liberalisering

Een vrije markt zorgt dikwijls voor meer concurrentie, hogere productiviteit en betere producten of diensten die ook goedkoper zijn. Maar in de huidige globalisering is het idee-fixe gegroeid dat de markten nooit vrij genoeg kunnen zijn, dat alle handelsverkeer geliberaliseerd moet worden en de economische vrijheid absoluut moet zijn.

Dit leidt tot een almaar groeiende concentratie van economische macht die culmineert in de almacht van multinationale ondernemingen die nu de drijvende kracht achter de globalisering zijn. Steeds meer grootschaligheid, centralisering, homogenisering en een technocratische aanpak kenmerken onze economie.

Keerzijde is dat de zelfstandigheid van regionale of plaatselijke economieën verdwijnt, meer dan eens verliezen ze zelfs de controle over de meest noodzakelijke bestaansmiddelen zoals voedselproductie of energievoorziening.

We dreigen ook te vergeten dat het succes van onze vrije markteconomieën en onze nationale welvaartstaten juist mee te danken is aan actieve overheden die de economie en de markt spelregels opleggen, sociale spelregels zoals minimumlonen, vakbondsvrijheid en andere sociale normen maar ook ecologische regels en zelfs wat democratische regels zoals toegang tot essentiële bedrijfsinformatie voor werknemers.

zie ook bedrijven, deregulering, lokale en regionale markten, neoliberalisme, privatisering, Wereldhandelsorganisatie