“Laat nieuwe technologische werklozen niet over aan hun lot”
woensdag, 7 juni 2017 - 11:00
Een nieuwe golf van automatisering en robotisering overspoelt onze samenleving. Zowel experts als ervaringsdeskundigen voorspellen dat het aantal jobs in het middensegment van de arbeidsmarkt aanzienlijk zal krimpen. Dat voorspelt niet veel goeds, ook al zijn er altijd vooruitgangsoptimisten die er anders over denken. Zullen we nog wel genoeg banen hebben over 15 of 20 jaar? En wat voor jobs zullen er nog te vinden zijn? Wellicht jobs waarvan we nu het bestaan nog niet kunnen vermoeden. Een bijdrage van Denis Bouwen die veel stemmen beluisterde.
In de documentaire ‘Het werken van morgen (uit de VPRO-reeks Tegenlicht) komen allerlei mensen aan het woord. Een man als Ruud bijvoorbeeld, die zijn baan als vestigingsmanager bij PostNL kwijtspeelde en nu probeert om zichzelf heruit te vinden. Of Marjolein van het uitzendbedrijf Randstad. Zij bevestigt dat de (werki)onzekerheid voor veel mensen toeneemt en dat er ‘in het middensegment’ veel banen voor de bijl (zullen) gaan. Onderzoeker Andrew McAfee van het befaamde MIT in Boston zegt dat de sterk dalende nood aan menselijke arbeidi betekent dat we werki moeten maken van een nieuwe aanpak en een nieuw model om mensen zinvolle activiteiten te laten verrichten en te vermijden dat grote aantallen in armoedei wegzinken.
Het Amerikaanse Boston is een stad waar veel jonge bedrijfjes nieuwe robotica ontwikkelen en promoten. Na de industrie ondergaat nu ook de dienstensector het volle geweld van een (nieuwe) automatiseringsgolf. Banken, verzekeraars, logistieke dienstverleners en heel wat andere bedrijveni kunnen er ook bij ons van meespreken. In Boston experimenteren ze bijvoorbeeld met de QC Bot, een robot die interessant zou zijn voor ziekenhuizen en apotheken. “You ain’t seen nothing yet”, zeggen ze daar.
Afbeelding
De PALA website en nieuwsbrief zijn gratis. Maar iedereen weet dat het zonder middelen niet kan. Liever dan te werken met subsidies, rekenen we op al wie Pala leest. Zo kunnen we ons ongebonden concentreren op de inhoud.
Uw steun - maandelijks, jaarlijks of éénmalig - is welkom op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw - 3001 Leuven met vermelding 'Steun Pala'. Alvast dank.
Of misschien wil u wel vaste steungever worden? Abonnees die zich engageren voor bv. 2 of 5 euro steun per maand geven Pala de rust van stabiele inkomsten die de vaste uitgaven voor website en nieuwsbrief dekken.
De nieuwe automatisering zou in de Verenigde Staten 47 procent van alle jobs op de tocht zetten, zeggen sommige onderzoekers. In Nederland zouden 2 tot 3 miljoen banen dreigen te verdwijnen door het toenemende gebruik van robots en automatisering. Nog enkele voorbeeldjes van wat tegenwoordig ‘allemaal kan’: farmaceuticabedrijven die grote depots laten beheren door enkele werknemersi, geassisteerd door een hoop automatisering. Of aardbeientelers, die veel menselijke arbeidi uitschakelen door automatische sorteersystemen in te schakelen. Allemaal goed voor de productiviteit en de rendabiliteit. Maar is het ook goed voor ‘de mens’ en voor de maatschappij?
Zeer veel werkende mensen worden hierdoor in hun bestaanszekerheid bedreigd. Naarmate veel traditionele banen wegvallen, stijgen de criminaliteitscijfers in sommige wijken of steden. Het gevaar voor sociale ontworteling van velen is niet denkbeeldig. “We mogen de nieuwe technologische werklozen niet aan hun lot overlaten”, waarschuwt professor McAfee. “Sommigen denken dat veel mensen zullen overschakelen naar nieuwe creatieve jobs, maar het is niet voor iedereen haalbaar of mogelijk om meteen de creatieve toer op te gaan. Desnoods moeten we een negatieve inkomstenbelasting invoeren zodat de werklozen toch een beter inkomen verwerven. Maar werki is en blijft belangrijk voor velen. Als de werkloosheid te sterk toeneemt, is dat kwalijk voor onze communities.”
De mens is een sociaal wezen
Optimistische stemmen onderstrepen dat ‘de mens’ in essentie een sociaal wezen is. Vanuit die optiek voorspellen ze heel wat mogelijkheden voor diegenen die uitblinken in vaardigheden als coaching en leiderschap. De vraag naar verpleegkundigen en verzorgenden zal in de komende decennia ook zeker nog groeien. En er dringen zich nieuwe beroepen op, zoals de job van influencer. Een wat? Een influencer dus: iemand die bovengemiddelde invloed kan uitoefenen op het (koop)gedrag van andere consumenten.
