Home

China maakt zich zorgen over groeiende welvaartskloof

De huidige globalisering schept wel welvaart, maar ze creëert veel ongelijkheid. Dat ondervinden ze ook in China. Tien procent van alle Chinezen bezitten veertig procent van de private eigendommen, de armste tien procent van de bevolking moet het met minder dan twee procent van de rijkdom van het land stellen. Uit onderzoek van de Chinese Academie voor Sociale Wetenschappen blijkt dat - ondanks de immense groei waarmee China de vierde economische grootmacht op aarde is geworden - de kloof tussen arm en rijk de voorbije twintig jaar dramatische proporties heeft aangenomen. De welvaartskloof is volgens het CASS vergelijkbaar met die in Latijns-Amerika.
Inwoners van Peking verdienden in 2005 gemiddeld 1732 euro per jaar. Wie in Qinghai woont, moest het stellen met de helft: 790 euro. De kloof tussen de steden en het platteland is nog groter. Boeren in Qinghai verdienen slechts 212 euro, een kwart van wat stedelijke inwoners verdienen.
De toenemende ongelijkheid wordt stilaan ook een politiek thema. Vele Chinezen zeggen gealarmeerd te zijn door de groeiende kloof tussen arm en rijk. De Chinese overheid heeft aangekondigd de inkomenskloof te willen bestrijden omdat ze een rem vormt op de uitbouw van een "harmonieuze samenleving". De Chinese bevolking denkt dat de groeiende kloof vooral wordt veroorzaakt door corruptie en illegaal verworven inkomsten.

IPS
Lees meer     http://www.pala.be/hotnews.php?news=detail&id=01776

Landen: 

Lees ook

China: waar is de harmonie gebleven?

In Mao's China was in principe iedereen gelijk. In feite waren de partijbazen met hun privileges beter af, en hadden ook de stedelingen het beter. In het China van Deng Xiaoping begon de kloof tussen arm en rijk, boeren en stedelingen, minderheden en Han-Chinezen snel te groeien. In het China van Jiang Zemin keerde de oude klassenmaatschappij helemaal terug, met tussen de rijken en de armen een vanuit het niets opgekomen middenklasse. In het huidige China is de kans op een sociale explosie zo groot geworden dat de communistische partij Confucius' ideaal over de harmonieuze samenleving heeft omhelsd. De erkenning van het gebrek aan harmonie had niet duidelijker kunnen zijn.