Solidariteit met Iraanse vakbondsleider Mansour Osanloo
dinsdag, 23 oktober 2007 - 12:58
Mansour Osanloo, de Iraanse vakbondsleider die sinds 10 juli 2007 voor de derde keer in de gevangenis zit, is internationaal uitgegroeid tot het symbool van verzet van de Iraanse werknemersi tegen het gebrek aan vakbondsvrijheid in hun land. De Internationale Federatie van Transportarbeiders (ITF) heeft haar internationale actieweek (Organising Globally - Building Union Power, 15 tot 21 oktober) volledig in het teken gesteld van solidariteit met de Iraanse vakbondsmensen. Want naast Osanloo zitten nog twee andere vakbondsleiders, Ebrahim Madadi (buschauffeurs) en Mahmoud Salehi (bakkersbond), in de gevangenis vanwege hun onafhankelijk vakbondswerk. Alleen door de regering goedgekeurde en regimegetrouwe vakbondeni zijn toegelaten in Iran, dat daarmee flagrant ingaat tegen de regels van de Internationale Arbeidsorganisatiei (IAOi). Sinds Osanloo in juni 2005 samen met enkele collega's de onafhankelijke vakbond van buschauffeurs in Teheran oprichtte, bracht hij al 366 dagen in de gevangenis door. Onder druk van internationaal protest kwam hij al twee keer op borg vrij zonder dat hij ooit officieel in staat van beschuldiging werd gesteld. Op 10 juli sleurden geheime agenten hem van een stadsbus en brachten hem naar de gevangenis. Zijn vrouw kreeg rake klappen nadat ze een ontmoeting had met een VN-vertegenwoordiger over het lot van haar man in de beruchte Evin-gevangenis. Pas in september kreeg Osanloo eindelijk de kans om met zijn advocaat te spreken en kort daarna ook zijn familie te ontmoeten. Ondertussen blijkt dat hij dringend medische zorg nodig heeft, zoniet dreigt hij blind te worden. Van Noorwegen tot Marokko, van Managua tot Bangkok hebben vakbondsmensen vorige week actie gevoerd uit solidariteit met Osanloo. Op YouTube heeft ITF een korte film geplaatst over het leven en werki van de Iraanse vakbondsleider en Amnesty International startte een online petitie die 24 uur na de lancering al 6000 handtekeningen verzamelde. Onder druk van de wereldwijde vakbondsacties heeft de gevangenisdirectie dan toch toegestaan dat Osanloo zaterdag dringend medische verzorging kreeg voor zijn oogziekte. De ITF hoopt dat dit een eerste stap kan zijn naar een meer humane en rechtvaardige behandeling van Iraanse gevangenen. De acties voor de vrijlating van de vakbondsmensen gaan door. De Iraanse autoriteiten hebben totnogtoe geweigerd om met vakbondsdelegaties te praten.
Het Greenpeace rapport over de milieukost van smartphones kreeg terecht veel aandacht. Veel minder aandacht is er voor de archislechte arbeidsvoorwaarden bij de grootste producent Samsung.
Er is de jongste weken veel belangstelling voor een Fins experiment met het basisinkomen. Kijk dan toch ook even richting Alaska waarvan alle inwoners, ook de kinderen, al sinds 1982 jaarlijks een dividend ontvangen.
De kans om als werknemer te worden geconfronteerd met een overname van het bedrijf waar men werkt, is reëel. En dat kan makkelijk een buitenlands bedrijf zijn. Hoe zit dat met de rechten van werknemers indien hun bedrijf wordt overgenomen?
Het echte Eandis-debat gaat over de onmacht om onze toekomst ernstig in handen te nemen, niet over Chinezen, zelfs niet zozeer over het management en het bestuur van Eandis. We verzuimen de dringende omschakeling naar een duurzame economie stevig te pakken.
In mei van dit jaar wist het netwerk 100 Resilient Cities honderd steden te verzamelen. Het telt leden in vijf continenten. In Nederland zijn dat Den Haag en Rotterdam, België staat niet op de kaart.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Met werknemers bedoelen we zeker al wie in dienst werkt van een bedrijf of organisatie. Maar wie de wereld rond kijkt, merkt al vlug dat een massa mensen werken zonder arbeidscontract, zonder een formele werkgever te hebben.We verstaan onder werknemers dus ook de kleine boeren en kleine zelfstandige ondernemers die in het Zuiden, bij gebrek aan werk in de formele economie, een eigen zaakje opzetten in de informele sector en op die manier trachten te overleven.
Nog altijd zijn vakbonden, samen met boerenbewegingen, veruit de grootste sociale organisaties die de wereld kent. Nog altijd zijn vakbonden het allerbeste instrument voor werknemers om hun belangen te verdedigen. Samen staan ze sterker om goede loons- en arbeidsvoorwaarden af te dwingen, om er met andere woorden voor te zorgen dat zij fatsoenlijk kunnen leven van hun werk en dat zij kunnen werken in behoorlijke en veilige omstandigheden. Slechts als ze samen optreden, kunnen werknemers beletten dat hun loons- en arbeidsvoorwaarden achteruitgaan of hun werk zelfs verdwijnt, en daarmee ook hun inkomen.
De IAO dateert uit 1919, is daarmee één van de oudste internationale organisaties en is gevestigd in Genève. Na de Tweede Wereldoorlog groeit zij binnen de Verenigde Naties uit tot de dochterorganisatie die gespecialiseerd is in sociaal beleid.
zie Internationale Arbeidsorganisatie
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
