Home

Arming Big Brother: Europese wapenindustrie militariseert EU

In een gezamenlijk rapport ‘Arming Big Brother’ waarschuwen de NGO’s Statewatch en Transnational Institute (TNI) voor de sluipende militarisering van de Europese Unie. Onder druk van de belangrijkste bedrijven uit de Europese defensie-industrie heeft de EU-commissie ermee ingestemd om extra middelen (bijna één miljard euro per jaar) vrij te maken voor onderzoek en ontwikkeling naar nieuwe hightech wapensystemen. De Europese defensiebedrijven zien met lede ogen dat hun Amerikaanse concurrenten volop kunnen profiteren van de ‘war on terror’ onder de regering-Bush. Het EU Security Research Programme (ESRP) is in 2003 opgestart om de ‘achterstand’ van de Europese wapenindustrie tegenover de VS in te halen. In werkelijkheid worden publieke fondsen gebruikt om deze bedrijven in staat te stellen hun productie af te stemmen op de zogenaamde ‘dual use’: de hoogtechnologische systemen kunnen zowel voor civiele bewakingstaken als voor externe oorlogvoering worden gebruikt. Vele ‘wapensystemen’ ontsnappen op die manier aan de (strenge) regels van de wapenexport. Bovendien wegen deze bedrijven en hun goed geoliede lobbygroepen hoe langer hoe zwaarder door op het buitenlands beleid van de Unie. Het ESRP focust bijna uitsluitend op een antiterrorismestrategie inclusief het gebruik van militair geweld om de ‘belangen’ van de EU in heel de wereld af te dwingen. Volgens de critici is het ESRP zelfs een regelrechte bedreiging voor de vrijheid en de democratie in de EU zelf en de vreedzame relaties met de rest van de wereld.

Het volledige rapport van Statewatch en TNI:
www.statewatch.org/news/2006/apr/bigbrother.pdf
Over het lobbywerk van de EU-wapenindustrie:
www.tni.org/reports/militarism/eumilitary.htm

Regio's: 

Lees ook

Van oorlog, banken en Europa: we kunnen ons niet veroorloven zo slecht onze toekomst in te gaan

Zo stond het al in PALA zeven maanden geleden: ‘Met de nieuwste beslissing om bijna geruisloos gevechtsvliegtuigen naar Afghanistan te sturen, gaat België samen met o.a. Nederland steeds meer feitelijk aan de kant staan van een land dat oorlogen voert zonder, zoals al ruim zestig jaar afgesproken, te passeren via de Verenigde Naties en haar Veiligheidsraad. Het lijkt er sterk op dat we een illegale oorlog aan het steunen zijn en dat zonder parlementair en maatschappelijk debat of legitimering. Zijn we het daarmee eens?' (1)

Wie niet de oorlogen van het verleden wil voeren, maar wel zich voorbereiden op de toekomst, doet er goed aan het verschil tussen een aanvalsoorlog en een democratisch gemandateerde politie-operatie te kennen en te respecteren.