Overslaan en naar de inhoud gaan
Vermijd alle negatieve effecten
woensdag, 17 mei 2023 - 17:15
Wat een circulaire economie
i ook zal vermijden tot elke prijs – excusez le mot, u begrijpt meteen waarom – zijn de talloze negatieve gevolgen of effecten van de huidige economie
i, ook wel negatieve externaliteiten genoemd.
Denk dan bijvoorbeeld aan de vele ontbossingen, mijnbouw en industriële exportgerichte landbouw
i die biologisch kapitaal
i vernietigen en/of exporteren en daarmee de bestaansbasis van hele gemeenschappen onderuithalen. Of neem de overmatige productie van broeikasgassen die de welvaart en welvaartscreatie van toekomstige generaties bedreigt. Of denk aan de voortdurende jacht van bedrijven
i op de goedkoopste, meest flexibele en minst beschermde arbeid
i, niet het minst in de mondiale virtuele fabriekshal die het internet
i is.
Ecologische externaliteiten
hebben geen prijs
Een voorgestelde oplossing is om een prijs te kleven op die externaliteiten en ze als externe kosten aan te rekenen, of te internaliseren. Die werkwijze is voor een aantal ecologische problemen misschien verdedigbaar in een tijdelijke overgangsfase om de transitie
i naar een echt duurzame economie
i snel van start te laten gaan. Een hoge prijs kleven op CO2 en op energie zou zo ongetwijfeld voor een forse transitieversnelling zorgen.
Maar fundamenteel houdt die benadering geen steek. Want dat betekent dat wie kan betalen, het recht verwerft om bodem, water en lucht te vervuilen, ecosystemen aan te tasten en te vernietigen, biocapaciteit in te pikken, de leefbaarheid van de planeet aan te tasten, tot zelfs het inkomen van andere mensen af te pakken en hen in hun bestaan te bedreigen.
Hoe kunnen we ons zelfs maar inbeelden dat we een prijs zouden durven en kunnen berekenen voor de biodiversiteit
i van tropische oerwouden in Peru, Zuidoost-Azië
i of elders, of voor het klimaat? De waarde van de planeet aarde
i en al wat ze verschaft, is gewoonweg onbetaalbaar. En ze overtreft in elk geval verregaand de financiële waarde van de volledige economie
i, hoe die ook wordt berekend of geschat. De simpele reden daarvoor kennen we al. Die economie
i bevindt zich namelijk altijd binnen het systeem aarde
i, is dus kleiner en daarenboven volledig afhankelijk van dat grotere systeem. Ook hier zijn de implicaties van die eenvoudige vaststelling blijkbaar uiterst moeilijk te vatten voor wie zich blindstaart op de economische lichtbak, waarop dan nog vrijwel alleen bnp
i- en beurslichtjes flikkeren. Zo beëindigen we niet de systeemfout van de kapitalistische productiewijze, en evenmin van haar variant van het communistische staatskapitalisme, die op de meest antikapitalistische wijze haar grootste kapitaal
i – de aarde
i – opeet. (1)
Alleen als we ook nog die externaliteiten weten te vermijden, en pas dan, kan onze circulaire economie
i bijna niet meer stuk.
Sociale externaliteiten
krijgen te weinig aandacht
Een echt duurzame economie
i moet naast de ecologische ook de sociale externaliteiten aanpakken en verhinderen. Want het exporteren van ertsen, brandstoffen en gewassen zoals katoen of soja leidt niet alleen tot de ecologische verliezen van verontreiniging
i, bodemverarming en chemische vervuiling
i.
Die producten worden meestal zo slecht vergoed dat mensen en gemeenschappen slechter af zijn. Het verlies van grond, wateren, bossen of weiden en de dalende bodemvruchtbaarheid maken het moeilijker om een welvarende economie
i uit te bouwen. De inkomsten uit de verhandeling van cash crops op de internationale markten zijn heel wisselvallig en dikwijls onleefbaar laag.
