Opbouw is een zootje: Afghanistan in oog van de storm
woensdag, 18 oktober 2006 - 12:04
Precies vijf jaar nadat de Amerikaanse president Bush het toenmalige Taliban-regime in Afghanistan als eerste viseerde in zijn strijd tegen de terreur komt het land elke dag weer meer in het oog van de storm. Het onpopulaire regime van president Hamid Karzai kan maar overleven dankzij de massale steun van de VS en de grootste en duurste militaire ontplooiing in de geschiedenis van de NAVO. Toch groeit de Taliban aanhang elke dag opnieuw. Zelfs VS-functionarissen waarschuwden onlangs in The Washington Post dat het land goed op weg is om een ‘nieuw Irak’ te worden. Aanslagen met bomauto’s zijn bijna dagelijkse kost. Nooit eerder bracht de opiumteelt er zoveel geldi op. Ondertussen zit de heropbouw van het land – ondanks de hulpstromen - compleet in het slop. De schrijnende armoedei is dan weer een ideale voedingsbodem voor een radicale islam, die in het bergachtige grensgebied tussen Afghanistan en Pakistan aan invloed wint. Uit een nieuw onderzoeksrapport van de Amerikaanse NGO CorpWatchi blijkt dat enkele grote bedrijveni in de VS massaal met belastinggeld hebben geknoeid bij de heropbouw van Afghanistan. Een autoweg die al afbrokkelt nog voor hij is voltooid, een nieuw gebouwd schooltje waarvan het dak instort, een ziekenhuis met lekkende kranen, pas opgeleide politiemensen die niet in staat blijken de meest elementaire veiligheidstaken te vervullen,… Bedrijveni als Kellogg, Brown & Root (van de Halliburton-groep), DynCorp, Blackwater, The Louis Berger Group en The Rendon Group hebben veel verdiend aan de Afghanistan-contracten dankzij hun goede contacten met de regering-Bush. Gemiddeld verdienen Amerikaanse ingenieurs en consultants 1000 dollar per dag terwijl de Afghaanse werknemersi het moeten stellen met 5 dollar per dag. Gebrek aan externe controle en vriendjespolitiek hebben tot dit desastreuze resultaat geleid, besluit het rapport.
Het publieke goed bij uitstek is de bescherming van de lichamelijke integriteit van elke mens, veiligheid dus. In de straten van stad of dorp mag geen geweld regeren. Het is hoog tijd om dit principe te mondialiseren.
Het is afwachten hoever het terreurregime van president T. ontspoort. De Britse journaliste Carole Cadwalladr, die mee het Cambridge Analytica/Facebook schandaal bekendmaakte, serveert alvast haar lessen voor de 'post-truth world'.
Wie ook VS-president wordt, zeker is dat één kandidaat nooit verkiesbaar mocht zijn maar in de gevangenis thuishoort. Dit weten we over een terreurregime dat al lang gestopt moest zijn… maar nog steeds voortduurt.
Wie relevante kennis over de verschillende omgang met rechtspopulisme in Zwitserland, VS, Duitsland en bij Brexit apprecieert, kan terecht bij Daniel Kinderman.
De grootste Zweedse vakbond schaart zich achter de staking van de Tesla werknemers. De weigering van Tesla om een collectieve arbeidsovereenkomst te sluiten, voedt in Noord-Europa al een half jaar een principieel conflict. Inzet is de sociaal gecorrigeerde economie.
Is vanaf 1995 de opvolger van het vrijhandelsakkoord GATT. De Wereldhandelsorganisatie – meestal aangeduid met zijn Engelstalige afkorting WTO - is een intergouvernementele organisatie waarbinnen de ruim 151 lidstaten afspraken maken over hun onderlinge internationale handel. De WTO is machtiger geworden omdat het GATT-overlegforum is uitgegroeid tot een heuse permanente instelling met een eigen, interne rechtspraak. Bij conflicten tussen haar 151 lidstaten treden WTO-experten op als rechters die bindende uitspraken doen, en indien nodig, eveneens zware sancties uitvaardigen. In het internationale recht is dat zeer bijzonder. Het maakt van de WTO meteen één van de machtigste instellingen ter wereld. Bovendien kan de WTO meer thema’s op de onderhandelingstafel leggen dan de GATT. Naast de industriële producten, komen nu ook de landbouwproducten, diensten (zie ook GATS) en intellectuele eigendomsrechten (zie ook TRIPS) ter sprake. De Wereldhandelsorganisatie is de drijvende kracht achter de liberalisering of vrijmaking van de wereldhandel. Steeds lagere handelstarieven of handelsbarrières, dat is het devies. Of de werknemers en het milieu niet in hun rechten worden geschaad blijkt allerminst de zorg van de WTO. De fundamentele sociale rechten of arbeidsnormen kunnen geen aanspraak maken om opgenomen te geraken in haar handelsakkoorden. Als het van de WTO afhangt leven we in een wereld waarin de rechten van goederen en diensten wereldwijd afdwingbaar zijn maar niet de vakbondsvrijheid of het gezondheidsrecht van de Europeanen om de import van Amerikaans hormonenrundvlees tegen te houden. Vooral sinds de WTO-conferentie in Seattle in 1999 rijst daartegen wereldwijd protest van vakbonden, boerenbewegingen, milieuorganisaties, enzovoort verzameld in de andersglobaliseringsbeweging. Sinds de WTO conferentie in 2003 in Cancun slaagt de organisatie er niet meer in om akkoorden te sluiten. Voor het eerst vormen de ontwikkelingslanden daar een krachtig blok dat geen genoegen neemt met wat de Verenigde Staten, de Europese Unie en Japan beslissen.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
Armoede is in de eerste plaats een gevolg van een gebrek aan inkomen. En dat gebrek is geen natuurramp. Mensen of samenlevingen zijn arm en verdienen te weinig omdat ze niet over de middelen en mogelijkheden beschikken om welvaart te creëren, of omdat de gecreëerde welvaart onvoldoende verdeeld geraakt. En soms hebben ze de pech dat het allebei waar is, dat de weinige welvaart terecht komt bij maar heel weinig mensen. Die ongelijke inkomensverdeling heeft alles te maken met ongelijke machtsverdeling. Om meer inkomen te verwerven en dus armoede te bestrijden is het nodig dat mensen meer te zeggen krijgen, dat ze meer politieke en economische macht verwerven dus. In die strijd speelden en spelen sociale bewegingen, vooral de werknemersbewegingen, een cruciale rol. Het belang van behoorlijk vergoed werk om fatsoenlijk te kunnen leven kan bijna onmogelijk overschat worden. Vandaar dat ook het realiseren van dit recht op werk nooit teveel kan worden beklemtoond.
Wil meer democratische controle over multinationals in het belang van mensenrechten, werknemersrechten en ecologische rechtvaardigheid.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Wil meer democratische controle over multinationals in het belang van mensenrechten, werknemersrechten en ecologische rechtvaardigheid.