Home

India: de olifant versus de draak

Hoe verhoudt India zich tot China, vooral dan op economisch vlak? Niet onbelangrijk, want het zijn veruit de meest volkrijke landen ter wereld. Bijna twee op vijf wereldbewoners zijn Indiër of Chinees.
Brigitte Ars tekent drie mogelijke scenario’s. De Chinese draak haalt het van de Indiase olifant. De snellere groei en modernisering van China zou in die richting kunnen wijzen. Maar misschien is dat bedrieglijk.
In een tweede scenario put India volop kracht uit zijn kwaliteiten die volop tot hun recht komen in een wereld waarin dienstverlening, kennismanagement en digitalisering aan belang winnen. India is sterker gewapend voor die nieuwe economie en kan China straks het nakijken geven.
Of, een derde mogelijk scenario, beide toekomstige economische reuzen slaan de handen in elkaar en creëren een grote economische ruimte die het voor het zeggen krijgt in de wereldeconomie. Zo herstelt Azië nog sneller dan verwacht zijn aloude economische dominantie.
Op die dynamiek wijst ook Hugo Van de Voorde in zijn boek Het Gouden Oosten: voortaan tekenen India en China mee het technologische en economische mondiale landschap, dat is niet langer een bijna-exclusiviteit van de Verenigde Staten.

Uit het recente India landenboek http://ikwilniet.org/bestelformulieren/bestelformulier_landenreeks.htm
Zie ook Het Gouden Oosten. Europa in de schaduw van Azië
http://parma.pair.com/jeugd/globalsociety/bestelformulieren/bestelformulier_vandaele.htm
boekbespreking http://www.ikwilniet.org/artikel.php?id=00009

Landen: 
Thema: 

Lees ook

Goedkope Chinese producten op Afrikaanse markten: Chinese handelaren in de straten van Dakar

De Chinese export draait op volle toeren. Nu al zit China op een torenhoge berg spaargeld. Toch zijn er meningsverschillen over de werkelijke economische kracht van dit grote land. De één ziet er een bewijs in dat het zich onstuitbaar ontplooit tot de dominante wereldmacht. Een andere analist wijst erop dat China vooral toch exporteert naar Afrika en ziet dit als een zwaktebod. Voor ‘rijpere' markten zou het Chinese aanbod te weinig voldoen. Analisten en specialisten, gelukkig dat ze er zijn, maar ze verschaffen niet altijd duidelijkheid... en soms zijn ze ronduit fout of creëren ze zelfs verwarring.

China ontpopt zich ook als belangrijke hulpdonor

De laatste vijf jaar heeft de handelsrelatie tussen China en Afrika een enorme sprong voorwaarts gemaakt. 800 Chinese bedrijven zijn al actief in 50 Afrikaanse landen. Nu begint China zich ook duidelijk als hulpdonor te manifesteren. Vorig jaar was het officiële Chinese hulpbudget goed voor ruim 1,8 miljard dollar en tegen 2009 moet dit minstens verdubbelen. Het leeuwendeel ervan gaat naar Afrika. Bijna alle Chinese hulp is ‘gebonden', wat wil zeggen dat Chinese firma's met eigen personeel ook de uitvoering van de toegezegde hulp verzekeren van het begin tot het einde. Een praktijk die veel westerse donoren tot voor kort ook toepasten, maar onder druk van kritiek op misbruiken geleidelijk meer en meer verlieten.

Topman IAO pleit in Azië voor een sociale sokkel en voor basisinkomen

Vele Aziatische landen kennen een nooit geziene economische groei. Maar die levert niet zo veel nieuwe arbeidsplaatsen op. De vooral industriële groei van China is zelfs in grote mate jobless, ze creëert met andere woorden weinig of geen bijkomend werk.
Dit is een grote bron van ongerustheid voor Aziatische regeringen. Want de arbeidsreserve van hun continent is reeds 1,8 miljard werkenden groot. En tussen nu en 2015 neemt die nog toe met tweehonderd miljoen mensen.
De Internationale Arbeidsorganisatie (IAO) heeft, voor het eerst sinds de lancering in Azië van haar campagne Waardig Werk, verantwoordelijken van regeringen, vakbonden en werkgevers uit twintig landen verzameld op een Forum in Peking.