Nu Congo eindelijk wat meer politieke stabiliteit zal kennen na jaren van oorlogi en ‘overgangsregering’ wordt het ook eens tijd om na te gaan wie er al die jaren beter is geworden van de oorlogi. Alvast niet de overgrote meerderheid van de Congolese bevolkingi die alleen maar ellende en miserie heeft gekend en elke dag opnieuw een strijd moet voeren om te overleven. De teller van de slachtoffers als direct of indirect gevolg van de oorlogi staat ondertussen op 4 miljoen. Het hoogste aantal burgerslachtoffers sinds de Tweede Wereldoorlog. Er stond (en staat) in Congo dan ook heel veel op het spel. Met de ontginning van zeldzame en gegeerde mineralen - zoals coltan dat wordt gebruikt voor de productie van GSM’s en laptops - is veel geldi te verdienen en als dat buiten de controle van een normaal functionerende staat kan gebeuren, is dat voor weinig gewetensvolle bedrijveni een extra troef. De lijst van bedrijveni en individuen - zowel Congolese als uit de buurlanden, Europa, Australië en Amerika - die hebben geprofiteerd van de oorlogseconomie is lang. Talrijke gedetailleerde rapporten zijn er de voorbije jaren over volgeschreven en ook een commissie van het Congolese parlement heeft heel waardevol werki verricht. Het komt er nu op aan om die illegale oorlogswinsten aan te wenden voor de heropbouw van het land. Voor het wereldwijde netwerk van pacifistische vredesorganisaties, War Resisters’ International (WRI), is de strijd tegen de oorlogsprofiteurs een belangrijk aandachtspunt. Niet alleen wat Amerikaanse bedrijveni in Irak doen, maar ook in ‘vergeten’ conflicten zoals in Congo. Al te vaak wordt na het einde van een gewapend conflict de rekening niet gemaakt en winnen de oorlogsstokers dus twee keer.
Heel anders dan Poetin Rusland en andere autocratieën pakken democratieën hun conflicten geweldloos aan. Het is een ijzersterk argument om democratie overal te laten floreren… Maar democraten weten nog altijd niet hoe dat moet.
Terwijl de aandacht van de wereld bijna volledig is gericht op de Russische invasie van Oekraïne, valt er nauwelijks iets over de tragedie in Myanmar te vernemen. De internationale gemeenschap kijkt liever de andere kant op.
De VS als - voorlopig nog - enige supermacht en Amerikaanse internetgiganten als overwinnaars van globalisering en digitalisering… met enkel China als ernstige uitdager. Kan de rest van de wereld nog een ongebonden weg uit?
Naast miljoenen Oekraïners die vluchten voor het Russische oorlogsgeweld, verlaten ook honderdduizenden Russen hun land. Eén van hen is de politieke cartoonist Sergei Elkin, auteur van de reeks ‘Het Rusland van Poetin’.
Er is een nieuwe Russische Lazarus die het nepnieuws uittekent voor de Oekraïne oorlog. Maar "de mens is groter dan de oorlog" schreef de Nobelprijswinnares Literatuur Svetlana Aleksijevitsj in haar pijnlijk correcte documentaire roman 'De Oorlog Heeft Geen Vrouwengezicht'.
Vele mensen hebben te weinig toegang tot informatie. Maar het tegengestelde bestaat ook, dan heb je informatieruis. In de globale informatiesamenleving worden we overspoeld door een zee van informatie en nog meer door een oceaan van losse gegevens die talloze media elke seconde uitspuwen. Die overdaad aan ongestructureerde informatiegegevens maakt degenen die er aan geraken niet noodzakelijk wijzer. De informatiestroom is zo overvloedig en zo sterk geworden dat weinigen hem nog kunnen verwerken en op zinvolle wijze structureren. Dat geldt zelfs voor wetenschappers, journalisten en al die anderen die beroepshalve met de grondstof informatie werken. Onze ononderbroken jacht op informatie riskeert de kennis te doden. We dreigen allemaal samen te verdrinken in een zee van gegevens die we niet meer kunnen omzetten in weten. Of nog minder in bruikbare kennis en zinvolle macht die we kunnen aanwenden om onze grote en kleine problemen te counteren. In plaats van kennis en macht te schenken, laat de informatieoverdaad ons achter in verwarring en onmacht.
Schrijf je in op de PALA nieuwsbrief
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
zijn we met te veel? In 2015 telt de wereld 7,350 miljard mensen. In de toekomst kijken is niet makkelijk, maar omstreeks 2050 zullen we in de medium schatting meest waarschijnlijk met zowat 9,73 miljard zijn. Ongeveer zoals vandaag zouden 1,29 miljard mensen in de nu rijke, vooral industriële landen leven, daar komt vergrijzing van. De nu veel armere landen zien hun bevolking aangroeien van goed 6,18 tot wel 8,44 miljard, met volgens sommigen dreigende overbevolking. Tegen 2100 zou de groei stevig terugvallen met een wereldbevolking van dan waarschijnlijk 11,21 miljard.
Oorlog is een zware gewelddadige strijd tussen georganiseerde gewapende partijen.Een arbitraire maar geregeld gebruikte maatstaf om een gewapend conflict als een oorlog te bestempelen, is dat er minstens duizend doden vallen in een jaar.
Vind Pala artikels die inzoomen op de rol van geld, financiële crisis, falen van grootbanken en alternatieven.Onder Dexia zijn meer artikels te vinden over de ineenstorting van deze wereldwijd opererende fantoombank.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
Betaald werk is op onze wereld nog altijd de belangrijkste wijze om aan een inkomen te raken. Zowat overal is het werken geblazen om te kunnen leven.Let wel, werk of arbeid is lang niet alleen contractuele loonarbeid voor een werkgever.
vormen een belangrijke motor van de huidige globalisering.Flink geholpen door technologische (r)evoluties zijn zij op de vrijgemaakte markten de drijvende kracht achter economische globalisering. Ze dragen onmiskenbaar bij tot de welvaart op onze wereld. Weinigen weigeren hun producten of diensten.