Wie in de buitenbaan van de globaliserende economie
i is ingeschakeld, niet enkel in de landbouw
i maar evengoed in industriële en ook dienstenactiviteiten, vindt uitzonderlijk de weg naar meer welvaart. Meestal treft hij of zij vooral veel onzekerheid en veel te lage lonen aan. En dan is er ook nog al wat ontbreekt: menswaardige voorzieningen voor gezondheid en onderwijs, sociale zekerheid
i, betrouwbare overheden, rechtszekerheid.
Dat zijn de sociale externaliteiten van onze mondiale economie
i. Ze blijven onderbelicht en krijgen te weinig aandacht wanneer het transitiedenken zich te eenzijdig op ecologische duurzaamheid
i focust.
Sociale externaliteiten
prijzen helpt vaak wel
Anders dan met de ecologische externaliteiten, helpt het vaak wel om prijzen te plakken op sociale externaliteiten. Minimumlonen, leeflonen en socialezekerheidsuitkeringen zijn bijvoorbeeld onovertroffen instrumenten om werkenden en niet-werkenden een inkomen te garanderen waarvan ze menselijk kunnen leven. Progressieve belastingen
i blijken ideaal te zijn om te zorgen dat de sterkste schouders het meest bijdragen tot de publieke goederen en publieke dienstverlening. Ze maken daar trouwens dikwijls het meest gebruik van; denk aan universiteiten, culturele voorstellingen, musea, wegen- en andere infrastructuur. Samen met minimumlonen, een basisinkomen
i en het vastleggen van een maximale milieugebruiksruimte voor iedereen lenen progressieve belastingen
i zich prima voor het bestrijden van een te grote ongelijkheid.
Bij andere sociale externaliteiten, zoals massaal voorkomende stress, burn-outs, depressies, filevertragingen, een ‘bazige’ hiërarchische top-downbesluitvorming of verslavingen aan geneesmiddelen, alcohol of gokken, helpen geen prijsetiketten, of die zijn zeker niet doorslaggevend. Dan moeten onze structuren die zoveel negatiefs voortbrengen, op de schop en plaatsmaken voor betere. Toegegeven, het is makkelijker gezegd dan gedaan. Maar niet onmogelijk. Je hoeft maar naar nogal wat andere samenlevingen te kijken om te ontdekken dat mobiliteit bijvoorbeeld heel anders kan zijn dan auto(-im)mobiliteit, dat loopbanen echt niet zoveel burn-outs hoeven voort te brengen, dat mensen zich opvallend minder wenden tot geneesmiddelen of alcohol, dat organisaties veel horizontaler, participatiever en democratischer kunnen functioneren.
Als het over onze economie
i
gaat, is democratie veraf
Wat bijna altijd te veel uit beeld blijft, zijn de democratische externaliteiten. Onze economie
i en zeker de exportgerichte productiestromen die we hiervoor ontmoetten, zijn heel globaal en ontsnappen in grote mate aan voldoende greep van politiek en samenleving. Al te vaak gaat het om een oligopolie. Zo is de graanhandel wereldwijd een zaak van minder dan een handvol bedrijven
i; een gelijkaardige concentratie van macht
i geldt voor zaden of pesticiden; hetzelfde kenmerkt nogal wat industriële en dienstensectoren. Een uitspraak met grote geldigheid, die dus met stelligheid kan worden gedaan, is dat onze gemondialiseerde economie
i allerminst een democratie is.
Dirk Barrez - hoofdredacteur Pala
i.be
Deze bijdrage is gebaseerd op Barrez Dirk
i, TRANSITIE. Onze welvaart van morgen, p.81-84, voor meer info en kopen klik hier
Vind alle bijdragen via dit overzicht van de artikelreeks BETROUWBARE CIRCULAIRE ECONOMIE
Voetnoot
(1) Over ‘hoe voorbij het kapitalisme geraken’, lees ook hoofdstuk 26 in Coöperaties
i. Hoe heroveren we de economie
i?, 2014, p. 179-184.
