Unilever gaat voor duurzame thee in zee met Rainforest Alliance
woensdag, 30 mei 2007 - 14:18
Unilever, de firma die wereldwijd het meest thee op de markt brengt, heeft beslist dat al die thee duurzaam geproduceerd moet zijn. Rainforest Alliance zal dat garanderen door die thee te certifiëren, te beginnen met de theeplantages in Afrikai. In augustus zal de eerste gecertificeerde thee in Europa verschijnen. Twee miljoen mensen zullen uiteindelijk hun voordeel doen met deze beslissing. Unilever denkt namelijk dat haar theeprijzen zowat tien tot vijftien procent zullen stijgen. Het bedrijf schat de meerinkomsten voor de boeren en plantagearbeiders op 2 miljoen euro in 2010 en 5 miljoen euro in 2015. Een telefoontje naar Unilever bevestigt die gegevens. We nemen dan de cijfers voor wat ze zijn. Deel dan 5 miljoen euro meerinkomsten door 2 miljoen bevoordeelde mensen, dat is gemiddeld 2,5 euro per persoon. De cijfers vertellen dus dat dan in 2015 twee miljoen mensen die afhankelijk zijn van die thee-inkomsten om te leven hun jaarinkomen gemiddeld met twee en een halve euro zullen zien stijgen. Eerlijk gezegd, dat is beter dan niets maar allesbehalve indrukwekkend. En het illustreert dat wie onderaan de keten thee verbouwt en plukt, daar zeer slecht aan verdient. Daarmee is de discussie over maatschappelijk verantwoord ondernemeni opnieuw een stap verder. En kan de discussie met de fair tradei beweging over zo duurzaam mogelijke en volledig eerlijke handeli in een hogere versnelling. Wie meer informatie wil vinden op de door Unilever aanbevolen website www.liptonforthefuture.com, moet misschien nog even geduld oefenen. Daar staat voorlopig enkel ’coming soon’ onder de titel ’sustainable development’. Het oogt ietwat ironisch. Maar daar zou nu snel verandering in komen. En u kan alvast terecht op de algemene Unilever website. (wordt waarschijnlijk vervolgd)
Nieuwe interviewportretten toegevoegd van huishoudhulp en journalist. Al te veel ontbreekt de stem van werkende mensen in de gedachtewisseling over werken, hoe we elkaars leven beter, aangenamer, vlotter, duurzamer, veiliger en met meer welbevinden kunnen maken. Zo verloopt die uiterst belabberd.
"Probeer maar ergens aan te bellen, een pakje af te leveren en bijbehorende handtekening te krijgen in 35 seconden. Onze nieuwe postbodes haken sneller af dan er bijkomen, het is dramatisch."
Het ontbreekt ons aan een ernstig migratiebeleid. En er is geen spoor van een ontwikkelingspolitiek die werkt. Wat dan? Een mondiaal basisinkomen is de beste hefboom om snelst en meest effectief welvaart en welzijn te verspreiden. Derde deel van de artikelreeks Migratie en ontwikkeling: de olifanten in de kamer.
De luchtvaart draait globaal en dat zullen vele werknemers geweten hebben, bij Ryanair, zeker ook bij bagageafhandelaar Aviapartner. Dagenlang staakten ze, niet voor het eerst, om hun behandeling aan te klagen. Misschien is het beter om er een werknemerscoöperatie van te maken.
Vorige bijdrage leerde: Europese politici verzuimen ernstig migratiebeleid uit te werken. Tweede grote falen: al ruim 50 jaar lukt het niet om wereldwijd een duurzame economie te stimuleren. Dit is deel twee van de artikelreeks 'Migratie en ontwikkeling: de olifanten in de kamer'.
De duurzame ontwikkelingsdoelen zijn de opvolger van de millennium (ontwikkelings)doelstellingen. Ze maken de kern uit van een actieplan met als titel Onze wereld transformeren: agenda 2030 voor duurzame ontwikkeling dat officieel wordt gelanceerd door staatshoofden, regeringsleiders of hun afgevaardigden op de VN-top van 25-27 september 2015 in New York.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Herinner je de golf van protest wanneer Shell eind vorige eeuw het olieplatform Brent Spar in zee wil dumpen, of de brede onvrede over mensonwaardige arbeidsomstandigheden bij onderaannemers van de grote sportmerken. Sindsdien is er in het bedrijfsleven en daarbuiten een stroming gegroeid die ijvert voor maatschappelijk verantwoord of duurzaam ondernemen.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
Als internationale handel draait om de uitwisseling van goederen of diensten die op een ecologisch duurzame wijze tot stand komen, in sociaal verantwoorde omstandigheden en waarbij de producent een prijs gegarandeerd krijgt waar fatsoenlijk van te leven valt (die een leefbaar inkomen oplevert), dan spreekt men van eerlijke handel of fair trade. Die steunt dus zowel op een ecologische, een sociale als een economische pijler.
