Pyromanen, leugenaars, welvaartsvernietigers. Nationale bankiers rijden rampparcours

Inflatie Euro zone

Als volleerde pyromanen doen nationale bankiers ongeziene inflatie ontbranden, ontkennen lang alles, beginnen veel te laat te blussen en zetten dan maar de huidige én toekomstige economie i onder water. Hoelang nog? Tot ze vinden “dat er genoeg mensen werkloos zijn”.

Nationale bankiers laten keer op keer
mens, economie en planeet zwaar in de steek 

Huisvuil dat altijd opnieuw wordt opgehaald, overal gegarandeerd drinkbaar water, hulpdiensten die snel ingrijpen bij brand, overstroming, ongevallen… Het onschatbare belang van publieke diensten voor samenlevingen valt vooral op wanneer ze eens wegvallen, om welke reden ook.

Wat ook in dit lijstje zou moeten thuishoren, is een verstandig geldbeleid. Dat staat in dienst van de echte economie die er elke dag voor zorgt dat mensen behoorlijk kunnen leven. Tegelijk helpt het de uitbouw van een duurzame economie i die dat morgen evengoed presteert maar dan in volle respect voor wat de Aarde i ecologisch aankan.

De prijs van geld i vertrouwen we toe aan van de allerbest betaalde functionarissen, de nationale – en één Europese centrale - bankiers. Maar in vergelijking met huisvuilophalers of brandweerlui presteren ze onvoorstelbaar slecht.

Niet één, geen twee, geen drie maar al viermaal
beschamen nationale bankiers ons vertrouwen

Nationale bankiers laten nu al vier keer op rij samenleving, economie en planeet zwaar in de steek.

1. Wanneer gratis geld zinloos is

Eerst kiezen ze in volle coronacrisis voor de al te gulle remedie van goedkoop of zelfs gratis geld uit te strooien over de economie. (1) Ze willen natuurlijk hun loodzware vergissing van de financiële crisis van tien jaar tevoren niet opnieuw begaan. (2)

Alleen is de aard van de crisis totaal verschillend en werkt die aanpak nu allerminst. Want de economie is zwaar getroffen door de pandemie. Haar hele machinerie raakt ontregeld en kan de vraag naar goederen en diensten gewoonweg niet voldoen… Die vraag nog aanvuren met gratis geld lost natuurlijk de tekorten aan de aanbodkant niet op.

Erger, die onnadenkende vergissing zorgt voor nog meer problemen. Want het onvermijdelijke gevolg van aanbodtekorten gecombineerd met financiële lichtzinnigheid is dat prijzen stijgen… alleen niet volgens de nationale bankiers.

2. Volhardende leugenaars: “Inflatie? Zie ik niet…”

Die bankiers weigeren te zien wat vrijwel iedereen wel ziet, zowel de doorwinterde investeerder als vooral al wie de dagelijkse inkopen doet. Inflatie is terug in 2021, en geen klein beetje, dus lang vóór de Russische inval in Oekraïne. En de prijsstijgingen zijn in de allereerste plaats door henzelf veroorzaakt.

Zo stapelen de nationale bankiers manifeste onkunde bovenop hun faliekante traagheid van begrip. Ze doorgronden niet dat ze zelf het inflatievuur in gang steken én blijven aanwakkeren; en ze vertikken dat te erkennen.

3. Veel te laat, de reactie van naakte keizers

Uiteindelijk kunnen de nationale banken, naakte keizers intussen, niet anders meer dan toegeven dat inflatie zwaar toeslaat – als allerlaatste de grootste inflatie-ontkenner van allemaal, de Europese Centrale Bank.

Dan pas grijpen ze in, veel te laat. Ze beslissen om de rente te laten stijgen. Ze verhogen met andere woorden de prijs van het geld. Zo wordt het schaarser en zou de inflatiedruk moeten verminderen.

