Overslaan en naar de inhoud gaan
Geen akkoord over wereldhandel. Een moeilijke positie voor een land als India.
woensdag, 27 juni 2007 - 14:38
Bij de WTO
i zit het eens te meer vast. De onderhandelaars kunnen binnen het kader van de Wereldhandelsorganisatie
i maar geen handelsakkoorden meer rond krijgen. Samengevat draait het grootste struikelblok over hoe makkelijk de rijke landen hun industriële goederen kunnen uitvoeren naar het Zuiden en omgekeerd over de mate waarin het Noorden de bescherming van zijn landbouw
i afbouwt. Aan de vrijmaking van de dienstensector is men voorlopig helemaal niet toe. Ook de poging van de zogenaamde G4 - een groep gevormd uit de VS, de Europese Unie
i, Brazilië en India en vorige week bijeen in het Duitse Potsdam - om vooruitgang te boeken, is mislukt.
Het Zuiden verwijt het Noorden hun landbouwexportsubsidies onvoldoende te willen inkrimpen. Maar arme landen betwisten de representativiteit van die G4 voor het Zuiden. Zij willen immers in de eerste plaats hun eigen landbouw beschermen zowel tegen goedkope invoer van het Noorden als van andere zuidelijke landen zoals Brazilië.
Meer en meer blijkt hoe moeilijk een land als b.v. India het krijgt in zijn internationale opstelling. Zal het aanschuren bij de rijke landen van de G8
i? Of zich verder concentreren op hernieuwde handelsgesprekken binnen de G4? Of zich vooral verenigen met andere sterk opkomende zuidelijke landen als Brazilië, China
i, Mexico en Zuid-Afrika
i – de G5? Of toch nog de sterke band behouden met het gros van de ontwikkelingslanden?
Intussen draait ook op handelsvlak de wereld verder. Wanneer het binnen de WTO niet lukt, komen er zeker meer bilaterale en regionale handelsakkoorden. Op 30 juni zullen de VS en Zuid-Korea een handelsovereenkomst tekenen. Voor de VS is dat de grootste overeenkomst sinds het akkoord over de Noord-Amerikaanse Vrijhandelszone die in werking trad begin 1994.
Bronnen: IPS, Broederlijk Delen
Meer informatie over G7 tot G77
i in PALA
i woordenboek http://www.pala.be/woordenboek.php
zie Wereldhandelsorganisatie
Is vanaf 1995 de opvolger van het vrijhandelsakkoord GATT.De Wereldhandelsorganisatie – meestal aangeduid met zijn Engelstalige afkorting WTO - is een intergouvernementele organisatie waarbinnen de ruim 151 lidstaten afspraken maken over hun onderlinge internationale handel.De WTO is machtiger geworden omdat het GATT-overlegforum is uitgegroeid tot een heuse permanente instelling met een eigen, interne rechtspraak. Bij conflicten tussen haar 151 lidstaten treden WTO-experten op als rechters die bindende uitspraken doen, en indien nodig, eveneens zware sancties uitvaardigen. In het internationale recht is dat zeer bijzonder. Het maakt van de WTO meteen één van de machtigste instellingen ter wereld.Bovendien kan de WTO meer thema’s op de onderhandelingstafel leggen dan de GATT. Naast de industriële producten, komen nu ook de landbouwproducten, diensten (zie ook GATS) en intellectuele eigendomsrechten (zie ook TRIPS) ter sprake.De Wereldhandelsorganisatie is de drijvende kracht achter de liberalisering of vrijmaking van de wereldhandel. Steeds lagere handelstarieven of handelsbarrières, dat is het devies. Of de werknemers en het milieu niet in hun rechten worden geschaad blijkt allerminst de zorg van de WTO. De fundamentele sociale rechten of arbeidsnormen kunnen geen aanspraak maken om opgenomen te geraken in haar handelsakkoorden. Als het van de WTO afhangt leven we in een wereld waarin de rechten van goederen en diensten wereldwijd afdwingbaar zijn maar niet de vakbondsvrijheid of het gezondheidsrecht van de Europeanen om de import van Amerikaans hormonenrundvlees tegen te houden.Vooral sinds de WTO-conferentie in Seattle in 1999 rijst daartegen wereldwijd protest van vakbonden, boerenbewegingen, milieuorganisaties, enzovoort verzameld in de andersglobaliseringsbeweging.Sinds de WTO conferentie in 2003 in Cancun slaagt de organisatie er niet meer in om akkoorden te sluiten. Voor het eerst vormen de ontwikkelingslanden daar een krachtig blok dat geen genoegen neemt met wat de Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan beslissen.
zie ook agro-ecologische landbouwAl te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Meer dan in andere continenten hebben de (meeste) Europese landen werk gemaakt van hun gemeenschappelijke belangen en hun samenwerking soms verregaand uitgebouwd. Over het belang van en de uitdagingen voor hun Europese Unie handelen volgende PALA artikels:
De G8 bestaat uit de Verenigde Staten, Japan, Duitsland, Groot-Brittannië, Frankrijk, Italië, Canada en Rusland. Begon in 1975 als een groep van 6 waarna snel Canada volgde als zevende lid. Zo werd het de G7. En sinds 1997 is Rusland er officieel bij. Vermijd van te spreken over de grootste industrielanden want dat klopt niet meer: China heeft Rusland, Canada en Italië al voorbijgestoken, als je rekent volgens het BNP. En wanneer je rekening houdt met de reële koopkracht staat het zelfs al op de tweede plaats. Ook India en Brazilië scoren zowel voor BNP als voor reële koopkracht hoger dan Rusland.Hun jaarlijkse bijeenkomsten brengen veel volk op de been, vooral andersglobalistische betogers, in overgrote meerderheid geweldloze betogers. Zij pikken het niet dat een informele club de koers van de wereld bepaalt.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Diverse groepen van landen die gezamenlijk een rol spelen of trachten te spelen op het wereldtoneel, o.a. in de Wereldhandelsorganisatie (WTO).
gratis e-brief en vrij toegankelijke website over globalisering. PALA zoomt regelmatig in op de problemen van onze globaliserende wereld, op de mogelijke alternatieven en op hoe de wereld werk maakt van verbetering. De website bevat een wiki woordenboek dat duidelijk en liefst kort belangrijke begrippen verheldert; en biedt ook een kijk op de boeken die hoofdredacteur Dirk Barrez schreef waarvan vele sterk samenhangen met de website.