Ook ons onderwijs zal zich moeten aanpassen. Zo zijn er in Boston scholen waar kleuters al leren te ‘programmeren’ met behulp van de Bee-bot. “De kinderen zullen later niet alleen moeten kunnen lezen, schrijven en rekenen”, zeggen de verantwoordelijken van zo’n school. “Wij maken ze nu al vertrouwd met andere vaardigheden die ze later zeker nodig zullen hebben.
Gevaar of uitdaging
Heel die nieuwe golf van automatisering, is die nu een gevaar voor de maatschappij of juist een uitdaging? Daarover lopen de meningen uiteen. “Een gevaar”, antwoorden sommigen nadrukkelijk. “We kunnen het toch niet tegenhouden. Het is ook een uitdaging!”, klinkt het uit andere kelen. Als er maar weinig jobs resteren, wordt het bikkelhard knokken om nog werki te vinden, vrezen sommigen. “Een deel van de bevolkingi zal opgaan in een nieuw soort proletariaat.” Al dat technologisch geweld heeft natuurlijk ook positieve kanten. “Ze ontwikkelen nu robots die betere medische diagnoses kunnen stellen dan een arts van vlees en bloed.”
Eén van de aanwezigen wijst op het belang van patenten en intellectuele eigendom en hoe we daarmee omgaan. “Als je werki en inkomen van elkaar wil loskoppelen, moet je gedaan maken met intellectuele rechten. Uitvinders van nieuwe producten mogen natuurlijk een stevige vergoeding krijgen voor hun werki, maar een groot deel van de inkomsten verbonden aan intellectuele eigendom moet je aan de gemeenschap geven. Als we iedereen een fatsoenlijk inkomen willen geven, moeten we korte metten maken met de overdreven winstvorming in heel wat ondernemingen.”
“Apple maakte zijn beroemde iPhone dankzij ontwikkelingswerk dat aan universiteiten gebeurde. Zo’n groot bedrijf profiteert dus van de grote investeringen die de gemeenschap doet in hoger onderwijs. Waarom vloeit er van de winsten van Apple zo weinig terug naar de gemeenschap? Privébedrijven profiteren enorm van opensourcetechnologie, die eigenlijk bedoeld is om gratis door iedereen te kunnen worden gebruikt. Misschien moeten we ‘gemeenschappelijke goederen’ (commonsi) beter beschermen en moeten we ook een deel van onze economiei opnieuw in handen van de gemeenschap geven? Sommige bedrijveni zitten beter niet bij de privé.”
30-urenweek
Anderen geloven dan weer dat een doorgedreven arbeidsherverdeling een interessant alternatief is, bijvoorbeeld in de vorm van een 30-urenweek met weinig of geen loonverlies. “We zien een merkwaardige situatie in België: enerzijds sneuvelen er vele jobs en anderzijds is de werkdruk nog nooit zo groot geweest. Mensen worden gedwongen om almaar langer en harder te werken. Het is essentieel om de beschikbare jobs en de geproduceerde rijkdom te herverdelen.”
Sommigen staan sceptisch tegenover de mogelijkheden om een 30-urenweek te realiseren. “Laat mensen gewoon zoveel werken als ze zelf willen. Als sommigen minder uren gaan werken, zijn hun collega’s daar altijd de dupe van.”
Maar de voorstanders volharden: “Vroeger was de 48-urenweek doodgewoon. Tegenwoordig zijn we gewend aan een 38-urenweek. Het is beter om de beschikbare arbeidi te herverdelen. Werkweken inkrimpen tot 30 uren of zelfs nog minder lijkt ons logisch.”
“Naarmate de middenklasse meer in de verdrukking komt en kleiner wordt, vergroot het risico dat ons economisch systeem spaak loopt. Een markteconomie kan niet goed functioneren als de bevolkingi niet genoeg koopkracht (meer) heeft. We moeten ervoor ijveren dat een groter deel van de verdiende winsten aan de gemeenschap wordt afgedragen. Die centen kunnen we goed gebruiken, bijvoorbeeld om vele jobs met een sociale dimensie te financieren.” Ook een robottaks zou kunen helpen om de gemeenschap aan genoeg middelen te helpen voor een aantal taken en maatschappelijke voorzieningen.
