Wereld

Nu olie stilaan vrij duur wordt – maar nog niet zo duur als vijfentwintig jaar geleden - beginnen consumenten zich ongemakkelijk te voelen.

De economische globalisering verloopt in het nadeel van de meeste ontwikkelingslanden, zeker van de armste landen.

De ontwikkelingslanden torsen allemaal samen een buitenlandse schuld van nu al ruim tweeduizend vijfhonderd miljard dollar.

Op een dag begint het te knagen. Het bedrijf waar je werkt lijkt niet meer zo gehecht aan de plek waar het al zovele jaren produceert.

Op 3 december 2002 krijgen de 1400 werknemers van Philips Hasselt te horen dat hun vestiging sluit.

In een dertigtal landen voeren mensen zowat vijfendertig oorlogen. Het zijn allemaal burgeroorlogen, met uitzondering van de oorlog in Irak. Waarom ‘slechts’ dertig?

De grootste armoede en honger uitbannen, lager onderwijs wereldwijd toegankelijk maken voor iedereen, de gelijke behandeling van mannen en vrouwen bevorderen door vrouwen mee

Het is voor u misschien een verrassende manier van kijken. Wat een geluk dat de fiscus er is!

Arbeid die in behoorlijke omstandigheden fatsoenlijk wordt vergoed, blijft hét middel bij uitstek om de kost te verdienen.

Op 10 december 1948 keurt de algemene vergadering van de Verenigde Naties de 'Universele Verklaring van de Rechten van de Mens' goed.

Mbaye Gueye is een Senegalese jongen van 17, wat zwakjes én levenslustig, wanneer ik hem bij het filmen van de televisiereportage ‘Het gezicht van de honger’ leer kennen. Drie maanden later zou ik hem opnieuw ontmoeten maar… twee dagen tevoren is hij overleden. Waarom vertel ik dit? Omdat hier globalisering aan het werk is.

De antiglobaliseringsbeweging zit nog steeds in de lift. Het is terecht om haar sterke punten onder de aandacht te brengen. Maar nog belangrijker is om haar zwakke en haar minpunten in de gaten te krijgen.

Morgen begint in het Braziliaanse Porto Alegre het tweede Wereld Sociaal Forum, ditmaal met wel 50.000 deelneemsters uit de hele wereld.