Lees ook
woensdag, 26 april 2006 - 18:49
De VN-organisatie voor onderwijs, wetenschap en cultuur, UNESCO, vraagt deze week wereldwijd aandacht voor een basismensenrecht en bovendien één van de acht Millenniumdoelstellingen: onderwijs voor iedereen. Het gebrek aan voldoende leerkrachten om de groeiende schoolbevolking op te vangen, laat zich vooral in Afrikaanse landen sterk voelen. Maar anderzijds kampen landen in Zuidelijk Afrika met een toenemende braindrain van hoogopgeleid medisch personeel. In Zambia bijvoorbeeld is de toestand extra nijpend. Elk jaar verlaten dokters, verpleegkundigen en vroedvrouwen het land om een beter betaalde job te zoeken in Zuid-Afrika, Europa of de VS.
woensdag, 26 april 2006 - 18:47
Het Internationaal Monetair Fonds en de Wereldbank hebben hun jaarlijkse Lentevergadering in Washington achter de rug. Beide instellingen zijn opgericht in 1944 in het Amerikaanse stadje Bretton Woods om de wereldeconomie in goede banen te leiden. Maar sindsdien is de wereld fel veranderd, o.a. door de opkomst van nieuwe sterke economieën in vooral Azië.
Meer en meer raakt aanvaard dat landen als China en India een grotere rol moeten spelen binnen IMF. De macht in het Fonds is verdeeld volgens het aandeel dat landen hebben in het kapitaal. Er is nu beslist dat er voorstellen mogen komen om dat stemmenaandeel te veranderen.
woensdag, 26 april 2006 - 11:57
Al meer dan 40 jaar heeft de VN in Genève een Onderzoeksinstituut voor Sociale Ontwikkeling, met de afkorting UNRISD.
woensdag, 26 april 2006 - 11:55
Na zijn bezoek aan de VS is de Chinese president Hu Jintao deze week op rondreis in Afrika. Dit duidt op het groeiende belang van de Chinese investeringen in en handel met het continent.
woensdag, 26 april 2006 - 11:52
Brazilië is hét land van de biobrandstof. Heel veel auto’s rijden er op ethanol, gemaakt op basis van suikerriet.
Een circulaire economie is ontworpen voor hergebruik en herstel. Ze beoogt altijd het behoud van de hoogst mogelijke nuttigheidswaarde van producten, componenten en materialen. Daarbij maakt ze onderscheidt tussen biologische en technische levenscycli. Het doel is te komen tot een voortdurende positieve kringloopontwikkeling: die behoudt of verbetert natuurlijk kapitaal, optimaliseert de opbrengsten en minimaliseert de systeemrisico’s door de eindige voorraden en de hernieuwbare stromen te beheren. Dat zijn meteen de principes van deze economie.
Een circulaire economie is ontworpen voor hergebruik en herstel. Ze beoogt altijd het behoud van de hoogst mogelijke nuttigheidswaarde van producten, componenten en materialen. Daarbij maakt ze onderscheidt tussen biologische en technische levenscycli. Het doel is te komen tot een voortdurende positieve kringloopontwikkeling: die behoudt of verbetert natuurlijk kapitaal, optimaliseert de opbrengsten en minimaliseert de systeemrisico’s door de eindige voorraden en de hernieuwbare stromen te beheren. Dat zijn meteen de principes van deze economie.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
zie ook agro-ecologische landbouwAl te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Is naast arbeid, grondstoffen en kennis één van de middelen die ons helpt om welvaart te scheppen. Kapitaal kan variëren van grond tot zware industriële infrastructuur tot ruime financiële middelen. Ons grootste kapitaal om economische rijkdom voort te brengen is ongetwijfeld de Aarde. Als we er duurzaam mee omspringen, is het een onuitputtelijke bron van zuiver water, voedsel, hernieuwbare energie en hernieuwbare grondstoffen. Het is wel ironisch om vast te stellen dat ons economische systeem die Aarde zwaar miskent en dus eigenlijk zeer antikapitalistisch tekeergaat.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Zowat overal ter wereld is het vooral werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, arbeid is niet hetzelfde als contractuele loonarbeid voor een werkgever. Onnoemelijk veel mensen werken voor zichzelf en hun familie of als zelfstandige, ze zijn landbouwer, veeteler, visser, handelaar, kapper of kleermaker. Altijd is cruciaal of men genoeg verdient om behoorlijk te leven wat voor de helft van de mensen niet het geval is. De meeste landbouwers verdienen ronduit slecht. Heel veel werk in de zwarte of informele economie is onderbetaald. En ook de talrijke zogenaamde hamburgerjobs bieden een salaris onder het levensminimum. Nog erger is dat er gewoon veel te weinig werk is.De wereld staat dus voor de zware uitdaging om voldoende nuttig en fatsoenlijk betaald werk te creëren voor iedereen die wil werken. Probleem is dat de huidige globalisering vrijheid en rechten voor geld, goederen en diensten creëert zonder de rechten van arbeid te beschermen. Zo komt onze ambitie om iedereen loon naar werken te bieden in de verdrukking. De beloning voor wie werkt daalt en ze stijgt voor kapitaal. Die ongelijke machtsverdeling brengt ook grotere inkomensongelijkheid en meer armoede mee.
