Militaire uitgaven blijven wereldwijd fors stijgen
woensdag, 27 juni 2007 - 14:36
Het onafhankelijke Zweedse vredesonderzoeksinstituut SIPRI heeft berekend dat er in 2006 wereldwijd 1204 miljard dollar werd gespendeerd aan militaire uitgaven. Dat was ruim 3,5 procent méér dan het jaar voordien. Tussen 1997 en 2006 stegen de militaire uitgaven met niet minder dan 37 procent! Het zal niemand verbazen dat vooral de hoge Amerikaanse defensiebudgetten voor de oorlogen in Irak en Afghanistan dit cijfer hebben beïnvloed. De VS gaf vorig jaar 529 miljard dollar uit aan bewapening, ongeveer evenveel als het BNPi van Nederland. Maar ook landen zoals Chinai en India komen fors opzetten. Voor het eerst lagen de militaire uitgaven van Chinai (49,5 miljard dollar) hoger dan die van Japan (43,7 miljard dollar). Chinai is daarmee koploper in Aziëi en staat vierde op de wereldranglijst. En daar blijft het niet bij. Als Peking de ambitieuze plannen doorzet om het Volksbevrijdingsleger om te vormen tot een moderne strijdkracht zullen de defensie-uitgaven de komende jaren in sterk stijgende lijn gaan. Delegaties van internationale defensiebedrijven bezoeken constant Chinai om een graantje mee te pikken van die verwachte groei. De Japanse defensie-uitgaven daarentegen vertonen al voor het vijfde jaar op rij een dalende tendens, ondanks de nieuwe ambitie om Japanse soldaten te laten deelnemen aan VN-operaties. SIPRI berekende dat Chinai, Japan, Groot-Brittannië en Frankrijk ieder ongeveer 4 tot 5 procent van de wereldwijde militaire uitgaven voor hun rekening nemen. De VS en Rusland blijven veruit de twee koplopers in de wapenhandel. Tussen 2002 en 2006 waren beide goed voor ruim 30 procent van de internationale wapenhandel. Alle EUi-landen samen kwamen op 20 procent. Chinai en India waren de grootste netto-importeurs van wapens. In de top-10 van grootste importeurs vinden we verder nog vijf landen uit het Midden-Oosten (o.a. Saudi-Arabië en Israël), waardoor Aziëi veruit de belangrijkste markt is geworden voor wapens. Het verhandelde volume aan conventionele wapens is de laatste vijf jaar met meer dan de helft toegenomen, schrijft SIPRI, een zaak die de veiligheidi van de planeet meer bedreigt dan de eventuele nucleaire plannen van Iran of Noord-Korea. Ook ENAAT, het Europese netwerk tegen wapenhandel, publiceerde een brochure die de verbanden blootlegt tussen exportkredieten, armoedei, corruptiei en wapenhandel. De tekst bevat tal van voorbeelden en sluit af met een reeks aanbevelingen. ENAAT onderzocht het beleid van verschillende Europese openbare kredietinstellingen die wapenexporten verzekeren.
voor velen een vanzelfsprekend goede zaak want perfecte concurrentie op een volledig vrije markt bevordert economische efficiëntie en leidt tot lagere prijzen. Die ideale mededinging is echter bedreigd wanneer er maar één (monopolie) of enkele (oligopolie) aanbieders zijn, door prijsafspraken of door fusies tussen concurrenten.
Velen vrezen dat in een steeds vrijere wereldmarkt onbegrensde concurrentie ons zuur zal opbreken als ze niet samen gaat met afdwingbare mondiale sociale en milieunormen. Anders leidt die concurrentie tot slechtere loon- en arbeidsvoorwaarden, sociale achteruitgang, afbraak van de welvaartsstaat, milieuverloedering en ondermijning van de democratie.
In arme landen zoals Bangladesh, India en Sri Lanka zijn door de toegenomen concurrentie de lonen in de kledingindustrie sinds het eind van vorige eeuw zelfs gedaald. Werkweken van zeventig uur zijn geen uitzondering en talrijk zijn de inbreuken tegen de vakbondsvrijheid. Nog altijd is er kinder- en dwangarbeid. De druk die van de economische globalisering uitgaat vernietigt werkgelegenheid in het formele circuit om die te vervangen door niet-gereglementeerd thuiswerk en productie in illegale ateliers. Natuurlijk is dat werk slechter betaald, zijn contracten ver te zoeken en is er geen sprake van sociale bescherming of controle op veiligheid en gezondheid.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Het bnp of bruto nationaal product telt gewoon op wat er zoal aan goederen en diensten is voortgebracht in een land. Maar wat het resultaat daarvan is, daar vertelt de meetlat niets over.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
zie Europese Uniezie ook Europees model
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
veruit het meest bevolkte continent op onze Aarde en vaak het werelddeel van de toekomst genoemd waarheen snel het zwaartepunt verschuift, vooreerst het economische.
Onder toelichting weblinks naar artikels en instellingenIn nationale staten behoort het geweldmonopolie toe aan de overheid, die er heel terughoudend, streng gereglementeerd en democratisch gecontroleerd moet mee omspringen. Net zo komt het internationale geweldmonopolie toe aan de mondiale en regionale overheden.
Armoede is in de eerste plaats een gevolg van een gebrek aan inkomen. En dat gebrek is geen natuurramp. Mensen of samenlevingen zijn arm en verdienen te weinig omdat ze niet over de middelen en mogelijkheden beschikken om welvaart te creëren, of omdat de gecreëerde welvaart onvoldoende verdeeld geraakt. En soms hebben ze de pech dat het allebei waar is, dat de weinige welvaart terecht komt bij maar heel weinig mensen. Die ongelijke inkomensverdeling heeft alles te maken met ongelijke machtsverdeling. Om meer inkomen te verwerven en dus armoede te bestrijden is het nodig dat mensen meer te zeggen krijgen, dat ze meer politieke en economische macht verwerven dus. In die strijd speelden en spelen sociale bewegingen, vooral de werknemersbewegingen, een cruciale rol. Het belang van behoorlijk vergoed werk om fatsoenlijk te kunnen leven kan bijna onmogelijk overschat worden. Vandaar dat ook het realiseren van dit recht op werk nooit teveel kan worden beklemtoond.
Onaanvaardbare manier om rijk te worden.Corruptie of omkoping is het fenomeen waarbij politici, ambtenaren, bedrijfsmensen of nog anderen misbruik maken van hun functie, verantwoordelijkheid en vooral macht om zichzelf onrechtmatig te bevoordelen.