Druk van onderuit
Vraag is natuurlijk hoe ‘we’ ons economisch systeem en ons samenlevingsmodel kunnen laten evolueren in een richting die goed is voor mens en milieu en die ervoor zorgt dat de sociale ongelijkheid niet (nog meer) toeneemt maar juist afneemt. “Heel wat zaken zijn sinds 1900 positief veranderd door de druk van onderuit”, zegt de ene. “Da’s waar, maar het kapitaali heeft toch ook een stevige vinger in de pap”, relativeert een ander. “Als je weet dat de instellingen van de Europese Uniei worden ‘bewerkt’ door vele duizenden lobbyisten, wil dat toch veel zeggen”, luidt het ook.
Vakbondeni kunnen een prominente rol spelen in de strijd om een ander soort economiei en een ander soort samenleving te laten groeien. Samen met anderen uit het middenveldi. Spijtig genoeg oogsten de vakbondeni heel wat kritiek, soms terecht maar in vele gevallen vooral onterecht. Ook politieke partijen met een sterk sociale boodschap liggen niet goed bij een deel van de publieke opinie. “Die situatie heeft veel te maken met onze mediai, die in de handen van weinige ondernemingen en zakenlieden zijn”, aldus een deelnemer. “Vroeger was er bij journalisten ook meer sympathie voor de ideeën van vakbondeni dan tegenwoordig.”
“Sociale mediai kunnen wel in zekere mate een tegenwicht bieden”, antwoordt weer een ander. En is er nog iets dat hoop geeft: “Vakbondeni krijgen in enquêtes nog altijd meer vertrouwen van het publiek dan politici. Sociale bewegingen moeten zelf goed nadenken over de boodschappen die ze willen brengen en het beeld dat ze uitdragen.”
Hoe zal ons werken er morgen uitzien? Dat blijft in grote mate koffiedik kijken. Zeker is dat oplossingen nodig zijn om te vermijden dat de sociale ongelijkheid groeit en de kloof tussen ‘haves’ en ‘have nots’ nog groter wordt.
Denis Bouwen - hoofdredacteur van Ons Recht
Uw doordachte reacties zijn heel welkom op het emailadres infoATpala.be
Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be
Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd? Dan kan Palai misschien op uw steun rekenen. We verwelkomen u graag als steungever - klik hier
Een goed artikel?Interessant nieuws? Schenk vrienden, familie, kennissen of collega’s een gratis abonnement, dan hoeven ze Palai nooit te missen. Gebruik daarvoor het geschenkabonneeformulier – klik hier
Als we van lokaal tot globaal onze welvaart willen produceren op een wijze die tegelijk ecologisch én sociaal duurzaam is, hebben we krachtige overheden nodig die de huidige economie in die richting sturen. Want de vrije markt kan veel maar blijkt impotent om snel de hele wereldbevolking inkomen, werk en fatsoenlijk leven te bieden in een omgebouwde economie die niet langer de ecologische pijngrenzen doorboort.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
Zowat overal ter wereld is het vooral werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, arbeid is niet hetzelfde als contractuele loonarbeid voor een werkgever. Onnoemelijk veel mensen werken voor zichzelf en hun familie of als zelfstandige, ze zijn landbouwer, veeteler, visser, handelaar, kapper of kleermaker. Altijd is cruciaal of men genoeg verdient om behoorlijk te leven wat voor de helft van de mensen niet het geval is. De meeste landbouwers verdienen ronduit slecht. Heel veel werk in de zwarte of informele economie is onderbetaald. En ook de talrijke zogenaamde hamburgerjobs bieden een salaris onder het levensminimum. Nog erger is dat er gewoon veel te weinig werk is.De wereld staat dus voor de zware uitdaging om voldoende nuttig en fatsoenlijk betaald werk te creëren voor iedereen die wil werken. Probleem is dat de huidige globalisering vrijheid en rechten voor geld, goederen en diensten creëert zonder de rechten van arbeid te beschermen. Zo komt onze ambitie om iedereen loon naar werken te bieden in de verdrukking. De beloning voor wie werkt daalt en ze stijgt voor kapitaal. Die ongelijke machtsverdeling brengt ook grotere inkomensongelijkheid en meer armoede mee.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
Armoede is in de eerste plaats een gevolg van een gebrek aan inkomen. En dat gebrek is geen natuurramp. Mensen of samenlevingen zijn arm en verdienen te weinig omdat ze niet over de middelen en mogelijkheden beschikken om welvaart te creëren, of omdat de gecreëerde welvaart onvoldoende verdeeld geraakt. En soms hebben ze de pech dat het allebei waar is, dat de weinige welvaart terecht komt bij maar heel weinig mensen. Die ongelijke inkomensverdeling heeft alles te maken met ongelijke machtsverdeling. Om meer inkomen te verwerven en dus armoede te bestrijden is het nodig dat mensen meer te zeggen krijgen, dat ze meer politieke en economische macht verwerven dus. In die strijd speelden en spelen sociale bewegingen, vooral de werknemersbewegingen, een cruciale rol. Het belang van behoorlijk vergoed werk om fatsoenlijk te kunnen leven kan bijna onmogelijk overschat worden. Vandaar dat ook het realiseren van dit recht op werk nooit teveel kan worden beklemtoond.