Home

Katanga Business: film over globalisering en economische oorlog om grondstoffen

De bekende Belgische documentairemaker Thierry Michel brengt deze dagen zijn nieuwste Afrikafilm in de bioscoopzalen. Na het succes van zijn vorige film, Congo River, zet Michel zijn ontdekkingstocht verder in de rijke koperprovincie Katanga. Hij gaat er op zoek naar de economische wereldbetrekkingen waar miljarden dollars op het spel staan. Tienduizenden mijnwerkers proberen te overleven door illegaal en op gevaar van hun eigen leven de rijke mijnbouwconcessies te ontginnen om een graantje te kunnen meepikken van de onverzadigbare vraag naar grondstoffen op de wereldmarkt. De legale arbeiders die werken voor internationale mijnbouwmultinationals uit China of Canada moeten voortdurend opkomen voor hun lonen en arbeidsomstandigheden en krijgen af te rekenen met een repressieve Congolese politiemacht die bijzonder goed lijkt uitgerust om arbeidersonrust te onderdrukken.

Een centrale rol in de film is weggelegd voor provinciegouverneur Moïse Katumbi, die wordt verafgood door de bevolking. Hij meet zich de allures aan van een echt Afrikaans staatshoofd dat graag uitpakt met zijn onkreukbaarheid in de strijd tegen de welig tierende corruptie op alle niveaus, niet in het minst bij de douane die maar een fractie van de natuurlijke rijkdommen die de provincie verlaten, kan belasten. Of is de echte koning van Katanga nog altijd Georges Forrest, de omstreden Belgische werkgever die al die jaren op post is gebleven en goede contacten wist te onderhouden met Mobutu én de huidige politieke klasse? En die voor de beau monde van Katanga een exclusief ruitertoernooi organiseert dat door zijn zoon wordt gewonnen? Een Canadese bedrijfsleider werd door de Wereldbank aangesteld als directeur van het vroegere staatsbedrijf Gecamines om als een soort blanke tovenaar een totaal verouderd industrieel complex nieuw leven in te blazen. En dan zijn er de alomtegenwoordige, maar cameraschuwe Chinezen. Zowel de kleine, obscure bedrijfjes die vlugge winsten willen realiseren en het niet bepaald nauw nemen met wetgeving of reglementen als mijnheer Min die het mijncontract van de eeuw komt afsluiten met de Congolese staat. Al die personages in Katanga Business creëren de nieuwe strategische allianties in de grondstoffenoorlog om Afrika. Thierry Michel is er alweer in geslaagd een alles onthullende, wrange en realistische parabel over de globalisering in prachtige beelden om te zetten. (JVC)

Katanga Business is vanaf 1 april ook in Vlaamse bioscopen te zien
Klik hier en hier

klik voor de trailer van Katanga Business

Regio's: 

Lees ook

BOEK - VAN EILAND TOT WERELD. Appèl voor een menselijke samenleving

klik hier om het boek te bestellen

Van overal reizen afgevaardigden naar het eiland Pala om het verhaal en het programma van de goede samenleving te schrijven, met een economie die eindelijk van ons is, die de aarde geen geweld aandoet en waarvan de welvaart eerlijk verdeeld raakt, met mondiale sociale zekerheid en een aardegebruiksrecht voor iedereen.

Aan al wie beweert dat het nastreven van utopieën gevaarlijk is, antwoorden we: ‘Hadden we dan geen welvaartstaten moeten afdwingen? Of geen gelijke rechten voor man en vrouw? Wij hebben de vrijheid om ons leven te verbeteren.’

Dit boek doorbreekt de crisis van de verbeelding en ziet wel alternatieven. De auteur durft opnieuw de grote verhalen brengen.

Waar gaat het wereldinkomen naartoe?

Een goed inkomen om van te leven hangt niet alleen af van de productie van welvaart maar evenzeer van de verdeling ervan. En dat laatste krijgt al te weinig aandacht terwijl het dikwijls grond scheef loopt. We plukken een paar voorbeelden uit twee net verschenen boeken.
(Uit De stille dood van het neoliberalisme p.42) Sinds de Grote Depressie van 1929 is de ongelijkheid in de Verenigde Staten niet meer zo groot geweest: de 300.000 rijkste mensen verdienen er nu evenveel als de 150 miljoen aan de onderkant. In 2005 ging alle inkomenstijging naar de 10 procent hoogste inkomens terwijl de 90 procent laagste inkomens hun inkomens zagen dalen met 0,6 procent. Een van de redenen voor dat record is dat, net als bij ons, de werknemers moeten inleveren op hun productiviteitswinst.