China verdedigt “beperkte” wapenverkoop aan Afrika
woensdag, 7 februari 2007 - 18:17
Naar aanleiding van het nieuwste bezoek van de Chinese president Hu Jintao aan acht Afrikaanse landen - waaronder Soedan – kwam vorige week ook het Chinese wapenexportbeleid onder vuur te liggen. Volgens een woordvoerder van het Chinese ministerie van Buitenlandse Zaken houdt Chinai zich strikt aan de internationale regels en levert het geen wapens aan landen in oorlogi. De omvang van de wapenexport naar Afrikai zou erg beperkt zijn, maar precieze cijfers ontbreken. Mensenrechtenorganisaties denken daar anders over. Vooral de toestand in de door oorlogi verscheurde Soedanese regio Darfur baart zorgen. Chinai onderhoudt al jaren goede economische contacten met het regime van president Omar al-Bashir. Een groot deel van de Soedanese olie-export gaat naar Chinai en Khartoem kan steeds op de Chinese diplomaten rekenen als het weer eens in nauwe schoentjes komt in de VN-Veiligheidsraad. Maar levert Chinai ook wapens die in Darfur worden ingezet? Vorig jaar november sloten beide landen nog uitgebreide handelscontracten. Dat Khartoem hoog op de agenda stond van het jongste presidentiële bezoek aan Afrikai, verbaasde dan ook niemand. Vice-minister van Buitenlandse Handel, Zhai Jun, bevestigde vorige week de militaire samenwerking met Soedan, maar weigerde in details te treden. Hij zei dat Chinai het volste recht heeft om wapens te leveren aan soevereine landen als die kunnen garanderen dat ze de wapens niet zullen doorverkopen aan derde landen. Over Darfur bleef hij op de vlakte. Volgens een opiniestuk in de Ghanese krant ‘Ghana Chronicle’ is de Chinese wapenindustrie helemaal niet zo goed ontwikkeld als andere sectoren van de economiei en heeft Chinai op dat vlak Afrikai weinig te bieden.
Veiligheid is bij ons in jaren niet zo een heet hangijzer geweest. Maar wat zijn, los van terreur en terrorisme die nu alle aandacht opslorpen, de grote bedreigingen van onze vrede en welvaart? Voeren we het juiste debat over veiligheid? Hebben we wel nieuwe gevechtsvliegtuigen nodig?
Mensen betrachten al tijden een veiliger wereld. En ze zijn daar vrij succesvol in. Er vallen nu 10 keer minder geweldsdoden dan in de middeleeuwen, en zelfs 20 maal minder dan onze voorouders presteerden in de steentijd. Toch zijn we er niet helemaal. Hoe maken we de wereld nog veiliger?
Honderd jaar nadat de kanonnen van augustus de Eerste Wereldoorlog echt lieten losbarsten, maakte 2014 duidelijk dat we opnieuw heel gevaarlijk leven. Wat valt er vooral te onthouden vanuit democratisch oogpunt?
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Economie omvat alles wat met de creatie, bevordering en verdeling van welvaart en welzijn te maken heeft. De economie is de draaischijf voor onze behoeften en ambities, zowel van de mens als van de samenleving. Het gaat erom de schaarse middelen zo goed mogelijk te gebruiken om aan de behoeften en ambities te voldoen. Economie is dus kiezen: kiezen welke behoeften vervuld worden en welke ambities worden nagestreefd, en welke niet.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
Het armste continent, dat weten we allemaal. Maar in tegenstelling tot wat vaak wordt gedacht is Afrika tevens het meest geglobaliseerde continent: de Afrikanen halen drie maal meer van hun povere inkomen uit internationale handel dan Europeanen of Amerikanen. Zij zijn dus veel meer ingeschakeld in de wereldeconomie dan andere continenten. Maar zij worden van de export van hun grondstoffen en landbouwgewassen niet rijker, zij verarmen er zelfs van. Dan spreken we beter van uitbuiting en niet van handel.
Eeuwenlang is China goed voor ongeveer een klein kwart van de wereldbevolking en van de mondiale welvaart. De 19e en de 20ste eeuw tonen een opmerkelijke terugval. Door de snelle groei van de jongste decennia evolueert China naar zijn vertrouwde dimensie.