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Zowat overal ter wereld is het vooral werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, arbeid is niet hetzelfde als contractuele loonarbeid voor een werkgever. Onnoemelijk veel mensen werken voor zichzelf en hun familie of als zelfstandige, ze zijn landbouwer, veeteler, visser, handelaar, kapper of kleermaker. Altijd is cruciaal of men genoeg verdient om behoorlijk te leven wat voor de helft van de mensen niet het geval is. De meeste landbouwers verdienen ronduit slecht. Heel veel werk in de zwarte of informele economie is onderbetaald. En ook de talrijke zogenaamde hamburgerjobs bieden een salaris onder het levensminimum. Nog erger is dat er gewoon veel te weinig werk is.De wereld staat dus voor de zware uitdaging om voldoende nuttig en fatsoenlijk betaald werk te creëren voor iedereen die wil werken. Probleem is dat de huidige globalisering vrijheid en rechten voor geld, goederen en diensten creëert zonder de rechten van arbeid te beschermen. Zo komt onze ambitie om iedereen loon naar werken te bieden in de verdrukking. De beloning voor wie werkt daalt en ze stijgt voor kapitaal. Die ongelijke machtsverdeling brengt ook grotere inkomensongelijkheid en meer armoede mee.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
Eerst een ultrakorte definitie. In essentie gaat het bij commons of gemeengoed om alles wat mensen delen.Of, net iets langer, het zijn hulpbronnen die gemeenschappelijk bezit zijn of gedeeld worden door gemeenschappen.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Zowat overal ter wereld is het vooral werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, arbeid is niet hetzelfde als contractuele loonarbeid voor een werkgever. Onnoemelijk veel mensen werken voor zichzelf en hun familie of als zelfstandige, ze zijn landbouwer, veeteler, visser, handelaar, kapper of kleermaker. Altijd is cruciaal of men genoeg verdient om behoorlijk te leven wat voor de helft van de mensen niet het geval is. De meeste landbouwers verdienen ronduit slecht. Heel veel werk in de zwarte of informele economie is onderbetaald. En ook de talrijke zogenaamde hamburgerjobs bieden een salaris onder het levensminimum. Nog erger is dat er gewoon veel te weinig werk is.De wereld staat dus voor de zware uitdaging om voldoende nuttig en fatsoenlijk betaald werk te creëren voor iedereen die wil werken. Probleem is dat de huidige globalisering vrijheid en rechten voor geld, goederen en diensten creëert zonder de rechten van arbeid te beschermen. Zo komt onze ambitie om iedereen loon naar werken te bieden in de verdrukking. De beloning voor wie werkt daalt en ze stijgt voor kapitaal. Die ongelijke machtsverdeling brengt ook grotere inkomensongelijkheid en meer armoede mee.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Is naast arbeid, grondstoffen en kennis één van de middelen die ons helpt om welvaart te scheppen. Kapitaal kan variëren van grond tot zware industriële infrastructuur tot ruime financiële middelen. Ons grootste kapitaal om economische rijkdom voort te brengen is ongetwijfeld de Aarde. Als we er duurzaam mee omspringen, is het een onuitputtelijke bron van zuiver water, voedsel, hernieuwbare energie en hernieuwbare grondstoffen. Het is wel ironisch om vast te stellen dat ons economische systeem die Aarde zwaar miskent en dus eigenlijk zeer antikapitalistisch tekeergaat.
Meer dan in andere continenten hebben de (meeste) Europese landen werk gemaakt van hun gemeenschappelijke belangen en hun samenwerking soms verregaand uitgebouwd. Over het belang van en de uitdagingen voor hun Europese Unie handelen volgende PALA artikels:
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Het loopt niet altijd even vlot, maar overal ter wereld geven steeds meer mensen uiting aan hun emancipatiedrang. Werknemers, boeren, vrouwen, landlozen, consumenten, minderheden, activisten voor milieu, mensenrechten, cultuur... ze verenigen zich in tal van organisaties. Op dat maatschappelijke middenveld tussen individu en overheid - de civiele samenleving dus - wordt het gelukkig alsmaar drukker. Daar is er met andere woorden veel sociale beweging.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
'Van wie zijn de media? De media zijn van ons'; 'Een democratische samenleving koestert betrouwbare media'; 'De mediatoekomst is aan encyclopedische journalistiek'; 'Een goede publieke omroep is best voor iedereen'; 'De openbare omroep moet dan wel de best mogelijke informatie garanderen'Vind deze artikels en nog andere over media en het belang van een goede publieke omroep op Pala.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.