Home

Delokalisatie en kinderarbeid in Portugal


Russische democratie is schone schijn

Op het eerste zicht omarmt Rusland het westerse democratische model en de vrije markteconomie. Maar het nieuwe Rusland lijkt nog veel op de oude Sovjet-Unie en zelfs het Russische tsarenrijk. De staat blijft een sterke rol spelen.
Zo moedigt president Poetin economische concentratie aan waarbij staatsbedrijven de dans leiden en nationalisaties een handig hulpmiddel zijn. Die toenemende greep op de economie is vooral merkbaar in de belangrijke energiesector maar ook b.v. in de auto- en vliegtuigindustrie.
Meer en meer verlaat Poetin ook het democratische pad en krijgt zijn optreden autoritaire en zelfs totalitaire trekken. Het parlement is volledig in de handen beland van Poetin-getrouwen die slaafs de regeringswetsvoorstellen goedkeuren. Er is nog nauwelijks ruimte voor onafhankelijke politieke partijen en oppositiepartijen worden steeds vaker door het Kremlin tegengewerkt en geïntimideerd. Overheidsposten gaan op grote schaal naar voormalige leden van de geheime dienst KGB. Van vrije media is amper nog sprake, van censuur en zelfs intimidatie van journalisten veel meer. Een onafhankelijke rechtspraak bestaat niet en met de mensenrechten neemt het regime het niet zo nauw.
Opvallend is dat nog nooit iemand is veroordeeld voor een in de naam van het communisme begane misdaad. Stalin geniet nog altijd aanzien, Gorbatsjov en Jeltsin zijn gehaat.

Uit het pas verschenen landenboek Rusland
http://www.ikwilniet.org/bestelformulieren/bestelformulier_landenreeks.htm

Regio's: 
Landen: 

Lees ook

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.

West-Afrikaanse cacaoproductie nog altijd niet vrij van kinderarbeid

Kinderarbeid blijft een hardnekkig probleem op de cacaoplantages van Ivoorkust en Ghana, de twee belangrijkste Afrikaanse producenten van de gegeerde grondstof voor chocolade. Dat blijkt uit een nieuw rapport dat de Amerikaanse waakhond over arbeidsrechten, International Labor Rights Forum (ILRF), heeft gepubliceerd naar aanleiding van het verstrijken op 1 juli 2008 van de deadline van het zogenaamde ‘Harkin-Engel Protocol'.

Vakbondsrechten zwaar in verdrukking in Bangladesh

Sinds 12 januari 2007 heeft de door militairen gedomineerde interimregering van Bangladesh alle politieke en vakbondsactiviteiten verboden in de hoop een einde te maken aan de groeiende sociale onrust in het arme Zuid-Aziatische land. Tientallen vakbondsmensen en mensenrechtenactivisten zijn sindsdien gearresteerd, hardhandig ondervraagd en in de gevangenis gestopt.

Solidariteit met Iraanse vakbondsleider Mansour Osanloo

Mansour Osanloo, de Iraanse vakbondsleider die sinds 10 juli 2007 voor de derde keer in de gevangenis zit, is internationaal uitgegroeid tot het symbool van verzet van de Iraanse werknemers tegen het gebrek aan vakbondsvrijheid in hun land. De Internationale Federatie van Transportarbeiders (ITF) heeft haar internationale actieweek (Organising Globally - Building Union Power, 15 tot 21 oktober) volledig in het teken gesteld van solidariteit met de Iraanse vakbondsmensen. Want naast Osanloo zitten nog twee andere vakbondsleiders, Ebrahim Madadi (buschauffeurs) en Mahmoud Salehi (bakkersbond), in de gevangenis vanwege hun onafhankelijk vakbondswerk.