In 2006 was de verkoop van eerlijke handelproducten in Europa, Noord-Amerika en enkele rijke landen rond de Stille Oceaan goed voor 1,87 miljard euro. In 2007 groeide dit tot 2,65 miljard euro, dat is een stijging met meer dan 41 procent. Bijna twee derde van de omzet van Fair Tradei gebeurt in Europa, ruim een derde in Noord-Amerika en de regio van de Stille Oceaan, dat zijn met name Japan, Australië en Nieuw-Zeeland. Eerlijke handeli blijft dus voorlopig vrijwel uitsluitend een fenomeen van de klassieke rijke landen.
Soms verloopt de penetratie van zelfs grote markten explosief. In Groot-Brittannië steeg het aandeel van fair tradei koffie van 1,5 naar 20 procent tussen 2000 en 2004 (het laatste bekende cijfer blijkbaar). In Frankrijk had fair tradei koffie slechts 0,1 procent van de markt in 2000. In 2007 is dat aandeel met 7 procent maar liefst zeventig maal groter. Dit loopt perfect samen met een andere groeicurve: in 2000 wist amper één op de tien Fransen zich iets voor te stellen bij eerlijke handeli, in 2008 gaat het om ruim vier op de vijf Fransen.
Afbeelding
Schrijf in op de PALA nieuwsbrief
verschijnt maximaal 2 maal per maand
een journalistieke kijk op onze globaliserende wereld Hoe is de wereld eraan toe? Waar moet het naartoe? Hoe geraken we daar?
PALA zoekt met haar nieuwsbrief, website en boeken de antwoorden voor een meer sociale, ecologische en democratische samenleving en economie
Voor bananen zat Zwitserland met 47 marktpenetratie in 2004 al heel hoog. In 2007 is het fair tradei bananenaandeel verder gestegen tot wel 55 procent van de markt. Oostenrijk zag het marktaandeel van bananen in diezelfde amper drie jaar stijgen van 2,7 procent naar 20 procent. In Nederland steeg het in die periode slechts heel weinig van 4,2 naar 4,5 procent marktaandeel. Voor België ging het om 4 procent in 2004 en, jawel, ook voor fair tradei ontbreken blijkbaar de recente statistische gegevens.
Zwitserland voorbeeldland
55 procent van de markt voor fair tradei bananen, 28 voor bloemen (2004), 17 voor ananas, 16 voor honing, 15 voor suiker, 7 voor fruitsap en 6 procent voor thee. Het zijn indrukwekkende cijfers. De Zwitsers consumeren met 21 euro per jaar bijna dubbel zoveel eerlijke handelsproducten dan de Britten; Belgen en Nederlanders halen amper 3,31 en 2,90 euro. Hoofdreden is dat de twee grootste Zwitserse supermarktketens, de coöperatiesi Migros en Co-op, allebei van in het begin deze producten in hun rekken hadden. Op die wijze was Max Havelaar al snel een financieel zelfvoorziende organisatie, daarenboven in staat om te investeren in steeds meer partners en producten. In de meeste andere landen kan men enkel dromen van zulke krachtige positie. Na enkele jaren van stagnerende omzet op een relatief hoog niveau, liet Zwitserland in 2007 opnieuw een fair tradei groei optekenen van 11 procent. (DB)
"Het coronabeleid kost 10.000 het leven, stort iedereen in een verwoestende lockdown en belast zwaar onze toekomst… terwijl bijna alle ellende te vermijden viel. Wie ons moest beschermen, deed dat niet. Voor een veilige exit zijn ze onbetrouwbaar. Ze zijn verantwoording schuldig." Een nieuw Pala boek stelt de coronavragen scherp.
Critici van het neoliberalisme hebben het hier heel moeilijk mee: als het om het publiek belang draait, is geld beter in handen van een miljardair als Bill Gates dan in de handen van een federale overheid beheerst door president T.
Corona dwingt tot bliksemsnel reageren. Meteen dringt de vraag hoe de herleving snel én verstandig aanpakken? Er wachten vitale keuzes zoals het beveiligen van de levensnoodzakelijke basiseconomie en een betrouwbaar geldsysteem dat duurzaamheid garandeert.
Uiterst langzaam groeit het besef dat droogte niet enkel een fenomeen is uit andere continenten, of Zuid-Europa. Onze watercrisis is almaar nijpender. Zijn de ontziltingsinstallaties al besteld?
voor velen een vanzelfsprekend goede zaak want perfecte concurrentie op een volledig vrije markt bevordert economische efficiëntie en leidt tot lagere prijzen. Die ideale mededinging is echter bedreigd wanneer er maar één (monopolie) of enkele (oligopolie) aanbieders zijn, door prijsafspraken of door fusies tussen concurrenten.
Velen vrezen dat in een steeds vrijere wereldmarkt onbegrensde concurrentie ons zuur zal opbreken als ze niet samen gaat met afdwingbare mondiale sociale en milieunormen. Anders leidt die concurrentie tot slechtere loon- en arbeidsvoorwaarden, sociale achteruitgang, afbraak van de welvaartsstaat, milieuverloedering en ondermijning van de democratie.
In arme landen zoals Bangladesh, India en Sri Lanka zijn door de toegenomen concurrentie de lonen in de kledingindustrie sinds het eind van vorige eeuw zelfs gedaald. Werkweken van zeventig uur zijn geen uitzondering en talrijk zijn de inbreuken tegen de vakbondsvrijheid. Nog altijd is er kinder- en dwangarbeid. De druk die van de economische globalisering uitgaat vernietigt werkgelegenheid in het formele circuit om die te vervangen door niet-gereglementeerd thuiswerk en productie in illegale ateliers. Natuurlijk is dat werk slechter betaald, zijn contracten ver te zoeken en is er geen sprake van sociale bescherming of controle op veiligheid en gezondheid.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
