Home

Bankiers verbranden liefst de vingers van anderen, zoals het werk vernietigen van wel 5 miljoen mensen

Website van de Internationale Arbeidsorganisatie  IAO projectie 2008

De bankiers van deze wereld zijn nog maar eens aan het bewijzen dat je ze niet alleen kunt laten, vooral in de Verenigde Staten, maar ook in Europa en elders. Ze zijn als kinderen die zich verslikken in een te grote vrijheid. Deze maal weten ze niet eens meer hoeveel risicokredieten ze hebben uitstaan. Tja, als men niet eens zijn kernactiviteit goed kan uitvoeren...
Belangrijker nog is de vaststelling dat altijd opnieuw anderen moeten opdraaien voor hun stommiteiten. Herinner u de schuldencrises die opduiken in Mexico, Argentinië, Turkije, Rusland of andere landen omdat ze al te laks geld geleend krijgen van de banken. En vooral, weet je nog hoe de wereld vervolgens ‘hulpprogramma's' moet ophoesten, niet eens zozeer om die landen en hun zwaar getroffen inwoners te helpen, maar vooral om de banken hun al te laks toegekende geld terug te betalen. Je kan van banken toch niet verwachten dat ze op de blaren gaan zitten van de door hen zo fel bejubelde en bespeelde vrije financiële markten? Dit klinkt niet alleen cynisch, het is ook zo.
Bij de Internationale Arbeidsorganisatie hebben ze een schatting gemaakt van wat deze ‘bancaire grap' aan jobs kan kosten. Wereldwijd zou het om vijf miljoen meer werklozen gaan in 2008. Dat zijn dus 5.000.000 mensen én hun families die hun inkomen zien wegvallen, meestal zonder enige vorm van compensatie. Want in de meeste landen bestaat er amper of geen werkloosheidsvergoeding of andere vormen van sociale zekerheid.
Nog goed om weten. Alhoewel vorig jaar het aantal jobs in de wereld aangroeide met 45 miljoen, was dat nog niet genoeg om de werkloosheid te doen dalen. Het aantal werklozen nam toe van 187 tot 190 miljoen.

Regio's: 
Thema: 

Lees ook

Van zogenaamde ‘sociale media’ tot AI, argeloosheid is de rode draad

OpenAI blog Governance of superintelligence

Ineens lijkt artificiële intelligentie overal terwijl ze eigenlijk al decennia in opmars is. Maar er vindt inderdaad een versnelling plaats. En argeloosheid daarover kunnen we maar beter missen, zeker nu zelfs de bazen van OpenAI, Alphabet en Microsoft regulering vragen: alsof Exxon in 1965 zou vragen om een klimaatakkoord.