De derde industriële revolutie, gekenmerkt en ondersteund door de informaticarevolutie - met Internet als exponent -, brengt de globalisering in een stroomversnelling. Die revolutie leidt ertoe dat financiële en economische activiteiten zich op grotere schaal en zelfs op wereldschaal afspelen.Opvallend is dat ook de antiglobaliseringsbeweging voor haar verzet dankbaar gebruik maakt van het gemak dat Internet biedt om te communiceren en te mobiliseren. Zonder Internet kon deze beweging haar strijd tegen de Multilaterale Overeenkomst over Investeringen (MAI) niet winnen en konden Seattle of het Wereld Sociaal Forum niet zo makkelijk hun mondiale bekendheid verwerven.
Als zowat alle systemen waarop we vertrouwen voor een goed leven in crisis verkeren, moeten we ze allemaal aanpakken en verduurzamen, en daarbij ook oog hebben voor hoe ze elkaar beïnvloeden en versterken. Dat hele proces noemen we transitie.Het is een volledige en coherente ombouw van onze huidige economie en samenleving - die een onhoudbare ecologische voetafdruk hebben, sociaal onrechtvaardig zijn en vaak ook ondemocratisch - naar een sociaalecologische en democratische samenleving en economie.
Als we van lokaal tot globaal onze welvaart willen produceren op een wijze die tegelijk ecologisch én sociaal duurzaam is, hebben we krachtige overheden nodig die de huidige economie in die richting sturen. Want de vrije markt kan veel maar blijkt impotent om snel de hele wereldbevolking inkomen, werk en fatsoenlijk leven te bieden in een omgebouwde economie die niet langer de ecologische pijngrenzen doorboort.
Dieren en planten waren nooit veilig voor de mens maar hun uitstervingsritme ligt veel hoger dan ooit, een rijkdom die wellicht voor altijd verloren gaat.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Het bnp of bruto nationaal product telt gewoon op wat er zoal aan goederen en diensten is voortgebracht in een land. Maar wat het resultaat daarvan is, daar vertelt de meetlat niets over.
Is naast arbeid, grondstoffen en kennis één van de middelen die ons helpt om welvaart te scheppen. Kapitaal kan variëren van grond tot zware industriële infrastructuur tot ruime financiële middelen. Ons grootste kapitaal om economische rijkdom voort te brengen is ongetwijfeld de Aarde. Als we er duurzaam mee omspringen, is het een onuitputtelijke bron van zuiver water, voedsel, hernieuwbare energie en hernieuwbare grondstoffen. Het is wel ironisch om vast te stellen dat ons economische systeem die Aarde zwaar miskent en dus eigenlijk zeer antikapitalistisch tekeergaat.
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Een circulaire economie is ontworpen voor hergebruik en herstel. Ze beoogt altijd het behoud van de hoogst mogelijke nuttigheidswaarde van producten, componenten en materialen. Daarbij maakt ze onderscheidt tussen biologische en technische levenscycli. Het doel is te komen tot een voortdurende positieve kringloopontwikkeling: die behoudt of verbetert natuurlijk kapitaal, optimaliseert de opbrengsten en minimaliseert de systeemrisico’s door de eindige voorraden en de hernieuwbare stromen te beheren. Dat zijn meteen de principes van deze economie.
