Uit een nieuw onderzoeksrapport van Human Rights Watch blijkt dat de regering van de Verenigde Arabische Emiraten (VAE) er niet in slaagt om haar eigen arbeidswetgeving te doen toepassen. Een half miljoen buitenlandse bouwvakkers - de meesten komen uit India, Pakistan en Bangladesh - werken er in slechte omstandigheden aan de constructie van hypermoderne wolkenkrabbers. Het aanzien van de olierijke emiraten aan de Perzische Golf is door de bouwwoede in snel tempo aan het veranderen. Voor de ‘gastarbeiders’ is het leven er echter geen pretje. Het begint al bij de rekrutering: de meeste arbeiders moeten stevig betalen voor de kosten die het rekruteringsbureau maakt voor transport en visa. Vaak gaat dat via leningen (met rentes tot 10%) die ze verplicht afsluiten. Daardoor moeten ze twee tot drie jaar werken alleen om die lening af te betalen. De lonen van de migranten in de bouwsector (100 tot 250 dollar/maand) liggen bovendien erg laag in vergelijking met het nationale gemiddelde maandloon van 2.100 dollar. Al 26 jaar heeft de VAE een wet die een minimumloon oplegt, maar die wordt niet toegepast. Dit jaar kwam het al enkele keren tot spontane protestacties van bouwvakkers nadat hun lonen maanden niet waren uitbetaald. Elke vakbondsactiviteit is echter bij wet verboden. Hoeveel arbeiders er per jaar bij arbeidsongevallen omkomen, is niet precies bekend omdat de VAE er geen statistieken over bijhoudt. Volgens cijfers van de Indiase ambassade werden alleen al in 2004 achthonderdtachtig stoffelijke resten naar hun vaderland gerepatrieerd. De regering van VAE-premier sjeik Mohammed bin Rashid Al-Maktoum beloofde half november rekening te zullen houden met de aanbevelingen van het HRW-rapport.
Het volledige HRW-rapport: http://hrw.org/reports/2006/uae1106/
Een audiovisueel verslag: http://hrw.org/photos/2006/uae1106/index.html
Human Rights Watch: http://hrw.org/english/docs/2006/11/12/uae14547.htm
Buitenlandse bouwvakkers zonder rechten in Verenigde Arabische Emiraten
Lees ook
Het financiële kluwen van de Tadmadaw
Myanmar balanceert op de rand van chaos, een nieuw Syrië dreigt. Tegenstanders oefenen druk uit maar de internationale gemeenschap aarzelt om de junta te boycotten. Dit overzicht legt bloot waar hij financieel pijn kan worden gedaan.
Boycot Myanmar
Sinds de staatsgreep van 1 februari pogen binnen- en buitenlandse tegenstanders van het militaire regime, zoals de Civil Disobedience Movement (CDM), de National Unity Government (NUG) en veel OESO-regeringen, druk uit te oefenen op de junta, de Tatmadaw of State Administrative Council (SAC).
De ASEAN-top over Myanmar: het blijft in de familie
De sterk gecontesteerde staatsgreep in Myanmar belandde op de topbijeenkomst van de Associatie van Zuidoost-Aziatische landen. Na zijn analyse 'van genocide naar staatsgreep' bespreekt Jan Servaes de reactie van de landen in de regio.
Myanmar: van genocide naar staatsgreep. Blijft het Westen toekijken?
De militaire staatsgreep op 1 februari stort Myanmar in grote onrust. Massaprotesten, stakingen en bruut geweld, inclusief moord op ongewapende burgers, drijven het land naar de chaos. Is Myanmar een nieuw Syrië?
Op weg naar een zorgplichtwet voor bedrijven in België?
Met hun activiteiten brengen bedrijven geregeld ergens ter wereld schade toe aan mensen en milieu. Om hen te dwingen mens en milieu overal te respecteren, is er het voorstel van een zorgplichtwet.
- ‹ vorige
- 6 van 74
- volgende ›