Mensen blijven toch dikwijls slechte verstaanders, en politici dus ook.
De ene dag gaan de Belgische politici bij bosjes naar de film van Al Gore kijken. Bij het buitenkomen zeggen ze om ter hardst dat ze het begrepen hebben van die Inconvenient Truth en dat er dringend iets moet gebeuren aan de opwarming van de aarde en dus aan de overmatige uitstoot van broeikasgassen.
De andere dag kan je een minister van leefmilieu al horen verklaren dat we toch goed bezig zijn, want ‘we gaan Kyoto halen’.
De inconvenient truth is natuurlijk dat het huidige Kyoto-akkoord allerminst zal volstaan. In plaats van een goede vijf procent minder broeikasgassen, moet de uitstoot van vooral CO2 met minstens 60 à 80 procent naar beneden, en dat in de eerstkomende decennia… te rekenen vanaf nu, niet vanaf 2012 wanneer Kyoto afloopt. Wellicht zal er nog meer dan één film, reportage, opinie en wat nog al meer moeten verschijnen om de werkelijkheid diep te laten doordringen en de dadendrang acuut te maken.
Vooral voor wie er nog altijd van moet overtuigd raken dat dit geen doemdenken is maar wel het grootst mogelijke realisme gestoeld op éénduidige wetenschappelijke bevindingen, volgen hierna links naar wat leesvoer.
En hopelijk brengt de huidige conferentie over klimaatverandering – nog tot 17 november in de Keniaanse hoofdstad Nairobi – al een beetje doorbraak.
De risico’s van klimaatverandering wegwuiven is als beweren dat de aarde plat is
Wie welvarend wil zijn, moet een goede meetlat hanteren: pleidooi en bijbehorende petitie
