Het recentste rapport van de VN-Conferentie over Handel en Ontwikkeling (UNCTAD) over de economische ontwikkeling van Afrika stelt dat de beloofde verdubbeling van de ontwikkelingshulp aan het arms
Naast het legertje ambtenaren dat elke dag voor de diverse instellingen van de Europese Unie in Brussel werkt, zouden er ook ongeveer 15.000 lobbyisten actief zijn in de wandelgangen van de macht.
Over arbeidsmigratie is de laatste tijd veel te doen. Het schrikbeeld van de massale toestroom van goedkope Poolse loodgieters of Roemeense verpleegsters doemt regelmatig op.
De Keniaanse Nobelprijswinnares voor de vrede en milieuactiviste bij de Green Belt Movement, Wangari Maathai, vindt dat ontwikkelingslanden het recht moeten hebben om hun markten af te scherm
De Congolezen zijn de laatste jaren wel wat gewoon, maar de zware gevechten tussen Kabila- en Bemba-getrouwe militairen die Kinshasa drie dagen lang in de ban hielden en officieel 23 mensenlevens e
Op maandag 4 september verzamelden vertegenwoordigers van diverse Braziliaanse milieu- en mensenrechtenorganisaties zich voor het Nationaal Congres in de hoofdstad Brasilia om de druk op te voeren
Wel 46 verschillende gerechten, allemaal met streekingrediƫnten, dat is de copieuze maaltijd waarop de Senegalese landbouwsters en veehoudsters hun gasten vorige vrijdag hebben vergast in Daka
Bijna overal in de Europese Unie voeren regeringen een heel restrictief beleid tegenover migranten en mensen zonder papieren, vaak onder druk van extreemrechtse of populistische partijen.
Volgens een rapport van de Internationale Federatie van Textielarbeiders (ITGLWF) is het einde van het Multivezelakkoord vooral in Afrika hard aangekomen.
Meer en beter werk, welvaartsbescherming, gelijke kansen en sociale dialoog, dat is wat de Europese Commissie bedoelt met fatsoenlijk werk en wat ze wil bevorderen in de hele wereld, zowel binnen a
In de omgeving van de stad Hospet, 350 kilometer ten noordwesten van het computermekka Bangalore, in de Zuid-Indiase deelstaat Karnataka, hebben de vertrouwde groene maĆÆsvelden en akkers met u
Eind juli hield de War Resistersā International (WRI) in de buurt van het Duitse Paderborn (Westfalen) een internationale conferentie over de uitdagingen van de globalisering voor de wereldwi
Europa koos na eeuwen onrust en spanningen voor een samenlevingsmodel met heel wat solidariteit en inkomensherverdeling. De huidige globalisering zet dat model onder druk.
Somaliƫ geldt al jaren als een triest voorbeeld van hoe een staat compleet uit elkaar kan vallen tot er totaal geen centraal staatsgezag meer overblijft.
Woord in de kijker: structureel aanpassingsprogramma
Ontwikkelingslanden die financieel in de problemen komen, moeten zeker nog in de jaren tachtig en negentig aankloppen bij het Internationaal Monetair Fonds. Heel dikwijls krijgen zij dan een structureel aanpassingsprogramma opgelegd als voorwaarde om hulp te krijgen. Het doel daarvan is om het land in staat te stellen zijn schulden terug te betalen. Altijd krijgen die landen een monetaristische politiek te slikken die de munt devalueert, de overheidsuitgaven drastisch naar beneden haalt en alle economische inspanningen op de export richt. Die zware bezuinigingen halen meer dan eens de gezondheidszorg, het onderwijs en de landbouwondersteuning onderuit. In feite verplicht men die landen elk sociaal-economisch beleid op te geven en een sociale politiek te vergeten. De forse muntdevaluatie maakt het leven veel duurder en verhoogt de schuld in reƫle termen. Wanneer je daarenboven zowat alle arme landen datzelfde beleid opdringt, stort je hen allemaal samen in een neerwaartse concurrentiespiraal. Een vlammende kritiek op dat beleid van het Internationaal Monetair Fonds komt van Joseph Stiglitz, de Nobelprijswinnaar economie van 2001 en voormalig topeconoom bij de Wereldbank. Heel overtuigend beschrijft hij in zijn in 2002 verschenen boek Perverse globalisering hoe het IMF tientallen landen het slechtst denkbare economische beleid opdringt. Altijd opnieuw is het resultaat een veel diepere economische crisis dan zou moeten, veel meer werkloosheid, armoede en verloren welvaartsproductie.