Home

En als Afrika nu eens Afrikaans zou eten en drinken

Wel 46 verschillende gerechten, allemaal met streekingrediënten, dat is de copieuze maaltijd waarop de Senegalese landbouwsters en veehoudsters hun gasten vorige vrijdag hebben vergast in Dakar. Uit alle hoeken van het land rukken ze aan met de meest voedzame en lekkere gerechten, met één gezamenlijk doel voor ogen, dat de Afrikanen opnieuw Afrikaans zouden eten.
Ze willen kunnen leven van hun werk. En daarom pleiten ze er in hun campagne ‘Afrique Nourricière’ voor dat de Senegalezen zouden eten en drinken wat de velden, de weiden en de wateren van het eigen land opleveren, gierst met verse melk in plaats van Frans brood, koffie en poedermelk, Senegalese rijst en geen Thaise, bissap fruitsap in plaats van cola.
“Alleen nog maar de factuur van de import van melkproducten bedraagt al 55 miljoen euro, zo vat hun voorzitster Awa Diallo het probleem samen, als dat allemaal Senegalese melk zou zijn, kunnen daar vele tienduizenden mensen goed van leven.” (Eigen berichtgeving)

www.roppa.info

Regio's: 

Lees ook

Sub-Sahara Afrika blijft meest kwetsbare regio volgens Global Hunger Index

Nu al woont meer dan de helft van de wereldbevolking in steden. Binnen twintig jaar zal dat aandeel 60 procent bedragen. Vooral de grote steden in ontwikkelingslanden kennen een snelle aangroei met alle sociale en milieugevolgen van dien. Volgens het nieuwste rapport van het in huisvesting en verstedelijking gespecialiseerde VN-agentschap HABITAT komen er elke maand vijf miljoen stedelingen bij in de grote steden van het Zuiden.

Afrikaanse vrouwen eisen controle over grondbezit en productiemiddelen als middel tegen honger en voedselcrisis

In de marge van de 25ste regionale Afrikaanse conferentie (ARC) van de VN-Voedsel- en Landbouworganisatie FAO, die van 16 tot 20 juni plaatsvond in de Keniaanse hoofdstad Nairobi, kwamen ook vrouwen van de meest diverse Afrikaanse basisgroepen samen om zich te beraden over de actuele voedselcrisis.

Het gezicht van de honger

Mayaram: "Onze oogst van vorig jaar was niet goed. We hadden maar een voorraad voor één maand. Met het geld dat mijn zoons opsturen kunnen we weer verder, één of twee maanden. Als er geen geld is, lenen we soms bij familie of buren. Maar dat lukt niet altijd. Wanneer niemand ons geld wil lenen, verkopen we één van onze dieren. Dat was ook zo toen we ons paard moesten verkopen. We hadden geen geld en de zoon die zou gaan werken, was ziek gevallen."

Commentaar: Maar zonder geld en bijna zonder eten, dat vraagt nog meer creativiteit.

Awa Diop: "Dit is veevoer wat ik ga mengen met de aardnoten, dat eten we."

Interviewer: "Is dat niet slecht voor de gezondheid van de kinderen?"