Alleen is dat niet vanzelfsprekend door hun eigen monumentale flaters. Nadat ze eerst de ideale voedingsbodem voor prijsstijgingen creëerden, gaven ze de opgestoken inflatie vervolgens alle tijd en alle kansen om voort te woekeren.

4. Het paardenmiddel van steeds hogere rente… tot wanneer?

Dus zien ze zich genoodzaakt uit te pakken met hun paardenmiddel van nog hogere geldrente. Steeds hoger jagen ze de rente. Tot wanneer?

Zeker tot de werkloosheid toeneemt, want dat is de maatstaf die zij hanteren. Als er meer werklozen zijn, is dat voor hen een cruciale aanwijzing dat het inflatiegevaar vermindert. Dat samenlevingen ontzettend veel belang hechten aan werk i voor iedereen is niet van tel voor nationale bankiers.

Tot wanneer nog? Tot het peperduur geworden geld zelfs de meest zinvolle bestedingen in hernieuwbare energie i (3) of duurzaam bouwen bedreigt of zelfs onmogelijk maakt. Dat mens en economie eerder nog gisteren dan vandaag richting ecologische veiligheid i moeten racen, behoort niet tot het blikveld van nationale bankiers.

Om over na te denken

Hollende inflatie is, net als deflatie, een catastrofe die samenlevingen absoluut moeten vermijden. Maar de nationale banken schoten schrikwekkend tekort in die opdracht en deden net het tegendeel. Zij waren nooit de brandweer die ze horen te zijn, maar wel de pyromanen die inflatie veroorzaakten en zelfs bleven aanvuren. Als ze veel te laat snappen dat er moet geblust, doen ze dat zo hard en lang dat ze economie en samenleving onder water zetten en hun toekomst verdrinken.

De voortdurende vergissingen van de nationale banken zijn uitgegroeid tot stommiteiten van de allergrootste orde. Ze zijn voor al wie werkt, voor alle mensen, voor samenlevingen én planeet ronduit rampzalig.

Toch kan het niet tot de opdracht van nationale bankiers behoren om sociale en economische ravages te mogen aanrichten of om de dringende transitie i naar een duurzame economie te belemmeren, kortom om welvaart van vandaag en morgen te mogen vernietigen.

Maar blijkbaar is er niets of niemand aan wie ze zich moeten verantwoorden. Zulke ongecontroleerde macht i is compleet onaanvaardbaar in elke samenleving, zoveel te meer in zich democratisch achtende samenlevingen.

Nawoordje

Wie de termen pyromanen, leugenaars of welvaartsvernietigers te sterk zou vinden voor centrale bankiers, staat best even stil bij een recente bevinding van het nieuwsagentschap Reuters. (4)

Al in 2016 waarschuwt de Europese Centrale Bank voor een vastgoedzeepbel. Toch koopt diezelfde ECB de voorbije jaren voor 26 miljard euro obligaties op van Europese vastgoedbedrijven. Daarmee blaast ze die inflatoire zeepbel gewoon verder aan. Daarenboven riskeert de ECB op deze volstrekt tegenstrijdige aankopen miljarden te verliezen, allemaal op kap van de Europese belastingbetalers. Wie verdedigt hen tegen zoveel wanbeheer?

Dirk Barrez

Hoofdredacteur Pala.be en auteur van TRANSITIE. Onze welvaart van morgen en 11 politieke dwaasheden

Voetnoten
(1) Lees meer in het Pala artikel van 29-9-2022 - Als overheden schaarste slecht beheren… betaalt zowat iedereen, deel 3 ‘Geld en zijn windvanen: de leeghoofdigheid van centrale bankiers’
(2) Zie ook Pala 21-12-2021 - "Inflatie? Probleem? Zie ik niet…" en het antwoord van de redactie op de lezersreactie (onder het artikel)
(3) Pala 12-9-2023 - Dringende energietransitie in ademnood
(4) Reuters 30-11-2023 - ECB haunted by bond buys in Swedish property crisis