Waarnemers vragen zich af wat de VS bezielt om de spanningen met Iran zo op de spits te drijven. Vorige week beschuldigde Washington de Iraanse leiders er openlijk van steun te verlenen aan terreurgroepen in buurland Irak. Met medeweten van de Iraanse overheid zouden wapens en bommen worden geleverd aan sjiïtische extremisten in Irak met de bedoeling het land in een volledige burgeroorlog te storten. Zoekt Bush een nieuwe casus belli om eindelijk militair af te rekenen met het regime van de ayatollahs op een moment dat zijn troepen met de dag meer wegzinken in het Iraakse woestijnstof en zijn populariteit in eigen land tot een absoluut dieptepunt is gezakt? Of is Iran bezig met een geheim plan om de hele regio onder controle te krijgen en zelfs Israël van de kaart te vegen en heeft het daarom kernwapens nodig?
Volgens de Britse columnist Brendan O’Neill hebben de VS, noch Iran een duidelijk plan voor ogen en laten ze zich beide leiden door de gebeurtenissen. Amerika voelt zijn invloed in het Midden-Oosten tanen en zelfs in neoconservatieve kringen geeft men toe dat het Irak-beleid van Bush een complete mislukking is geworden. Tijdens de Koude Oorlog hielden Irak en Iran elkaar in evenwicht in de regio, waarbij het regime van de sjah één van de trouwste VS-bondgenoten was. Met de Islamitische revolutie van 1979 leden de Amerikanen gevoelig gezichtsverlies en sinds de VS-bemoeienissen met Irak en Afghanistan is de balans compleet uit evenwicht. Iran probeert daarop handig in te spelen door een grotere rol op te eisen in Libanon, Palestina én Irak. President Mahmoud Ahmadinejad heeft dat heel goed begrepen en presenteert de VS een koekje van eigen deeg.
‘America, Iran and ‘impotent imperialism’’ column van Brendan O’Neill is te vinden op
http://www.spiked-online.com/index.php?/site/article/2865/
Iraniërs nemen afstand van president Ahmadinejad – artikel Paul Vanden Bavière http://www.uitpers.be/artikel_view.php?id=1561
