Solidariteit met Iraanse vakbondsleider Mansour Osanloo
dinsdag, 23 oktober 2007 - 12:58
Mansour Osanloo, de Iraanse vakbondsleider die sinds 10 juli 2007 voor de derde keer in de gevangenis zit, is internationaal uitgegroeid tot het symbool van verzet van de Iraanse werknemersi tegen het gebrek aan vakbondsvrijheid in hun land. De Internationale Federatie van Transportarbeiders (ITF) heeft haar internationale actieweek (Organising Globally - Building Union Power, 15 tot 21 oktober) volledig in het teken gesteld van solidariteit met de Iraanse vakbondsmensen. Want naast Osanloo zitten nog twee andere vakbondsleiders, Ebrahim Madadi (buschauffeurs) en Mahmoud Salehi (bakkersbond), in de gevangenis vanwege hun onafhankelijk vakbondswerk. Alleen door de regering goedgekeurde en regimegetrouwe vakbondeni zijn toegelaten in Iran, dat daarmee flagrant ingaat tegen de regels van de Internationale Arbeidsorganisatiei (IAOi). Sinds Osanloo in juni 2005 samen met enkele collega's de onafhankelijke vakbond van buschauffeurs in Teheran oprichtte, bracht hij al 366 dagen in de gevangenis door. Onder druk van internationaal protest kwam hij al twee keer op borg vrij zonder dat hij ooit officieel in staat van beschuldiging werd gesteld. Op 10 juli sleurden geheime agenten hem van een stadsbus en brachten hem naar de gevangenis. Zijn vrouw kreeg rake klappen nadat ze een ontmoeting had met een VN-vertegenwoordiger over het lot van haar man in de beruchte Evin-gevangenis. Pas in september kreeg Osanloo eindelijk de kans om met zijn advocaat te spreken en kort daarna ook zijn familie te ontmoeten. Ondertussen blijkt dat hij dringend medische zorg nodig heeft, zoniet dreigt hij blind te worden. Van Noorwegen tot Marokko, van Managua tot Bangkok hebben vakbondsmensen vorige week actie gevoerd uit solidariteit met Osanloo. Op YouTube heeft ITF een korte film geplaatst over het leven en werki van de Iraanse vakbondsleider en Amnesty International startte een online petitie die 24 uur na de lancering al 6000 handtekeningen verzamelde. Onder druk van de wereldwijde vakbondsacties heeft de gevangenisdirectie dan toch toegestaan dat Osanloo zaterdag dringend medische verzorging kreeg voor zijn oogziekte. De ITF hoopt dat dit een eerste stap kan zijn naar een meer humane en rechtvaardige behandeling van Iraanse gevangenen. De acties voor de vrijlating van de vakbondsmensen gaan door. De Iraanse autoriteiten hebben totnogtoe geweigerd om met vakbondsdelegaties te praten.
Op 10 december viert de mensheid een unieke bladzijde uit haar lange verhaal. Maar de zeventigste verjaardag van de Universele Verklaring van de Rechten van de Mens krijgt niet de passende aandacht.
"Uurloon van €11,8, pensioen van hoogstens €1100 en meestal het minimum, amper 15 cent/km voor verplaatsingen en onderzoek naar veiligheid van kuisproducten onbestaand. Alles illustreert hoe onbelangrijk huishoudhulpen zijn."
Enkele Nederlandse organisaties willen een petitie indienen om te komen tot “een beleid voor verkleining van onze mondiale voetafdruk”, mede verwijzend naar de mensenrechten.
De Internationale Overeenkomst over Migratie kan niet op algemene instemming rekenen. Wie een oordeel wil vormen, kan best het document van 34 pagina’s lezen. Dat zijn er niet zoveel, vergelijk bv. met het op tafel liggende Brexit voorstel.
Nieuwe interviewportretten toegevoegd van huishoudhulp en journalist. Al te veel ontbreekt de stem van werkende mensen in de gedachtewisseling over werken, hoe we elkaars leven beter, aangenamer, vlotter, duurzamer, veiliger en met meer welbevinden kunnen maken. Zo verloopt die uiterst belabberd.
Is samen met het IMF opgericht in 1944 in Bretton Woods (zie ook daar). Ze bestaat uit de Internationale Bank voor Wederopbouw en Ontwikkeling en de Internationale Associatie voor Ontwikkeling. De Wereldbank telt 185 landen-aandeelhouders. Met 16,45 procent van de stemmen bezit de VS – de grootste aandeelhouder – als enige een blokkeringsminderheid. Erg democratisch functioneert de Bank dus niet. Samen vormen IMF en Wereldbank zowat het mondiale ministerie van financiën. Terwijl het IMF zich concentreert op het monetaire en budgettaire beleid van landen, verschaft de Wereldbank leningen om hun ontwikkeling te financieren. In het begin leent zij aan het verwoeste naoorlogse Europa, later aan ontwikkelingslanden. In de praktijk vormt de Wereldbank één as met het IMF en wendt zij haar financiële macht aan in het kader van het gezamenlijk voorgestane beleid van structurele aanpassing. Die benaming mag dan na kritiek in onbruik geraken, daarom is de doelstelling van IMF en Wereldbank om economieën open te gooien, om ze te liberaliseren en te privatiseren, nog niet veranderd. De gevolgen voor de betrokken samenlevingen blijven al even dikwijls asociaal en zelfs dramatisch. Uit onvrede over dat beleid neemt de vice-voorzitter van de Wereldbank, Joseph Stiglitz, in 2001 ontslag. Hij schrijf zijn kritiek neer in het boek Perverse globalisering (zie ook onder structureel aanpassingsprogramma).
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
De IAO dateert uit 1919, is daarmee één van de oudste internationale organisaties en is gevestigd in Genève. Na de Tweede Wereldoorlog groeit zij binnen de Verenigde Naties uit tot de dochterorganisatie die gespecialiseerd is in sociaal beleid.
zie Internationale Arbeidsorganisatie
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
