Home

Zomer van politieke heethoofden

De voorbije zomermaanden hebben tal van politici hun uiterste best gedaan om hun dwaasheden te etaleren. Ze vertonen complete onmacht en zelfs onwil om de wereld duurzamer, veiliger of welvarender te maken, laat staan democratischer.

De Braziliaanse president Bolsonaro krijgt veel en terechte kritiek. Maar wellicht meest verontrustend - en minst beklemtoond - is dat hij geen enkel benul vertoont van een duurzame toekomstgerichte voedseleconomie, inclusief het belang van het behoud van biodiversiteit. Hij is een exponent van een wereld die deze mondiale uitdaging, groter zelfs dan de klimaatverandering, nog moet ontdekken.

Riskant gedrag is slecht idee

Zowel gezagsdragers in India als in China vertonen riskant gedrag in het negeren van hun inwoners en burgers in Kashmir en Hongkong. Deze grootmachten zorgen nog op andere manieren voor onrust en onvrede in hun ruimere regio. Conflicten en potentiële brandhaarden laten smeulen is echter nooit een goed idee gebleken. Zeker in het Midden-Oosten kunnen ze daar al tijden van meespreken.

De Amerikaanse president blijft geregeld de verre buitengrenzen van een aanvaardbare internationale politiek opzoeken, van Groenland tot Iran. Wat de wereld misschien meest zorgen baart is hoe hij handelsconflicten, o.a. met China, uitvecht… en of het wat China betreft daarbij blijft.

De democratie komt op vele plekken in hoge nood. In Rusland krijgt ze almaar minder kansen. En ook binnen de Europese Unie kwijnen de democratieën, Italië heel zeker, ook Hongarije, Polen… en Groot-Brittannië krijgt de Brexit maar niet verteerd. We zwijgen dan nog over de zowat complete bestuurlijke stilstand in België.

Wie is dan met de echte uitdagingen bezig?

Hoeft het te verwonderen dat de wereld niets opschiet met de echt zware uitdagingen? Een afdoende klimaatpolitiek, zo hoog op de politieke agenda geplaatst door vele burgers, is niet te bespeuren. Vandaag is de enige geloofwaardige wijze om de opwarming af te remmen, ironisch genoeg, een mondiale economische crisis. Zulke crisis komt dan echter vooral terecht op de kap van de meest kwetsbaren die part noch deel hadden aan de overdreven uitstoot van broeikasgassen.

Die andere cruciale uitdaging is al evenzeer verwaarloosd, van een economie die zowel klimaatbestendig is als erin slaagt om duurzame welvaart te verzekeren voor iedereen. Vandaag groeien armoede en onzekerheid in teveel landen, zowel rijke als arme. Dat komt ervan als men talrijke mechanismen van ongelijke welvaartverdeling laat woekeren.

Uiterst gevaarlijk is het uitblijven van een forse dynamiek richting duurzame voedseleconomie en effectieve bescherming van de biodiversiteit. Zij vormen nochtans de bestaansbasis van de menselijke soort.

Toch treuren we niet. We blijven met Pala ook dit jaar uitkijken naar alternatieven en naar plekken en praktijken die beter presteren qua duurzaamheid en vooruitziendheid… maar makkelijk is het niet.

Dirk Barrez - hoofdredacteur Pala.be en auteur

Wie meer wil lezen over het falen van de politiek kan terecht in het jongste Pala boek 11 politieke dwaasheden


Uw doordachte reacties zijn welkom op het emailadres infoATpala.be

Overname van dit artikel toegelaten voor niet-commerciële en niet-gesubsidieerde organisaties met vermelding van auteur en bron, met weblink. Wij vernemen het graag | Commerciële en/of gesubsidieerde organisaties nemen voor publicatie contact op met info@pala.be

Tot het einde gelezen? En het artikel gewaardeerd?
Dan kan Pala misschien op uw steun rekenen: uw gift is welkom
op rekeningnummer BE66 5230 4091 1443 van Pala vzw – Leuven.
Of we verwelkomen u graag als vaste steungever - klik hier

Een goed artikel? Interessant nieuws? Neem een gratis abonnement op de Pala nieuwsbrief (maximaal 2 maal per maand), dan hoeft u geen enkel artikel te missen. Gebruik daarvoor het inschrijvingsformulierklik hier

Regio's: 

Lees ook

Hoe democratieën sterven

Voor de gelijkheid en vrijheden van mensen is hun recht op zeggenschap in het bestuur essentieel. Tot zowat 1990 vormden staatsgrepen de grootste bedreiging voor democratieën. De jongste 30 jaar sterven ze vooral van binnenuit: verkozen autocraten vermoorden de democratie van Hongarije tot de VS.