Het aantal actieve coöperatiesi in Nederland is de voorbije twee jaar met bijna de helft toegenomen, van 1700 tot nu ruim 2500. En ze rukken op buiten de klassieke sectoren van landbouwi en verzekeringen. Allemaal samen haalden ze in 2015 een omzet van 111 miljard euro.
Een tv-reportage van Nieuwsuur toont diverse coöperatieve initiatieven, onder andere een schoonmaakbedrijf en heel veel burgerinitiatief in Esbeek, nabij Tilburg.
Eerst verenigden de helft van de 1200 inwoners van Esbeek zich in een coöperatiei om hun dorpscafé te behouden. Vervolgens presteerden ze het om vijfentwintig starterswoningen te verwezenlijken. Momenteel is hun ambitie verlegd naar de lege kerk. Die willen ze ombouwen tot lagere school.
Afbeelding
11 POLITIEKE DWAASHEDEN
Afbeelding
TRANSITIE. Onze welvaart van morgen
Afbeelding
COOPERATIES. Hoe heroveren we de economie?
Tine de Moor wijst erop dat veel coöperatief initiatief ontstaat omdat de overheid zich terugtrekt en de markt er geen brood in ziet. Waarna burgers dan maar besluiten om er zelf tegen aan te gaan.
In Esbeek formuleren ze dat zo: “Als wij niets doen zal de gemeente wel een keer initiatief nemen, maar misschien is het dan te laat… met onze coöperatiei zijn we sneller, en kan het ook goedkoper en simpeler.
Er kleeft aan de opkomst van nogal wat coöperatiesi dus ook een minder gunstige achterkant van heel veel afwezige politici, besturen en overheden. Het is een afwezigheid die men niet aan coöperatiesi moet verwijten, maar waarvoor in de richting van overheden moet worden gekeken. (DB)
Ontwikkelingsfonds Oikocredit wil het leven van mensen met weinig inkomen verbeteren, vooral in het Zuiden. Het zwaartepunt ligt bij microfinanciering voor financiële inclusie (79%), verder op landbouw (15%) en hernieuwbare energie (5%).
Droogte dreigt dé plaag te worden voor de Europese landbouw. De voorbije 30 jaar waren droogteperiodes intenser en veelvuldiger. Klimaatverandering en bevolkingsgroei wegen op de watervoorziening. In die periode heeft droogte de Unie 100 miljard euro heeft gekost. Waterschaarste in zomer 2017 kostte alleen al de Italiaanse landbouwsector 2 miljard.
De Landgenoten, opgericht in april 2014, wil bioboeren verzekeren van grond en duurzame landbouw bevorderen. Pala deelt dit doel volledig. De oprichters, veel media-aandacht en goodwill gaven haar alle kansen. Maar de realisaties tot nu ontgoochelen. Het is hopen op beterschap.
Er ontstaan steeds meer energiecoöperaties, van Bronsgroen in Limburg tot CoopStroom in Brugge. Als ze goed presteren, helpen ze ons met de dringende energietransitie. Dan zijn er veel burgers, o.a. klimaatbetogers, nodig om hen te financieren. Maar hoe kunnen die het potentieel van die jonge bedrijven inschatten?
Dit zijn zestien Vlaamse energiecoöperaties inclusief de link naar hun website. Bij Ecopower en Beauvent vindt u nog meer links, vooral naar hun Pala CoopWijzer rapporten. Allemaal willen ze werken volgens de internationale coöperatieve principes.
Woord in de kijker: structureel aanpassingsprogramma
Ontwikkelingslanden die financieel in de problemen komen, moeten zeker nog in de jaren tachtig en negentig aankloppen bij het Internationaal Monetair Fonds. Heel dikwijls krijgen zij dan een structureel aanpassingsprogramma opgelegd als voorwaarde om hulp te krijgen. Het doel daarvan is om het land in staat te stellen zijn schulden terug te betalen. Altijd krijgen die landen een monetaristische politiek te slikken die de munt devalueert, de overheidsuitgaven drastisch naar beneden haalt en alle economische inspanningen op de export richt. Die zware bezuinigingen halen meer dan eens de gezondheidszorg, het onderwijs en de landbouwondersteuning onderuit. In feite verplicht men die landen elk sociaal-economisch beleid op te geven en een sociale politiek te vergeten. De forse muntdevaluatie maakt het leven veel duurder en verhoogt de schuld in reële termen. Wanneer je daarenboven zowat alle arme landen datzelfde beleid opdringt, stort je hen allemaal samen in een neerwaartse concurrentiespiraal. Een vlammende kritiek op dat beleid van het Internationaal Monetair Fonds komt van Joseph Stiglitz, de Nobelprijswinnaar economie van 2001 en voormalig topeconoom bij de Wereldbank. Heel overtuigend beschrijft hij in zijn in 2002 verschenen boek Perverse globalisering hoe het IMF tientallen landen het slechtst denkbare economische beleid opdringt. Altijd opnieuw is het resultaat een veel diepere economische crisis dan zou moeten, veel meer werkloosheid, armoede en verloren welvaartsproductie.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
Al te makkelijk krijgt een mens te horen dat landbouw een steeds kleiner deel is van onze economie, versta, een verwaarloosbaar deel. Feit blijft dat het de landbouw is die zorgt voor de energie die de mens broodnodig heeft, we moeten namelijk allemaal eten om te leven. Voldoende en gevarieerd eten is ook cruciaal voor onze gezondheid.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
Wanneer consumenten, producenten, werknemers of gewoonweg mensen zich vrijwillig verzamelen en samenwerken in een autonome vereniging om hun gemeenschappelijke behoeften te bevredigen, vormen zij een coöperatie. Die is economisch bedrijvig maar niet om maximale geldelijke winst na te streven voor haar aandeelhouders. Ze halen er voordelen uit die ze onmogelijk individueel zouden kunnen realiseren.
