“Sinds het begin van de industriële revolutie op het einde van de 18de eeuw hebben de oceanen zowat 120 miljard ton kooldioxide moeten slikken. Dit hindert de ontwikkeling van calciumcarbonaat wat onmisbaar is voor vele vormen van maritiem leven.” Aan het woord is de wetenschapper Jean-Pierre Gattuso van het Eur-Oceans netwerk.
In twee eeuwen tijd is de zuurtegraad met 26 procent gestegen. Tegen het eind van deze eeuw kan hij zelfs verdubbelen. Wie daar meest nadeel van ondervinden, zijn de soorten die een huidpantser moeten ontwikkelen, zoals schaaldieren, weekdieren en koraalriffen.
Die kwetsbare koraalriffen worden eveneens bedreigd door stijgende zeetemperaturen, een gevolg van de opwarming van de aarde. Zij zijn nochtans van levensbelang voor de maritieme biodiversiteit en worden daarom als het tropische regenwoud van de oceanen bestempeld. Wanneer ze verdwijnen, gaan meteen ook de leef- en voedselgebieden van vele zeedieren verloren.
IPS
Eur-Oceans http://www.eur-oceans.org/
