Coöperaties

Het nieuwe boek ‘Coöperaties. Hoe heroveren we de economie?’ van Dirk Barrez lokt heel wat recties uit. Walter Lootens, auteur van ‘De nieuwe coöperatie, tussen realiteit en utopie’ voegt deze recensie toe aan het debat.

Met 'Coöperaties. Hoe heroveren we de economie?' schreef journalist Dirk Barrez een warm pleidooi voor de herwaardering van de coöperatieve onderneming in al zijn vormen, het resultaat van jaren onderzoekswerk. Stof tot nadenken ... en tot actie.

Verrassend, coöperatief ondernemen biedt ook de betere oplossing voor Belfius, bpost, Telenet, Proximus en VRT, en voor Eandis en andere intercommunales. Zo argumenteert Dirk Barrez in zijn nieuwe boek Coöperaties. Hoe heroveren we de economie?

Van Zwitserland en Italië tot Canada, Brazilië en India tonen coöperaties dat ze als geen ander succesrijk kunnen ondernemen, voor meer jobs zorgen dan multinationals en nog meest ecologisch te werk gaan ook. Het is niet te geloven hoe blind wij zijn voor het potentieel van coöperatieve bedrijven om de crisis te lijf te gaan.

Ze staan zelden in de aandacht, ze zijn ook minder sterk dan in andere landen, maar ze bestaan ook wel degelijk in ons land, coöperaties.

Bedrijven waar werknemers zelf de baas zijn, kan dat? Ja dus, die vorm van meest doorgedreven economische democratie bestaat wel degelijk, bv. in de meer dan honderd werknemerscoöperaties van Mondragon. In België zijn we er nog maar heel weinig mee vertrouwd. Dat alternatief ondernemersmodel stoot op scepsis, zeker bij traditionele ondernemers. Maar ook in de brede werknemersbeweging en bij vakbonden rijzen er vragen.

In moeilijke omstandigheden scheppen de werknemerscoöperaties van Mondragon nu al meer dan 83.569 jobs, heel dikwijls gedreven door spitstechnologie, ze exporteren en produceren intussen de wereld rond, de werkloosheid is er het laagst van Spanje en, wellicht meest verrassend, in dit alles zijn de werknemers de baas.

Als Ford het werk van tienduizend mensen wegneemt, dan is het tijd dat we zelf werk creëren, en misschien zijn daarvoor coöperatieve bedrijven meest geschikt. En dus trokken Limburgers en Kempenaars naar Mondragon, “een plek in Europa waar men er nog in slaagt om zelf koelkasten te produceren”. Mondragon is dan ook uiterst ongewoon, hier werken 83.569 mensen in wel 120 vooral industriële werknemerscoöperaties en velen zijn hun eigen baas.

De voorbije eeuwen is uit het oog verloren dat er naast publieke en privégoederen ook heel belangrijke gemeenschappelijke goederen bestaan die vooral goed beheerd moeten worden. We zullen, naast de staat en de falende markt, opnieuw het belang moeten ontdekken van betere beheersvormen van die commons zoals bijvoorbeeld natuurlijke rijkdommen of open source software.