gelijknamige DVD of de DVD Het gezicht van de hongeri - klik voor meer info en bestellen
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
zie landbouw en voedsel waar heel wat Pala artikels zijn verzameld over dit themazie ook landbouw
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
zie landbouw en voedsel waar heel wat Pala artikels zijn verzameld over dit themazie ook landbouw
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Is naast arbeid, grondstoffen en kennis één van de middelen die ons helpt om welvaart te scheppen. Kapitaal kan variëren van grond tot zware industriële infrastructuur tot ruime financiële middelen. Ons grootste kapitaal om economische rijkdom voort te brengen is ongetwijfeld de Aarde. Als we er duurzaam mee omspringen, is het een onuitputtelijke bron van zuiver water, voedsel, hernieuwbare energie en hernieuwbare grondstoffen. Het is wel ironisch om vast te stellen dat ons economische systeem die Aarde zwaar miskent en dus eigenlijk zeer antikapitalistisch tekeergaat.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.