Home

Scherpstellen | werklozen en inflatie

13 mei 2024

Moeten hoge intrestvoeten meer mensen werkloos maken om inflatie te verminderen? Volgens nationale bankiers en de meeste economen is dat zo. Maar ze miskennen de realiteit.

Het is altijd uitkijken met economie. Die heeft weinig vaststaande kennis te bieden. (1)

Intussen is de inflatie al anderhalf jaar aan het dalen terwijl de werkloosheid niet is gestegen. De werkelijkheid toont het complete tegendeel van wat de theorie beweert.

Hoe lang blijven nationale bankiers nog wachten op meer werklozen? Gaan ze, na eerst zelf inflatie te veroorzaken en de dringende transitie naar duurzame economie zwaar te bemoeilijken, ook voor een diepe economische crisis zorgen? (db)

Voetnoot
(1) Economie is dan ook veel meer politiek dan wetenschap.
Lees ook
Pyromanen, leugenaars, welvaartsvernietigers. Nationale bankiers rijden rampparcours

Regio's: 
Wereld
Thema: 
Economie
Geld
Politiek
Scherpstellen
Sociaal
Werk

Lees ook

VOORDEELAANBOD - 15 i.p.v. 27 EURO - Het mondiale uitzendkantoor. Waardig werk in tijden van globalisering en crisis - boek+dvd

Fruitplukster, fabrieksarbeider, gezondheidswerker, websitebouwster of postbode, we moeten (bijna) allemaal werken om te leven, niet evident. De globalisering van de economie maakte vele landen rijker, tegelijk groeide de inkomensongelijkheid in de meeste landen. Bedrijven jagen op de goedkoopste en minst beschermde arbeid. Mee door internet besteden ze als nooit tevoren het werk uit in hun mondiale uitzendkantoor. Zo zakt bijna overal het aandeel van de lonen in de welvaart. Dat kan beter? In sommige landen verbetert de positie van werknemers. En de aanpak van milieuproblemen is overal één grote schreeuw om werk. We moeten een economie bouwen die én sociaal is én ecologisch én democratisch.

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

30 september 2008

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.