Waarom zouden we wel uitkijken naar een nieuwe film, theatervoorstelling, roman of CD en niet naar een nieuw globaal rapport? Niet dat we meteen veel plezier zullen beleven aan Global Environment Outlook 4, een werkstuk van UNEP - de milieuorganisatie van de Verenigde Naties - dat deze maand verschijnt. Wie de voorganger Outlook 3 kent, weet dat hij of zij zich mag verwachten aan een boeiend en belangrijk rapport waarvan de lectuur onze kennisbagage flink opkrikt maar verder weinig blijdschap kan verwekken. Outlook 3 bv. dateert uit 2002 en is ongeveer vierhonderd bladzijden vooral een catalogus van wat er ecologisch fout loopt op onze wereldbol. Maar als we nog lang en welvarend willen leven, doen we er goed aan een zo exact mogelijk zicht te krijgen op wat fout loopt of fout dreigt te lopen. En dus zijn we nieuwsgierig naar de opvolger Outlook 4 die deze maand verschijnt. Voor al wie wil weten hoe het gaat met lucht, aardei, water en biodiversiteiti op onze planeet en wat de belangrijke regionale milieuproblemeni zijn. Wat betekent dit alles voor de mens, en welke uitdagingen en kansen biedt dit? Voor welke betere scenario's kunnen we kiezen? Welke milieupolitiek kunnen we voeren? Voor wie niet kan wachten, biedt de website van Global Environment Outlook alvast meer dan genoeg interessante informatie om uw ecologische hongeri te stillen. De databank zoomt in op maar liefst vierhonderdvijftig variabelen, van voedselproductie, watervoorraden, bosareaal of bedreigde vogelsoorten tot spoorwegverkeer, levensverwachting of militaire uitgaven. En we geven ook graag de weblink mee waar straks Outlook 4 te vinden valt.
De ruim 400 miljard dollar die ontwikkelingslanden ontvangen van hun migranten leiden soms tot een bijna verdubbeling van het inkomen van arme mensen. Spijtig genoeg bedraagt de kost om het geld ginder te krijgen meer dan dertig miljard. Dat moet veel goedkoper kunnen.
Wie zijn de 300 grootste coöperaties in de wereld? In welke sectoren zijn ze zoal actief? En welke zijn dan telkens de belangrijkste? De antwoorden zijn te lezen in de World Co-operative Monitor.
Zwart geld en zwarte economie, fraude, kapitaalvlucht, belastingparadijzen, ze zijn aanzienlijk, belangrijk én schadelijk; dat is zo in België, Europa en de hele wereld. Maar hoe pak je ze best aan?
Om goed te blijven leven, moeten we snel naar een stationaire economie die de draagkracht van de aarde niet overschrijdt. Maar na tientallen jaren is het economische verhaal van transitiewetenschappers nog steeds héél onaf. Ze blijven ons vele antwoorden schuldig.
De Aziatische economie is er deze eeuw sterk op vooruitgegaan. Maar de groei van 7 procent is voor een fiks gedeelte ten koste gegaan van het milieu, van de gezondheid van vele mensen en van verspilling van natuurlijke rijkdommen.
Dat de Verenigde Naties in 1992 op de VN-Conferentie over Milieu en Ontwikkeling 172 landen kunnen verzamelen, is een verrassend aangename evolutie. Ze illustreert hoe de bewustwording van de risico’s die we lopen met de opwarming van de aarde en het razendsnel uitsterven van planten en dieren, vrij snel redelijk ver is doorgedrongen. Er komt zelfs besluitvorming op die Aardetop. Het raamverdrag inzake klimaatverandering wordt goedgekeurd. Ook het Biodiversiteitsverdrag ziet het levenslicht. En met Agenda 21 wordt zelfs een heus actieplan voor duurzame ontwikkeling afgesproken, weliswaar op vrijwillige basis.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Hoe je het ook draait of keert, al onze welvaart komt van onze Aarde. Heel langzaam beginnen we een vervelende maar steeds belangrijker waarheid te erkennen. We kunnen ons niet veroorloven dat de talrijke economische activiteiten die we allemaal samen uitoefenen de draagkracht van onze planeet te boven gaan. Pas in de tweede helft van de twintigste eeuw zijn de mensen zich ervan bewust geworden dat de planeet waarop ze leven veel weg heeft van een kwetsbaar ruimteschip. Dat moeten we piekfijn in orde houden want we kunnen niet zonder.
Dieren en planten waren nooit veilig voor de mens maar hun uitstervingsritme ligt veel hoger dan ooit, een rijkdom die wellicht voor altijd verloren gaat.
Ze bestaan in verschillende soorten.Er is vooreerst vervuiling of verontreiniging waarbij men het milieu opzadelt met een verhoogde concentratie van stoffen die schadelijk kan zijn voor mens en natuur.Het is belangrijk om het verschil te zien tussen dat eerste generatiemilieuprobleem en de tweede generatieproblemen van uitputting en aantasting.
800 miljoen mensen zijn ondervoed, elk jaar opnieuw sterven miljoenen mensen door gebrek aan voedsel en de ziekten die daarmee samenhangen, elke dag meer dan 25.000 doden, dat zijn wel 100 neerstortende passagiersvliegtuigen of ruim acht keer het aantal 11 september doden in de WTC torens, elke dag. Toch levert de Aarde genoeg te eten voor iedereen. Niet een tekort aan voedsel is dus de belangrijkste oorzaak van honger en hongersnood. De echte oorzaak is, veel meer dan voedseltekort, droogte, overstromingen of andere rampen, dat mensen arm zijn, dat ze te weinig koopkracht of inkomen hebben om aan eten te geraken.