Als we van lokaal tot globaal onze welvaart willen produceren op een wijze die tegelijk ecologisch én sociaal duurzaam is, hebben we krachtige overheden nodig die de huidige economie in die richting sturen. Want de vrije markt kan veel maar blijkt impotent om snel de hele wereldbevolking inkomen, werk en fatsoenlijk leven te bieden in een omgebouwde economie die niet langer de ecologische pijngrenzen doorboort.
Verontreiniging of vervuiling zadelt het milieu op met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk is voor mens en natuur.Denk maar aan de bijna klassieke water-, lucht- of bodemverontreiniging.
Vervuiling of verontreiniging zadelt het milieu op met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk is voor mens en natuur.Denk maar aan de bijna klassieke water-, lucht- of bodemvervuiling.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
zie ook agro-ecologische landbouwAl te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Het menselijke leven is nooit zeker en dus niet vrij van risico’s; of het vergt extra inspanningen om mensenrechten waar te maken.Zo vormen gewilde kinderen de toekomst van de samenlevingen en mogen ze geen last zijn.Wie ziek is, heeft recht op de best mogelijke verzorging en op een gewaarborgd inkomen voor zichzelf en voor wie afhankelijk is van dat inkomen om te kunnen leven.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Duurzaamheid is op een efficiënte wijze de gerechtvaardigde materiële behoeften kunnen invullen van alle nu levende wereldburgers, zonder het vermogen van de komende generaties aan te tasten om in hun behoeften te voorzien. Dat is de vrijwel perfecte definitie van duurzaamheid, en ze is in grote mate schatplichtig aan het VN rapport Our Common Future uit 1987.
Zonder belastingen geen goede samenleving. Welvaartsstaten zijn maar mogelijk omdat ze vooral via een progressieve inkomensbelasting de inkomens deels kunnen herverdelen, de sociale zekerheid (mee) financieren en investeren in o.a. goed onderwijs, gezondheidszorg en best ook een duurzame economie met nuttig werk voor iedereen.
Het basisinkomen is een inkomen dat iedereen individueel krijgt, van de geboorte tot de dood, onvoorwaardelijk.Waarom? Omdat alle mensen recht op waardig leven hebben. Dat is in mondiaal perspectief wellicht het belangrijkste pro-argument.
Zonder belastingen geen goede samenleving. Welvaartsstaten zijn maar mogelijk omdat ze vooral via een progressieve inkomensbelasting de inkomens deels kunnen herverdelen, de sociale zekerheid (mee) financieren en investeren in o.a. goed onderwijs, gezondheidszorg en best ook een duurzame economie met nuttig werk voor iedereen.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Waar het in de wereld in grote mate om draait. Al te vaak gereduceerd tot staatsmacht of zelfs tot militaire staatsmacht waarbij nog niet zo lang geleden enkel maar twee zogenaamde supermachten meetelden, de VS en de voormalige Sovjetunie. Dat kleine groepen een terroristische machtspositie kunnen uitbouwen, beseffen we nu ook. Maar er zijn veel andere vormen van macht in onze globaliserende wereld, vooreerst economische en financiële macht. De opkomst van Oost-Azië heeft vooral met die macht te maken, de sleutelpositie van multinationals eveneens en bovenal de dominantie van financiële groepen. Er is de politieke macht, hard nodig om de economische macht zonodig te corrigeren; ze komt op wereldvlak meer dan één maatje te kort. Cultuur, kennis en technologie bieden in hoge mate het vermogen om het leven en het samenleven te organiseren. Op het snijvlak van cultuur en economie is er de stijgende mediamacht die de agenda van de publieke opinie meer en meer beheerst. Religies en levensovertuigingen laten hun soms sterke invloed gelden in de wereld.In een steeds complexere mondiale samenleving zijn er talloze vormen van macht en machtsuitoefening die voortdurend op elkaar inwerken. Omdat onze wereld snel verandert, betekent dit ook dat bestaande machtsverhoudingen vlugger onder druk kunnen komen.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.
Dirk Barrez is auteur en hoofdredacteur van Pala.be, een website/nieuwsbrief die hij startte in 2001/2003 en antwoorden zoekt voor een meer sociale, ecologische en democratische wereld. Van 1989 tot 2011 was hij VRT-tv-journalist en reportagemaker voor Panorama en Terzake. In totaal schreef hij 18 boeken.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.