Home

Vlaamse wapensystemen gebruikt in oorlogen

Eind oktober stelde het Vlaams Vredesinstituut haar eerste wetenschappelijke rapporten voor op een studiedag over 'Vrede en Economie' in Brussel. Hoewel de rapporten aan degelijkheid niets te kort komen, vindt de pacifistische vredesbeweging Vredesactie dat de resultaten ervan belangrijke vragen oproepen. Waar gaan de Vlaamse wapens naartoe? Waarvoor worden ze gebruikt? En geldt de wapenwet enkel voor landen in het Zuiden? 90% van de waarde van alle Vlaamse wapenuitvoervergunningen tussen 2003 en 2006 hebben de ‘industrie’ als eindbestemming. Maar in bijna alle gevallen worden de uitgevoerde wapensystemen of onderdelen hiervan verder ingebouwd in helikopters en gevechtsvliegtuigen. De echte eindbestemmelingen zijn dus niet gekend, althans niet door publiek of parlementsleden. Dat is meteen het grote pijnpunt bij de huidige rapportering, vindt Vredesactie. Het Vredesinstituut geeft ook een overzicht van enkele opvallende goedgekeurde uitvoer- en doorvoervergunningen: Colombia, Algerije, Iran, Pakistan en India. In het lijstje ontbreekt echter de VS. Uitvoer naar de VS is evenwel een duidelijke schending van de Europese Gedragscode, die ook is opgenomen in de Belgische wetgeving. Want de VS heeft al duidelijk gemaakt de 'preemptive action' (cf. Irak) zonder meer in praktijk te brengen, terwijl dit toch een door de gedragscode verboden daad van agressie is. Eén derde van de Vlaamse wapenuitvoer heeft de VS als bestemming. Geldt de wapenwet dan alleen voor landen in het Zuiden, vraagt Vredesactie. De producten die de hoogtechnologische wapenindustrie in Vlaanderen maakt, dienen wel degelijk om oorlog te voeren. De kogels zijn niet van Vlaamse makelij, beeldschermen, nachtkijkers en andere elektronica zijn dat wel. Als Vlaanderen zich aan de Europese Gedragscode wil houden, mag ze de uitvoer naar de VS niet vergunnen.

Vlaams Vredesinstituut: www.vlaamsvredesinstituut.eu
Vredesactie: www.vredesactie.be

Regio's: 
Landen: 

Lees ook

Van oorlog, banken en Europa: we kunnen ons niet veroorloven zo slecht onze toekomst in te gaan

Zo stond het al in PALA zeven maanden geleden: ‘Met de nieuwste beslissing om bijna geruisloos gevechtsvliegtuigen naar Afghanistan te sturen, gaat België samen met o.a. Nederland steeds meer feitelijk aan de kant staan van een land dat oorlogen voert zonder, zoals al ruim zestig jaar afgesproken, te passeren via de Verenigde Naties en haar Veiligheidsraad. Het lijkt er sterk op dat we een illegale oorlog aan het steunen zijn en dat zonder parlementair en maatschappelijk debat of legitimering. Zijn we het daarmee eens?' (1)

Wie niet de oorlogen van het verleden wil voeren, maar wel zich voorbereiden op de toekomst, doet er goed aan het verschil tussen een aanvalsoorlog en een democratisch gemandateerde politie-operatie te kennen en te respecteren.